89 543 60 67

513 100 313

Author name: dentysta24h.olsztyn.pl

aparat ortodontyczny
Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Pielęgnacja zębów, Wady zgryzu

Leczenie stomatologiczne gdy się nosi aparat na zęby

Osoby, które decydują się na założenie aparatu mają wiele wątpliwości dotyczących nie tylko higieny jamy ustnej i dbania o zęby, lecz również chcą wiedzieć, jaki powinien być stan zębów przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego oraz czy już posiadając aparat, można w razie potrzeby je leczyć. W naszym wpisie pragniemy wyjaśnić kwestię leczenia stomatologicznego, gdy już jest założony aparat na zęby. Jakie zabiegi mogą zostać wykonane w trakcie noszenia aparatu ortodontycznego. Przygotowanie zębów do założenia aparatu Zanim zostanie zamontowany aparat na zęby na stałe stomatolog musi dokładnie skontrolować jamę ustną i w razie potrzeby muszą zostać wyleczone ogniska próchnicy w zębach, oprócz tego zalecane jest również usunięcie kamienia nazębnego, osadów oraz zakończenie leczenia ubytków. Wszystkie te czynności są konieczne, bowiem dzięki nim zminimalizowane zostaje prawdopodobieństwo wystąpienia jakichkolwiek problemów już w trakcie noszenia aparatu. Najlepiej, aby leczenie stomatologiczne i późniejsze ortodontyczne odbywało się w ramach porozumienia obu specjalistów, gdyż to pozwoli na uzyskanie doskonałych efektów oraz zaoszczędzi nam sporo dodatkowych kosztów. Jakich? W trakcie leczenia ortodontycznego czasem, aby uzyskać prawidłowe ustawienie zębów niezbędne jest usuwanie zębów (pojedynczych). W sytuacji, gdy ząb zaatakowała np. próchnica i tak miałby podlegać resekcji jeszcze przed założeniem aparatu ortodontycznego to jego leczenie raczej mijałoby się z celem (a nawet byłoby niepotrzebnym wydatkiem, na który byłby narażony pacjent). Czy leczenie stomatologiczne w trakcie noszenia aparatu ortodontycznego jest możliwe? Odpowiedź jest jedna – jak najbardziej. Należy zaznaczy, iż zęby w trakcie noszenia aparatu ortodontycznego, gdy nie przestrzegamy zaleceń lekarza dotyczących właściwej higieny jamy ustnej, są bardziej podatne na występowanie rozmaitych schorzeń. W razie konieczności uzyskania dostępu do części zębów, znajdujących się za umocowaną na zębach strukturą, niezbędne będzie tymczasowe ściągnięcie zamków czy innych elementów aparatu. Jeżeli stomatolog ma odpowiednie przeszkolenie i umiejętności to może dokonać tej czynności samodzielnie, w przeciwnym razie nie obejdzie się bez pomocy ortodonty, który na czas konieczny do przeprowadzenia leczenia stomatologicznego zdejmie wymagane elementy aparatu, a później zamocuje je ponownie na wcześniejszym miejscu. Jeśli niestety nasz stomatolog i ortodonta pracują w dwóch różnych miejscach to warto mieć na uwadze fakt, iż zdjęcie zamka na 1-2 dni i więcej, może mieć już negatywny wpływ na wynik Waszego leczenia ortodontycznego. Bywa, iż w trakcie noszenia aparatu mogą zostać odkryte, niezauważone wcześniej, bardzo małe ubytki na powierzchniach stycznych, wcześniej stłoczonych lub obróconych zębów. Poprzez działania ortodontyczne następuje poszerzenie łuku zębowego i mogą powstawać szpary między zębami lub ząb może się odkręcić do tego stopnia, że dochodzi do zmiany jego położenia. W ten sposób może okazać, że wcześniej niezdiagnozowany, niewielki ubytek nagle staje się widoczny. Pamiętajcie, iż jeśli macie jakiekolwiek podejrzenia występowania nieprawidłowości w zakresie zdrowia zębów to koniecznie powinniście odwiedzić swojego stomatologa. Dotyczy to np. wystąpienia ewentualnych ognisk próchnicy, które wykryte odpowiednio wcześnie nie będą wymagały zdejmowania poszczególnych elementów aparatu. Aparat na zęby a usuwanie zębów Gdyby zaistniała konieczność ekstrakcji zęba to nie ma żadnych przeciwwskazań do jego usunięcia. W razie potrzeby ortodonta będzie również musiał zdjąć dany łuk aparatu, dolny lub górny, kolejno usuwa się ząb i zakłada ponownie aparat. Aparat ortodontyczny a leczenie ósemek Niektórzy twierdza, iż aby aparat ortodontyczny został zamocowany niezbędne jest usunięcie zębów mądrości jeszcze przed rozpoczęciem leczenia. Ta opinia jest nie do końca prawdziwa, bowiem zdarza się, iż u wybranych pacjentów znacznie lepszy rezultat będzie miało usunięcie ósemek już w trakcie leczenia ortodontycznego. U jeszcze innych – usunięcie zębów mądrości w ogóle nie będzie miało znaczenia. Higiena jamy ustnej a aparat na zęby Na zakończenie pragniemy przypomnieć, iż pacjenci, noszący aparat ortodontyczny, powinni przestrzegać szeregu zaleceń. Obejmują one zwłaszcza częste czyszczenie zębów – jest to szczególnie istotne, gdyż pomiędzy zębami a elementami aparatu stosunkowo łatwo gromadzą się resztki jedzenia. Osoby noszące aparat na zęby powinny myć je w zasadzie po każdym posiłku, dodatkowo zaleca się im korzystanie z nici dentystycznej oraz specjalnych szczoteczek dla użytkowników aparatów. # aparat na zęby # aparat ortodontyczny # ortodonta # dentysta # próchnica # usuwanie zębów # higiena jamy ustnej

pulpitis
Ogólnie, Pogotowie stomatologiczne, Różne, Zdrowie

Zapalenie miazgi zęba

Gdy pojawia się ból zęba od razu należy zgłosić się do dentysty, gdyż tylko w ten sposób uda się zlokalizować przyczynę i wyeliminować jego źródło. Powodem dolegliwości może być zapalenie miazgi zęba, które jest powikłaniem nieleczonej próchnicy. Co warto wiedzieć na temat zapalenia miazgi zęba, jak się je leczy? I czym grozi zlekceważenie objawów? Na te i inne pytania odpowiemy w naszym materiale. Czym jest zapalenie miazgi zęba? Zapalenie miazgi zęba, fachowa nazywane pulpitis jest efektem nieleczonej próchnicy. Podstępne bakterie atakują najgłębiej położone tkanki i tak powstaje zapalenie miazgi zęba. W zależności od zaawansowania dzieli się je na 2 fazy: początkowej i zaawansowanej. Faza początkowa zapalenie miazgi zęba przejawia się nagłym, pierwszym bólem i trwa około trzy dni. Jeśli nie zdecydujemy się na wizytę w gabinecie stomatologicznym to przerodzi się ona w fazę zaawansowaną, kiedy to mamy do czynienia z bólem utajonym lub przewlekłym, a zmiany, jakie zaszły w miazdze są ciężkie do wyleczenia oraz bardzo bolesne. Pamiętajmy, iż nieleczone zapalenie miazgi zęba, może prowadzić do poważnych schorzeń całego organizmu, dlatego jeżeli odczuwamy bóle szczęki lub zęba to koniecznie należy umówić się ze swoim lekarzem. Jak można rozpoznać zapalenie miazgi zęba? Objawy Gdy mamy do czynienia z zapaleniem miazgi zęba w fazie odwracalnej (początkowej) to pacjenci skarżą się na spontaniczny ból zęba, a także odczuwają nieprzyjemną nadwrażliwość w trakcie spożywania zimnych i gorących napojów, a także słodkości. Ból dokucza także w porach nocnych. Bolesne objawy mogą być odczuwalne również podczas dotyku lub nadgryzania. Dolegliwościom czasem towarzyszy złe samopoczucie albo gorączka. Zaawansowane zapalenie miazgi zęba występuje w trzech postaciach. Warto wiedzieć, iż w każdej z nich ząb jest bardzo wrażliwy na zimno i ciepło, a także może boleć nawet samoistnie. Stomatolog od razu zauważy, iż dziąsła są opuchnięta, może również wystąpić gorączka i bóle szczęki. Choroba może mieć także charakter utajony, gdy dopiero po pewnym czasie zęby zaczynają boleć. Niestety, to stadium jest bardzo trudne do wyleczenia, tym bardziej, iż wszystkie bóle mogą spowodować martwicę zębów. Przestrzegamy przed pochopnym bagatelizowaniem problemu, nawet jeśli ból nagle zniknie to i tak należy się udać do lekarza, aby skontrolował stan jamy ustnej i podjął odpowiednie kroki leczenia. Jak przebiega leczenie zapalenia miazgi zęba? Najważniejszym zadaniem w trakcie leczenia zapalenia miazgi jest usunięcie próchnicy oraz wypełnienie ubytku. Gdyby okazało się, iż choroba jest w wysokim stadium zaawansowania to stomatolog być może najpierw założy opatrunek leczniczy, zawierający w swoim składzie preparaty z wodorotlenkiem wapnia lub tlenek cynku, a dopiero po upływie około 8-12 tygodni, ubytek zostanie wypełniony właściwą plombą. Warto zwrócić uwagę, iż cały proces leczenia oraz efekty zależą od stopnia choroby. Jeśli zapalenie miazgi zęba jest w początkowej fazie to zmiany mają zazwyczaj charakter odwracalny, a zatem możliwe jest zastosowanie sposobów leczenia biologicznego, dzięki czemu zostanie zachowana żywotność miazgi. W przeciwnym razie – gdy mówimy o późnym stadium, zmiany w miazdze mają charakter nieodwracalny, wtedy też konieczne będzie usunięcie miazgi oraz wypełnienie kanału korzeniowego odpowiednim materiałem. W niektórych przypadkach, gdy pacjenci mimo nieznośnych i ciągłych dolegliwości unikają wizyty w gabinecie stomatologicznym to może nawet dojść do martwicy i zgorzeli miazgi, a także zapalenia tkanek okołowierzchołkowych. Chory ząb jest niezwykle wrażliwy na dotyk (przykre bywa nawet zwykłe opłukiwanie wodą), czasem w jego sąsiedztwie powstaje ropień. W najgorszym razie takie zaniedbanie może zakończyć się usunięciem zęba. Zapalenie miazgi zęba zagrożeniem dla całego organizmu Należy zdawać sobie sprawę, iż zapalenie miazgi zęba jest poważną chorobą, która w przypadku nieleczenia ma wpływ na cały organizm. Jeżeli wystąpi martwica lub zgorzel, odpowiadające za ten proces bakterie bez trudu mogą przedostać się do krwiobiegu, tym samym siejąc ogromne spustoszenie. W efekcie gnilnego rozpadu miazgi grozi nam zakażenie tkanek okołozębowych, zniszczenie kości wokół korzenia zęba, zapalenie okostnej, powstanie ropni, przetok, ziarniaków i torbieli. Pacjent może nawet zachorować na zapalenie mięśnia sercowego,  chorobę reumatyczną, ropień mózgu, zapalenie nerek czy nawet sepsę. Dlatego tak ważna jest profilaktyka. Wcześnie zdiagnozowany pulpitis daje duże szanse na całkowite wyleczenie i zachowanie żywotności miazgi. Profilaktyka potrafi zdziałać cuda! Aby nie dopuścić do rozwinięcia się zapalenia miazgi zęba należy dbać o swoje zęby i higienę całej jamy ustnej, co oznacza nie tylko regularne wizyty w gabinecie stomatologicznym, ale świadome unikanie niektórych produktów, zawierających ogromne ilości cukru (np. słodycze), dzięki czemu będziecie się mogli cieszyć się zdrowym i pięknym uśmiechem przez długie lata.   # zapalenie miazgi zęba # pulpitis # próchnica # bóle szczęki # higiena jamy ustnej # stomatolog

szczoteczki turystyczne
Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Pielęgnacja zębów, Profilaktyka, Różne

Higiena zębów w podróży – jak sobie z tym radzić?

Gdy zbliżają się wakacje i długo wyczekiwany urlop to bardzo często jesteśmy tak zajęci przygotowaniami, pakowaniem ubrań i niezbędnych artykułów kosmetycznych, że zbytnio nie zwracamy uwagi na higienę jamy ustnej w podróży. Jak zadbać o zęby na wyjeździe, kiedy nie zawsze mamy możliwość skorzystania z łazienki, aby mieć świeży oddech i zdrowe, piękne zęby. Koniecznie zapoznajcie się z naszym artykułem. Jakich zasad przestrzegać w podróży? Zacznijmy od pakowania przyborów kosmetycznych oraz artykułów służących do higieny jamy ustnej. Przede wszystkim szczoteczkę do zębów należy zabrać w osobnym, najlepiej specjalnym pojemniku na szczoteczki, odradzamy pakowanie jej razem z innymi przyborami, co jest dość powszechną praktyką wśród wyjeżdżających na wakacje, która może zwiększyć ryzyko przenoszenia się bakterii pomiędzy poszczególnymi rzeczami. Po myciu zębów należy szczotkę osuszyć (jeśli jest to możliwe, np. gdy odpoczywamy w jednym miejscu) i dopiero wtedy schować do etui. Jeśli w podróży korzystacie ze wspólnej łazienki to zadbajcie, aby wasza szczotka do zębów nie znajdowała się w tym samym pojemniku, co innych wczasowiczów. Dzięki temu zminimalizujecie prawdopodobieństwo wzmożonego rozwoju drobnoustrojów, bakterii oraz grzybów. Dobrze jest również po powrocie z wyjazdu wymienić szczotkę na nową. Podobnie należy postąpić, gdybyście w podróży mieli różnego typu kłopoty zdrowotne, np. grypa/ infekcja. Pamiętajcie, aby po każdym myciu dokładnie wypłukać szczoteczkę pod bieżącą wodą, a nawet jeżeli istnieje taka możliwość to możecie ją „wyparzyć” pod zagotowaną wodą. W niektórych krajach, zwłaszcza afrykańskich, ze względu na niebezpieczeństwo zatruć pokarmowych zaleca się mycie i płukanie zębów oryginalnie zapakowaną wodą butelkowaną. Jaka szczoteczka do zębów przyda się w podróży? Pakując walizkę nie możemy zapomnieć o zabraniu ze sobą niezbędnych artykułów, dzięki którym zachowamy piękny uśmiech, świeży oddech i zdrowe zęby. Gdy zależy wam na każdym centymetrze przestrzeni w waszej walizce to koniecznie zaopatrzcie się w szczoteczkę turystyczną. Szczoteczka turystyczna jest bardzo praktyczna, gdyż można ją złożyć. Możecie także nabyć jednorazowe szczoteczki, pakowane pojedynczo, które są nasączone pastą do zębów – wyrzuca się je od razu po użyciu. Przydatny może być także mini zestaw podróżny (np. zestaw CURAPROX Travel Set), w jego składzie znajdują się: pasta do zębów, wykałaczka i szczoteczka turystyczną – składana. W popularnych sieciach perfumeryjnych możecie również kupić pojedyncze mini wersje np. płynu do płukania czy pasty do zębów. Szczoteczki soniczne w podróży Alternatywą dla szczoteczek manualnych są różnego typu szczoteczki elektryczne, w tym szczoteczki soniczne. Ich największa zaletą jest połączenie bardzo wysokiej częstotliwości ruchów włókien z szerokim zakresem ruchów wymiatających, dzięki czemu zostają bardzo dokładnie oczyszczone okolice przydziąsłowe, kieszenie oraz przestrzenie międzyzębowe. Podróżnych ucieszy fakt, iż szczoteczki soniczne mają bardzo wytrzymałą baterię, bowiem jeśli wybieracie się w długą podróż, to szczoteczka ta wytrzymuje bez ładowania aż 2 tygodnie! Co więcej, do produktu bywa dołączona poręczna ładowarka podróżna. Oprócz szczoteczki do mycia zębów warto zabrać ze sobą jeszcze jeden przyrząd do higieny jamy ustnej, szczególnie przydatny podczas podróży, a mianowicie irygator do zębów. Dzięki niemu z powodzeniem oczyścicie miejsca niedostępne dla zwykłej szczoteczki za pomocą strumienia wody zmieszanego z powietrzem. Irygator ma także inną funkcję, gdyż delikatnie masuje dziąsła, co poprawia ich ukrwienie. Doraźnie, gdy nie macie możliwości umycia zębów przydadzą się gumy do żucia, ale bez cukru. Regularna wymiana szczoteczki do zębów Należy zwrócić uwagę, aby minimum raz na 3 miesiące zmieniać szczoteczkę do zębów, to samo tyczy się nakładek na szczoteczki elektryczne. Świeży oddech i śnieżnobiałe zęby Higiena jamy ustnej w podróży jest równie ważna jak w ciągu całego roku, gdyż w przeciwnym razie usunięcie skutków zaniedbań może nas później kosztować sporo wysiłku. Niezależnie od tego, czy wypoczywamy nad morzem, w górach czy na wsi starajmy się myć zęby po każdym posiłku, stosować płyn do płukania jamy ustnej oraz nitkować przestrzeń międzyzębową. Aby nagły ból zęba nie popsuł wam urlopu zabierzcie ze sobą także leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, które w awaryjnej sytuacji przyniosą chwilową ulgę.  Najlepiej jednak tak zaplanujcie czas przygotowań do wyjazdu, aby znaleźć czas na odwiedzenie swojego stomatologa, aby ten mógł skontrolować stan waszej jamy ustnej.   # w podróży # higiena jamy ustnej # szczoteczka do zębów # świeży oddech # szczoteczki turystyczne

rozchwiany ząb
Nagłe wypadki, Pogotowie stomatologiczne, Stomatologia dziecięca, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Urazy zębów u dzieci i młodzieży

W codziennym życiu mogą się zdarzyć niespotykane, czasem bardzo dramatyczne sytuacje, zwłaszcza jeśli chodzi o najmłodszych. Zabawy na placu zabaw czy szaleństwa z rówieśnikami na boisku piłki nożnej lub na sali gimnastycznej mogą mieć bardzo przykre konsekwencje w postaci wybitych zębów, pękniętych lub złamanych zębów lub innych urazów zębów u dzieci i młodzieży. Jakie są najczęściej spotykane uszkodzenia zębów oraz co należy zrobić i jak się zachować w takim momencie? Na te i inne pytania odpowiemy w naszym wpisie. Pierwsza reakcja na wypadek jest najważniejsza! Jako opiekunowie, powinniśmy być świadomi zagrożenia, dlatego warto wiedzieć, co zrobić, gdy maluch przybiegnie do nas zapłakany i zakrwawiony. Podstawą jest zachowanie zimnej krwi oraz ustalenie przyczyny, musimy także ocenić szkodę – czy konieczna będzie natychmiastowa pomoc dentysty. W pierwszej kolejności należy przemyć usta wodą i próbować zatamować krwawienie. Następnie dokładnie oglądamy zęby – oceniając, czy wszystkie są, czy są całe i znajdują się na swoich miejscach. W razie wątpliwości, najlepiej skontaktować się ze swoim gabinetem stomatologicznym, gdzie uzyskacie fachową pomoc. Urazy zębów u dzieci i młodzieży – co mówią na ten temat statystyki? Jak podają badania, 30 % dzieci z uzębieniem mlecznym doznaje urazów zębów, w przypadku maluchów z uzębieniem stałym do 13. roku życia, liczba ta spada do 22%. Zapewne nie zdziwi was fakt, iż to właśnie chłopcom przytrafiają się takie sytuacje 2 razy częściej niż dziewczętom. Największy wzrost częstości urazów zębów mlecznych zaobserwowano u dzieci w wieku 2–4 lat i ponowny wzrost w wieku 8–10 lat, najczęściej dotyczy stałych zębów przednich górnych. Zazwyczaj urazy dotyczą pojedynczego zęba, ale w wypadkach komunikacyjnych i przy uprawianiu sportów będzie to uraz kilku zębów. Jakie są przyczyny urazów zębów u dzieci i młodzieży? W przypadku najmłodszych pociech, do  5. roku życia  są to upadki w 50%, zmniejszające się z wiekiem. Podobnie liczba ta zmniejsza się, jeśli mówimy o urazach w trakcie zabawy, za to wzrasta do 61% podczas uprawiania sportów, do 78% podczas bójek i napadów, natomiast urazy komunikacyjne w wieku 5–10 lat wynoszą 44%, przy 63% urazów spowodowanych ugryzieniem przez psa w wieku 0–5 lat. Niestety, aż 80% urazów u dzieci w wieku 0–5 lat jest spowodowana maltretowanie, ze wzrostem maluchów spada do 20% (dzieci w wieku 5–10 lat). Jak zachować się, gdy wasza pociecha wybije sobie zęba? Beztroska zabawa z przyjaciółmi na podwórku czasem może zakończyć się płaczem, a w najgorszym razie wybitym zębem, gdy wasz maluch spadnie z huśtawki lub drabinki. Gdy zobaczysz, że wybity ząb leży na ziemi lub podłodze niezwłocznie go podnieść (chwytając za koronę, nie korzeń, włóż do woreczka z mlekiem lub solą fizjologiczną i zgłoś się do stomatologa. Czas reakcji jest bardzo ważny, bowiem ząb zasycha i obumiera w przeciągu 30 minut, jednak jeśli odpowiednio zostanie przechowany to można mu wydłużyć ten czas i zwiększyć prawdopodobieństwo powodzenia reimplementacji (powtórnego umieszczenia w zębodole). Najlepiej, aby udało się przeprowadzić zabieg w przeciągu 2 godzin od momentu wybicia, gdyż tylko wtedy są duże szanse powodzenia. Zwichnięty ząb/ rozchwiany ząb Czasem, np. w wyniku upadku, ząb może jedynie zmienić swoją pozycję, wtedy też istnieje prawdopodobieństwo, że będzie go można ustawić w odpowiedniej pozycji. Trzeba jednak działać szybko i zdecydowanie. Oczywiście bez wizyty w gabinecie stomatologicznym się nie obejdzie. Odradzamy działanie na własną rękę gdyż istnieje ryzyko, że podczas takiego zabiegu ząb straci wiązanie i wypadnie. Dentysta będzie musiał ustawić ząb w pozycji wyjściowej i zszynować go z zębami sąsiednimi lub zostawić do samoistnego powrotu do pozycji wyjściowej. Ułamany/ złamany ząb Gdy wasza pociecha złamała ząb, pamiętajcie, aby znaleźć i zachować ułamaną końcówkę, gdyż może się ona przydać przy rekonstrukcji zęba. Należy tak jak przy wybiciu – przechowywać część zęba w soli lub mleku i jak najszybciej skontaktować się z dentystą. Gdyście zgubili ułamaną część to również nie ma powodów do strachu – lekarz zastosuje najlepsze rozwiązanie.  Po wykonaniu RTG zęba stomatolog zaprezentuje przewidywane metody leczenia. Jeśli ząb mleczny został złamany nad linią dziąsła (w obrębie korony), raczej nie wykonuje się ekstrakcji (usunięcia), gdyż mogłaby ona prowadzić do przemieszczania się sąsiadujących zębów mlecznych i zamykania przestrzeni dla przyszłego zęba stałego. Warto wiedzieć, iż ząb może dalej funkcjonować, jeśli w jego obrębie nie zostały uszkodzone żywe tkanki. W przypadku obniżenia tkanek miękkich, ząb będzie leczony kanałowo (endodontycznie), co zminimalizuje ryzyko wystąpienia stanu zapalnego i uchroni dziecko przed bólem. W przypadku złamania zęba mlecznego poniżej linii dziąsła lub rozległej infekcji, niezbędne będzie usunięcie zęba. Należy pamiętać o stałej kontroli dentystycznej i ortodontycznej, dzięki czemu wykluczymy możliwość wystąpienia wad zgryzu i zamknięcia przestrzeni dla zębów stałych. Ból zęba Gdy wasza pociecha jest smutna, rozdrażniona, nie chce jeść to być może cierpi na ból zęba. Koniecznie porozmawiajcie na ten temat, doraźnie – w oczekiwaniu na termin u lekarza- pomoże podanie środka przeciwbólowego  (ibuprofen lub paracetamol). Afty W jamie ustnej waszego dziecka mogą także pojawić się bolesne owrzodzenia. Ich występowanie jest związane m.in. z niewłaściwą higieną, alergiami, chorobami zębów, urazami mechanicznymi, czy autoagresją komórek (spowodowaną np. przez stres) mogą być uszkodzenia mechaniczne. Jedną z metod leczenia aft jest ozonowanie w gabinecie stomatologicznym. Stan zapalny jamy ustnej Kolejnym zagrożeniem, na jakie narażone są nasze dzieci jest stan zapalny jamy ustnej. W momencie zdiagnozowania takiego problemu, stomatolog może zalecić stosowanie płukanek i środka odkażającego.   # urazy zębów u dzieci i młodzieży # wybity ząb # pęknięty ząb # złamany ząb # rozchwiany ząb # ból zęba # afty # stan zapalny jamy ustnej      

tymczasowa plomba
Higiena jamy ustnej, Nagłe wypadki, Różne, Usługi stomatologiczne

Kiedy dentysta zakłada fleczer?

Czasem w trakcie leczenia stomatologicznego dentysta musi założyć opatrunek tymczasowy, określany również jako tymczasowa plomba dentystyczna lub fleczer. Jego zadaniem jest tymczasowe zamknięcie ubytku w zębie, aby nie dostawały się do niego bakterie. Fleczer zakłada się na kilka lub kilkanaście dni, aż do momentu wypełnienia ubytku materiałem ostatecznym, czyli plombą. Kiedy konieczne jest zastosowanie takiego opatrunku tymczasowego, jak długo może pozostawać w zębie oraz jakie materiały zostały wykorzystane do jego produkcji? Na te i inne pytania odpowiemy w naszym najnowszym wpisie. Kiedy dentysta musi założyć fleczer? Takie rozwiązanie jest konieczne, gdy ząb z różnych powodów wymaga długiego leczenia i nie jest możliwe założenie stałej plomby. Opatrunek tymczasowy chroni leczony ząb przed przedostawaniem się bakterii. Jednym z takich zabiegów, w trakcie którego używa się tymczasowej plomby jest wieloetapowe leczenie kanałowe oraz zabieg wybielania martwego zęba. Fleczer zakłada się również na zęby objęte głęboką próchnicą, która prawie dotarła do miazgi zęba. Warunkami sugerującymi niezbędność użycia tymczasowego opatrunku jest także utrzymujące się przedłużone krwawienie, brak możliwości odizolowanie zęba od dostępu śliny lub też niespodziewane przybycie pacjenta (wynikające z bolesnych objawów), kiedy to lekarz nie ma wystarczająco dużo czasu, by przeprowadzić pełne leczenie kanałowe i zachodzi konieczność zatrucia zęba. Fleczer – właściwości materiału Tymczasowy opatrunek powinien spełniać kilka wymogów i posiadać określone właściwości. Musi być odpowiednio trwały, a więc być odporny na codziennie szczotkowanie zębów, rozdrabnianie pokarmów, itp. Poza tym, powinien odznaczać się dobrą szczelnością i dobrym przyleganiem do zęba. Funkcja opatrunku tymczasowego jest doskonale spełniona, dzięki odpowiedniej szczelności i trwałości. Oczywiście, nie należy porównywać go do stałych wypełnień, gdyż jego szczelność pozostawia wiele do życzenia, przez co niektórzy pacjenci zgłaszają ból po założeniu fleczera. Pamiętajmy, iż trwałość fleczera jest zadowalająca tylko przez krótki okres czasu, pacjenci nie powinni się niepokoić, gdy część opatrunku ulegnie wykruszeniu tuż przed ponowną wizytą. Założenie fleczera nie jest skomplikowane i nie zajmuje dużo czasu, obecnie dentyści mogą korzystać z gotowych (najczęściej są to cynkowo- siarczanowe wypełnienia), już zmieszanych produktów, tym samym ich praca jest jeszcze bardziej usprawniona. Opatrunek tymczasowy nie wpływa na nasze odczuwanie smaku, nie pozostawia w ustach nieprzyjemnego posmaku. Fleczer u dzieci Leczenie zębów u najmłodszych także może odbywać się za pomocą fleczera, jednakże ma to miejsce podczas dwuwizytowego leczenia amputacyjnego zębów mlecznych (zazwyczaj rodzice nazywają je leczeniem kanałowym zębów mlecznych, jednak nie do końca te terminy się pokrywają). Jak długo fleczer może pozostać w zębie? To pytanie najczęściej słyszą lekarze podczas przeprowadzania zabiegu. Jak sama nazwa sugeruje jest to opatrunek tymczasowy, a zatem może być utrzymany od kilkunastu dni do kilku tygodni – długość ta jest kwestią indywidualną. Należy jedynie przestrzegać zaleceń lekarza, dotyczących kolejnych wizyt kontrolnych. Starajmy się nie dopuścić do szybkiej utraty fleczera, gdyż to nie rokuje dobrze. Nieszczelny opatrunek powoduje odsłonięcie się tkanek zęba, co bezpośrednio prowadzi do zapalenia miazgi zęba oraz dolegliwości bólowych, gdy będziemy spożywać zimne, gorące i słodkie pokarmy. Co zrobić w razie utraty opatrunku? Najlepszym rozwiązaniem jest udanie się do swojego gabinetu stomatologicznego, aby lekarz mógł uzupełnić jego brak. Czynność ta potrawa kilka minut, a zaoszczędzi nam to sporo kłopotów. Zalecenia po założeniu fleczera Stomatolog szczegółowo wyjaśni, co można, a czego należy unikać po założeniu fleczera. Przede wszystkim należy powstrzymywać się od picia i jedzenia od 30 minut do 1 godziny – ze względu na czas twardnienia materiału. Jeśli nie zastosujemy się do tego polecenia to może to grozić jego utratą podczas spożywania pokarmów. Ta sama zasada tyczy się picia wszelkich napojów. Nie ma przeciwwskazań, by w czasie noszenia wypełnienia tymczasowego pić alkohol (o takie potencjalne interakcje pacjenci pytają w gabinecie). Gdyby po założeniu opatrunku wystąpił ból to należy niezwłocznie udać się na kontrolę, aby stomatolog mógł ustalić jego przyczynę. Czy fleczer jest bezpieczny dla zdrowia? Założenie tymczasowego opatrunku nie stanowi zagrożenia dla zdrowia dzieci, dorosłych, czy kobiet w ciąży. Jego skład nie ma negatywnego wpływu na tkanki zęba ani na organizm człowieka, o ile znajduje się on w tkankach przez odpowiednią, zalecaną długość czasu. Jedyną niedogodnością może być możliwość wystąpienia uczulenia na pierwiastki wchodzące w jego skład, co jest rzadkością.   # fleczer # tymczasowa plomba # fleczer cynkowo-siarczany # opatrunek tymczasowy # endodoncja # stomatolog

refluks żołądkowo-przełykowy
Ogólnie, Różne, Zdrowie

Zaburzenia żywieniowe i ich wpływ na stan zębów

Osoby cierpiące na zaburzenia żywieniowe to grupa pacjentów, u których niezbędna jest konsultacja stomatologiczna ze względu na występowanie objawów patologicznych w jamie ustnej, ale także z powodu pogorszenia estetyki uśmiechu (zniszczone korony kliniczne zębów, próchnica, itp.), co również negatywnie wpływa na ich samoocenę. Z jakimi zaburzeniami odżywiania mamy do czynienia najczęściej? Jakie uszkodzenia i choroby zębów mogą one wywołać? Na te i inne pytania odpowiemy w naszym artykule. Zaburzenia żywieniowe – anoreksja i bulimia Do najczęstszych zaburzeń łaknienia są zaliczane: anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny oraz bulimia. Obie choroby mają podłoże psychiczne, w przypadku anoreksji chorzy drastycznie, często niemal do zera ograniczają spożywanie pokarmów, a te zjedzone również usuwają przy pomocy wymiotów. Osoby cierpiące na bulimię zmagają się z atakami objadania się, a następnie targane wyrzutami sumienia – prowokują wymioty, aby pozbyć się jedzenia z żołądka. Jak podają wyniki badań National Disorder Association, na tego rodzaju zaburzenia żywieniowe cierpi aż 70 milionów osób na świecie, w Polsce problem anoreksji dotyczy 2 proc. Najczęściej schorzenia te występują w grupie nastolatków (13 do 18 roku życia), szczególnie dziewcząt, ale mogą się także ujawnić w późniejszym wieku. Warto pamiętać, iż zaburzenia żywieniowe coraz częściej dotyczą także mężczyzn. Anoreksja a stan jamy ustnej Zarówno anoreksja, jak i bulimia negatywnie wpływają na stan jamy ustnej i mogą doprowadzić do utraty zębów. Do typowych problemów stomatologicznych, które obserwuje się u anorektyków zalicza się: ubytki twardych tkanek zębów niepróchnicowego pochodzenia, kserostomię, powiększenie ślinianek przyusznych, zapalenie kątów ust i języka, przebarwienia i rozchwianie zębów, uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej, a nawet – raka gardła lub przełyku. Kwasowa erozja szkliwa u osób cierpiących na anoreksję Aby utrzymać właściwą wagę pacjenci prowokują wymioty (nieraz po kilkanaście razy dziennie), tym samym kwaśna treść żołądka (kwasy żołądkowe), o pH wynoszącym mniej niż 1, wchodzi w kontakt ze szkliwem zębów i doprowadza do charakterystycznych ubytków, zlokalizowanych na powierzchniach przedsionkowych lub podniebiennych zębów. Erozja szkliwa pojawia się na zębach już w przeciągu 1-2 lat, natomiast zmiany patologiczne z czasem będą dalej postępować, obejmując coraz głębsze warstwy zębiny, a nawet sięgają miazgi. Zęby stale narażone na działanie kwasów żołądkowych sukcesywnie tracą szkliwo i szybciej ścierają się. Na ich powierzchni pojawią się przebarwienia, stają się one również bardziej żółte, co świadczyć będzie o odsłonięciu zębiny, wewnętrznej warstwy zęba, która naturalnie ma właśnie odcień żółci. W zaawansowanym stadium występuje także nadwrażliwość zębów na bodźce termiczne i mechaniczne. Co więcej, u pacjentek prowokujących wymioty lekarze mogą często zauważyć urazy błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Okaleczenia i otarcia na podniebieniu miękkim są skutkiem prowokowania wymiotów za pomocą palców lub różnych przedmiotów. Bulimia a refluks żołądkowo- przełykowy Jedną z przykrych konsekwencji bulimii jest także zabójczy dla zębów, refluks żołądkowo-przełykowy, obecny również w nocy, co oznacza, że erozja szkliwa ma miejsce nawet wtedy, gdy chory nie jest tego świadomy. Zazwyczaj uszkodzenia wywołane refluksem występują po jednej stronie szczęki, zależnie od pozycji w trakcie snu. Restrykcyjna dieta przyczyną zapalenia dziąseł Uboga w witaminy i mikroelementy dieta osób cierpiących na zaburzenia żywieniowe, częste głodówki, sprawiają że dochodzi do zmniejszeniem wydzielania śliny, pacjent odczuwa ciągłą suchością w ustach, co w dalszej konsekwencji może prowadzić do zapalenia dziąseł. Atrycja Termin ten wywodzi się z łaciny „attritum” i oznacza pocieranie „czegoś o coś”. Proces ten jest naturalną koleją rzeczy, ścierania ma miejsce w wyniku kontaktu zęba z zębami przeciwstawnymi, jednakże w niektórych sytuacjach jest zjawiskiem patologicznym – gdy ścieranie następuje o wiele szybciej niż powinno, jako następstwo np. bruksizmu. Abrazja Innym rodzajem ścierania zębów jest abrazja, która jest spowodowana fizycznymi (mechanicznymi) czynnikami zewnętrznymi. Z reguły przyczyną powstawania takich ubytków jest nieprawidłowe szczotkowanie zębów, ale nie tylko bowiem jest ona również zauważana u pacjentów wykonujących określony zawód i np. przytrzymujących w ustach rozmaite przedmioty (np. długopisy, ołówki) lub też mających pewne przyzwyczajenia (obgryzanie paznokci, palenie fajki, łuskanie ziaren słonecznika, dyni, orzechów zębami). Abrazja związana z zawodem jest widoczna u muzyków, krawców, cieśli, kwiaciarek i wywołana jest przytrzymywaniem między zębami przedmiotów takich jak ustniki, szpilki, gwoździe. Abrazja powstaje na skutek działania czynników mechanicznych, ale w przypadku osób cierpiących na zaburzenia odżywiania czynniki chemiczne (kwasy) z pewnością mogą przyspieszyć proces utraty tkanek zmineralizowanych zęba. Abfrakcja Kolejną nieprawidłowością jest abfrakcja, która powstaje na skutek ekscentrycznego działania sił żucia – prowadzą one naprężeń i przeciążeń w okolicy szyjki zęba. W wyniku abfrakcji następuje rozerwanie krystalicznych elementów szkliwa i zębiny, pęknięcia i odłamania struktur zęba. Rozmiar ubytku zależny jest od siły okluzji. Abfrakcje zazwyczaj występują u osób z bruksizmem i osób starszych. Jak dbać o zęby – rady dla osób z zaburzeniami żywieniowymi Jeśli problem zaburzeń odżywiania dotyczy was lub waszych bliskich to oprócz specjalistycznej pomocy psychologicznej należy również zadbać o profilaktykę i higienę jamy ustnej. Zaleca się używanie miękkiej szczoteczki do zębów oraz stosowanie pasty o niskim współczynniku ścieralności (RDA < 40). Ponadto pamiętajmy o szczotkowaniu zębów we właściwy sposób – należy całkowicie wyeliminować ruchy szorujące na rzecz ruchów pionowych. Pod żadnym pozorem nie należy myć zębów tuż po wymiotach! W takiej sytuacji lekarze proponuje płukanie jamy ustnej dwuwęglanem sodu lub wodorotlenkiem magnezu, dzięki czemu zneutralizuje się działania kwasu żołądkowego w jamie ustnej. Dobrze jest mieć zawsze pod ręką gumę bezcukrową, zawierającą dwuwęglany lub mocznik, alternatywnie z gumą zawierającą fluor. Nie należy także zapominać o regularnym odwiedzaniu swojego gabinetu dentystycznego, gdyż w przypadku początkowych zmian erozyjnych szkliwa należy systematycznie poddawać się profesjonalnym zabiegom higienicznym (usuwanie kamienia nazębnego, fluorkowanie). W momencie wystąpienia dużych ubytków szkliwa należy zabezpieczyć brakujące tkanki wypełnieniami światłoutwardzalnymi, koronami lub licówkami. # zaburzenia żywieniowe # anoreksja # bulimia # refluks żołądkowo-przełykowy # kwasy żołądkowe # zapalenie dziąseł # próchnica # nadwrażliwość zębów # przebarwienia # abrazja # atrycja # abfrakcja # erozja # choroba próchnicowa

zdrowe odżywianie
Różne, Zdrowie

Cukier czai się w pozornie zdrowej żywności – nie daj się oszukać!

O tym, iż nadmierne spożywanie pokarmów zawierających duże ilości cukru (np. słodyczy, gazowanych napojów) ma negatywny wpływ na wygląd naszej sylwetki oraz stan naszych zębów (próchnica i inne choroby) niejednokrotnie słyszy się w środkach masowego przekazu. W trosce o swoje zdrowie wiele osób sięga po różne dietetyczne przekąski, jednakże pozornie zdrowe produkty także mogą być dla nas bardzo niebezpieczne. Dlaczego powinniśmy zwrócić uwagę na skład „fit” batonów zbożowych, płatków śniadaniowych czy innych pozornie przyjaznych artykułów? Czym możemy je zastąpić i jak wypracować u siebie zdrowe nawyki? Jaką ilość cukru możemy bez obaw konsumować? Każdy zdaje sobie sprawę, że w składzie rozmaitych produktów, zwłaszcza słodyczy, deserów czy kolorowych napojach znajdują się ogromne ilości cukru. Według Światowej Organizacji Zdrowia cukier dodany do żywności powinien dostarczać nie więcej niż 10% energii całodziennego jadłospisu, czyli przeciętnie 50 g (10-12 łyżeczek). Zapewne uznacie, iż jest to dość duża ilość, a teraz zaskoczymy was jeszcze bardziej, bowiem jak podają badania wiele osób zjada aż 2-3-krotnie więcej niż zaleca dawka! Analizując opakowania produktów spożywczych sprzedawanych w supermarketach zauważymy, iż aż 74% pakowanej żywności zawiera dodany cukier. Dlatego tak istotne jest ograniczenie ilości zjadanego cukru oraz racjonalna dieta. Jakie negatywne skutki ma nadmierne spożywanie cukru? – Przyczynia się do szybkiego wzrostu masy ciała oraz otyłości, – Zwiększa ryzyko insulinooporności i cukrzycy, – Potęguje wystąpienie zachorowań na choroby układu krążenia i nadciśnienie. – Cukier jest powiązany z zaburzeniami poznawczymi jak demencja i choroba Alzheimera. – Negatywnie wpływa na pracę jelit, co wiąże się z obniżoną odpornością. – Może uzależniać i sprzyja objadaniu się. Jak widzimy, chwila przyjemności, jaką odczuwamy po spożyciu słodkiego batonika czy cukierka może nas kosztować naprawdę wiele, gdyż w przyszłości może dla nas oznaczać poważne problemy zdrowotne. Jeden cukier- różne nazwy, czyli jak go rozpoznać w składzie produktów? Producenci smakołyków, aby odwrócić naszą uwagę i nieco nas zmylić stosują różne nazwy na cukier. Co więcej, może się on pojawić kilkakrotnie, np. osobno jako składnik nadzienia, polewy i wafelka. Przez co mamy mylne wrażenie, że przecież dany produkt nie zawiera aż tak dużo cukru. Warto również znać inne nazwy cukru, oczywiście zapamiętanie ich wszystkich może być niemożliwe, bowiem cukier w produktach spożywczych pojawia się pod 61 różnymi nazwami! Jakie nazwy cukru najczęściej występują? – Brązowy cukier, cukier trzcinowy, syrop z agawy, syrop kukurydziany, słodzik kukurydziany, melasa, syrop ryżowy – Krystaliczna fruktoza, dekstroza, organiczny odparowany sok z trzciny cukrowej, koncentrat soków owocowych – Fruktoza, glukoza, syrop glukozowo-fruktozowy, cukier inwertowany, sacharoza. Choć niektóre z nich mogą kojarzyć się ze zdrową dietą to niestety nadal są tylko zwykłymi słodzikami. Pozornie zdrowe produkty zawierające spore ilości cukru Zazwyczaj gdy widzimy na etykiecie oznaczenie  „fit” to nawet nie zaglądamy do składu produktu, od razu zakładając, iż jest on zdrowy i przyjazny dla nas. I to jest nasz błąd, bowiem taki sprytny zabieg marketingowy usypia naszą czujność. Wiele produktów powszechnie uznawanych za zdrowe jest bogata w cukier. Płatki śniadaniowe Zarówno starsi, jak i młodsi często zaczynają swój dzień od zjedzenia miski pysznych płatków śniadaniowych. Nieświadomi, iż to właśnie płatki są uznawane za jeden z najbardziej dosładzanych produktów spożywczych. Także w przypadku wersji light lub fit mamy do czynienia z podobną ilością cukru, jak w kolorowych czy czekoladowych płatkach dla dzieci. W fit płatkach znajdują się m.in.: ziarna zbóż, cukier, syrop cukru inwertowanego, ekstrakt słodowy jęczmienny, sól, syrop glukozowy, melasa cukru trzcinowego, itd. I niestety z pierwszych 7 składników aż 5 stanowi cukier pod różnymi nazwami. Gotowe owsianki Z pozoru zdrowe, bo przecież po otwarciu kubka zauważymy jedynie płatki, suszone owoce i orzechy. Jednak po gruntownym zapoznaniu się ze składem, uświadomimy sobie, że owsianka nie jest aż taka naturalna, jak nam się na pierwszy rzut oka wydawało. W owsiance mamy bowiem cukier pod różnymi postaciami, utwardzone oleje roślinne, mleko w proszku, emulgatory, aromaty i regulatory kwasowości. Nie twierdzimy, iż wszystkie owsianki instant są niezdrowe, bowiem na sklepowych półkach możemy znaleźć także owsianki bez cukru i z dobrym składem, wystarczy tylko uważnie czytać etykiety! Inną opcją jest przygotowanie zdrowej alternatywy, wystarczy kilka łyżek płatków owsianych, żytnich lub innych pełnoziarnistych oraz garstka suszonych lub świeżych owoców, łyżka orzechów i wiórków kokosowych lub sezamu. To wszystko zalewamy mlekiem, mlekiem roślinnym, wodą lub naturalnym jogurtem. Jogurty owocowe Gdy zdecydujemy się na wybór jogurtu naturalnego to spożyjemy ok. 4 g laktozy (naturalnie występującej w nabiale cukru) w 100g. W przypadku jogurtu owocowego dostarczymy naszemu organizmowi aż ok. 14 g cukrów w 100 g, co oznacza, że aż 10 g (2-3 łyżeczki) zostały do niego dosypane. Skład jogurtów owocowych zawiera nie tylko mleko, owoce, lecz również cukier – i to pod kilkoma postaciami. Zatem nie oszukujmy się, że nasz owocowy jogurt jest doskonały uzupełnieniem zdrowej diety. Nie chcecie rezygnować ze smacznych owocowych jogurtów – nie musicie tego robić, wystarczy, że samodzielnie dodacie do jogurtu naturalnego pokrojone, świeże owoce (możecie je zmiksować). Odtłuszczone masło orzechowe Kromka z masłem orzechowym na śniadanie będzie przepysznym początkiem dnia, ale zwróćcie uwagę na to, iż masło choć ma wiele wartości odżywczych to jest dość kaloryczne. Jeśli nie wyobrażacie sobie poranka bez niego to zamiast szukać odtłuszczonej wersji, raczej ograniczcie ilość pełnowartościowego masła. Odtłuszczony wariant zawiera dodatkowy cukier lub tłuszcze gorszej jakości. Batoniki zbożowe Kolejny fit smakołyk, który niekoniecznie może być uznawany za zdrową alternatywę dla czekoladowych batonów i wafelków. W zależności od producenta możemy znaleźć zarówno batoniki o zdrowym składzie, jak i takie, będące tablicą Mendelejewa. W czasie zakupów warto spojrzeć na skład batonika i jeśli zauważycie, że cukier w jakiejkolwiek postaci jest na jednym z pierwszych pięciu miejsc w składzie – nie należy go wkładać do wózka. Bądźcie czujni, gdyż aż 1/3 sprzedawanych batonów zbożowych składa się z cukru w minimum 30%. Najlepszym rozwiązaniem jest przygotowanie takich batonów w domu – z pewnością w internecie znajdziecie różne przepisy na prawdziwie fit batony czy „kulki mocy”. Batony białkowe Podobnie przedstawia się sytuacja w przypadku batonów białkowych, które z założenia powinny być dietetyczną przekąską, a często nie są. Większość batonów białkowych nie ma nic wspólnego ze zdrowym odżywianiem, gdyż w składzie tych łakoci pojawia się mieszanka cukru, tłuszczu i chemicznych dodatków. Rekordzista zawiera aż 69 składników! Najgorsze mają w składzie blisko 30 g cukru, najlepsze – 0-5 g z dodatkiem ksylitolu bądź erytrytolu, zatem koniecznie musicie czytać

plomba światłoutwardzalna
Estetyka uśmiechu, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Wypełnienie światłoutwardzalne – najważniejsze informacje

Wypełnienie zębów jest konieczne, gdy wystąpiło uszkodzenie mechaniczne zęba lub też gdy ząb jest zaatakowany przez próchnicę. Wtedy też stomatolog musi odpowiednio przygotować ząb, oczyścić go z resztek biologicznych, aby założyć plombę. Współczesna stomatologia umożliwia przeprowadzenie leczenia przy użyciu różnych rodzajów wypełnień, może to być: porcelana, złoto, wypełnienie światłoutwardzalne lub też powoli odchodzący do lamusa amalgamat. W naszym wpisie chcemy zaprezentować jedno z tych wypełnień, a mianowicie bardzo popularne plomby światłoutwardzalne. Jakie są ich zalety i jak przebiega zabieg? Na te i inne pytania odpowiemy w artykule. Ogólna charakterystyka wypełnienia światłoutwardzalnego Pacjenci chętnie decydują się na wypełnienie światłoutwardzalne ze względów estetycznych, bowiem jest ono dopasowane do odcienia bieli zębów pacjenta. Stomatolog w zależności od potrzeby i umiejscowienia leczonego zęba do plombowania stosuje materiały elastyczne lub wytrzymałe. Gdy ubytek występuje w przednich zębach to konieczny będzie materiał elastyczny, natomiast na zęby trzonowe i przedtrzonowe wybierany jest materiał bardzo wytrzymały. Różnica w tworzywie zastosowanym do leczenia zębów wynika z funkcji poszczególnych zębów. Wypełnienie światłoutwardzalne – przebieg leczenia Przed rozpoczęciem leczenia stomatolog musi trafnie zdiagnozować ubytek w zębie, a zatem jeśli jest on na tyle duży to może zaproponować znieczulenie miejscowe. Następnie ma miejsce borowanie, którego zadaniem jest usunięcie próchnicy i oczyszczenie powierzchni.  Kolejnym etapem w leczeniu zęba jest założenie na dno zęba głębokiego ubytku materiału. W ten sposób miazga zęba zostaje odizolowana od później założonego wypełnienia światłoutwardzalnego. Dentysta musi pamiętać o tym kroku, bowiem bez podkładu miazga zęba znajdowałaby się zbyt blisko wypełnienia światłoutwardzalnego, co mogłoby powodować podrażnienia. Wyjątkiem są małe ubytki, kiedy nie ma konieczności zakładania podkładu. Jak zakłada się wypełnienie światłoutwardzalne? Po oczyszczeniu i przygotowaniu zęba nakłada się specjalny, niebieski żel. Zadaniem żelu jest przygotowanie powierzchni zęba do kontaktu z założonym wypełnieniem światłoutwardzalnym. Po krótkim czasie należy go spłukać, osuszyć ubytek w zębie oraz posmarować specjalnym płynem, który stomatolog utwardza za pomocą lampy. Płyn ten jest odpowiedzialny za zespolenia tkanek zęba z wypełnieniem światłoutwardzalnym. Ostatnim etapem jest założenie właściwej plomby. Czynność ta najczęściej jest wykonywana w kilku warstwach – każdą warstwę naświetla się osobno, w celu utwardzenia. Po założeniu wypełnienia światłoutwardzalnego wystarczy jedynie sprawdzić, czy założona plomba pasuje i nie przeszkadza nam w gryzieniu. Otrzymamy niewielką kalkę, którą będziemy musieli przygryźć, aby stomatolog mógł dopasować kształt wypełnienia. Ile kosztuje takie wypełnienie? Koszt takiego wypełnienia jest uzależniony od wielkości i rozległości ubytku, konieczności podania znieczulenia oraz rodzaje wykorzystanego materiału. W przypadku wypełnienia światłoutwardzalnego musimy się liczyć z wydatkiem od 70 do 200 zł za małą plombę, od 90 do 250 zł za średniej wielkości plombę oraz od 100 do 350 zł – za rozległą plombę.   # wypełnienie światłoutwardzalne # plomba światłoutwardzalna # ubytek w zębie # próchnica # miazga zęba # znieczulenie miejscowe  

protezy nakładowe
Estetyka uśmiechu, Nowoczesna stomatologia, Protezy zębowe

Protezy teleskopowe – na czym polegają, zalety i wady

Protetyka stomatologiczna jest działem stomatologii, który – ku uciesze wielu pacjentów i lekarzy – bardzo szybko się rozwija. Dzięki nowym rozwiązaniom technologicznym spore grono pacjentów zyskuje szansę na piękny uśmiech. Takim udogodnieniem są protezy teleskopowe, które uzupełniają braki zębowe. Protezy teleskopowe mają liczne zalety, o których chcemy opowiedzieć w naszym materiale. Zapraszamy do zapoznania się z najnowszym artykułem na ten temat. Protezy teleskopowe – alternatywa dla tradycyjnych protez Czy potraficie sobie wyobrazić protezę zębową, która jest całkowicie nieruchoma i absolutnie nie pokrywa całego podniebienia, do tego wcale nie ma rzucających się w oczy, metalowych klamer, jest całkowicie niewidoczna i łatwa w utrzymaniu higieny, a dodatkowo osoby ją noszące mogą pochwalić się promiennym wyglądem twarzy. To właśnie niektóre pozytywne cechy protezy teleskopowej, a zatem trudno się dziwić, iż ten rodzaj protez coraz częściej wypiera tradycyjne, najbardziej rozpowszechnione protezy akrylowe. Protezy teleskopowe nie tylko uzupełniają braki, ale też usprawniają aparat żucia. Jak zbudowana jest proteza teleskopowa? Działanie protez teleskopowych opiera się na systemie podwójnych koron. Podstawę stanowi korona wewnętrzna, którą należy przymocować do odpowiednio przygotowanych naturalnych zębów. Następnie na jej powierzchni osadza się drugą (ruchomą) część – koronę zewnętrzną, ukrytą w protezie lub moście. Najważniejszym elementem całej konstrukcji, utrzymującym protezy teleskopowe jest korona teleskopowa – wewnętrzna i zewnętrzna. Ta pierwsza część protezy teleskopowej, czyli korona wewnętrzna, jest na stałe zacementowana na zębie, który pozostał w jamie ustnej i wcześniej został odpowiednio przygotowany przez stomatologa, czyli oszlifowany. Korona wewnętrzna jest wykonana najczęściej z metalu, choć do jej przygotowania używa się także cerkonu. Druga składowa protezy teleskopowej, a mianowicie korona zewnętrzna pełni funkcję łącznika z zębem filarowym. Widoczna część protezy teleskopowej, czyli korona zewnętrzna, jest również zbudowana z metalu, jednakże pokrywa się ją np. porcelaną lub kompozytem. Odpowiedni kształt koron – obydwie korony mają równoległe ściany, sprawia, iż protezy teleskopowe mocno i bardzo dobrze przylegają do jamy ustnej. Pacjenci, którzy zdecydują się na taką protezę nie muszą się obawiać, iż w trakcie żucia czy mówienia może się ona przemieścić czy wypaść – w tym przypadku ryzyko zostaje maksymalnie zminimalizowane. Protezy teleskopowe – dla kogo taki rodzaj protez? Protezy teleskopowe są wskazane dla pewnych grup pacjentów. Zaleca się je u osób, u których została zdiagnozowana paradontoza, gdyż dzięki nim możliwe jest przytrzymanie rozchwianych zębów. Protezy teleskopowe sugeruje się pacjentom, którzy jak dotąd nie korzystali z protez zębowych oraz tym, którzy utracili zęby boczne oraz posiadają w znacznym stopniu starte zęby przednie. Protezy teleskopowe powinni nosić pacjenci dbający o higienę jamy ustnej oraz pamiętający o regularnych wizytach kontrolnych. Jakie zalety mają protezy teleskopowe? Już wcześniej wspominaliśmy kilka zalet tych protez zębowych. Najważniejszą z nich jest wspomniana stabilność i bardzo dobre trzymanie w jamie ustnej. Za sprawą protez teleskopowych pozostałe zęby, czyli uzębienie resztkowe jest odciążone. Ponadto proteza teleskopowa stanowi ochronę przed próchnicą dla zęba filarowego. Warto również dodać, iż dzięki takim protezom pacjenci mogą przez dłuższy czas utrzymać swoje pozostałe uzębienie, gdyż proteza spełnia też funkcję jego szynowania. Inne walory protez teleskopowych to: – łatwość w dbałości o ich higienę, – dłuższa niż w protezach tradycyjnych żywotność, – stabilność protezy zwiększa pewność siebie osoby, która ją nosi, minimalizując kompleksy. – mniejsza płyta protezy, w porównaniu do protez tradycyjnych, co przekłada się na lepsze odczuwanie smaków. – szybsza adaptacja pacjentów do protezy teleskopowej. – możliwość rozszerzenia protezy, gdyby doszło do wypadnięcia dodatkowych zębów. – walory estetyczne, naturalny wygląd. Jakie wady mają protezy teleskopowe? Niestety, protezy teleskopowe mimo licznych zalet, mają także swoje wady. Przede wszystkich noszenie takiego uzupełnienia może przyczyniać się do pojawienia się chorób przyzębia i stanów zapalnych tej części, dlatego tak istotna jest prawidłowa higiena jamy ustnej. Na niekorzyść protez teleskopowych wpływa także koszt protezy, bowiem jej cena jest wyższa w porównaniu z protezą tradycyjną. Uciążliwa dla niektórych pacjentów może być też konieczność regularnego odwiedzania swojego gabinetu dentystycznego, najczęściej co 6 miesięcy – wizyty kontrolne.   # protezy teleskopowe # protezy nakładowe # overdentures # ząb filarowy # paradontoza # uzębienie resztkowe

protetyka stomatologiczna
Ogólnie, Różne, Usługi stomatologiczne

Technik dentystyczny – czym się zajmuje?

Gdy przychodzicie do swojego gabinetu stomatologicznego macie do czynienia z różnymi pracownikami przychodni: asystentkami stomatologicznymi, higienistkami czy też stomatologami, jednakże bardzo często zapomina się o pracy technika dentystycznego, bo przecież mało kto zastanawia się nad tym, kto wykonał jego protezę zębową czy aparat ortodontyczny. Na czym polega praca technika dentystycznego, jakie umiejętności musi mieć osoba zatrudniona na takim stanowisku, możecie się tego dowiedzieć z naszego artykułu. Ogólna charakterystyka zawodu – technik dentystyczny Zawód technika dentystycznego polega na naprawie i indywidualnym wytwarzaniu protez zębowych oraz aparatów ortodontycznych zakładanych na zęby w celu korekcji wad zgryzu. Technik swoje działanie opiera na ścisłej współpracy z dentystą i wszystkie czynności związane z przygotowaniem protez, aparatów podlegają zleceniu stomatologa. Technik dentystyczny – jak można uzyskać taki tytuł? Zawód technika dentystycznego, inaczej zwany także protetykiem, zalicza się do zawodów regulowanych, a zatem oznacza to, iż mogą go jedynie wykonywać osoby, które posiadają odpowiednie wykształcenie zawodowe – wykształcenie średnie medyczne, rozumiane jako ukończenie szkoły policealnej publicznej lub niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskają tytuł zawodowy technika dentystycznego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe. Nauka zawodu na tym kierunku trwa ok. dwa i pół roku, czyli pięć semestrów, i jest zakończona egzaminem zawodowym. W ramach nauki odbywają się również obowiązkowe praktyki. Gdzie może pracować technik dentystyczny? Protetyka próżno szukać w gabinecie stomatologicznym, gdyż zazwyczaj pracownia protetyczna znajduje się w zupełnie innym miejscu. Absolwent szkoły – technik dentystyczny znajdzie zatrudnienie zarówno w państwowych, jak i prywatnych pracowniach protetycznych oraz ortodontycznych, klinikach dentystycznych, a także –  jeśli czuje się na siłach-  to może również prowadzić własne laboratorium w ramach działalności gospodarczej. Jakie zadania ma technik dentystyczny? Technik dentystyczny wykonuje protezy zębowe, szyny dentystyczne i aparaty ortodontyczne zgodnie z przekazanym projektem na podstawie dostarczonych przez stomatologa wycisków lub zdjęć rentgenowskich. Warto zaznaczyć, iż protetyk nie ma bezpośredniego kontaktu z pacjentem, a wszystkie prace odbywają się zgodnie z zalecaniem stomatologa i pod jego nadzorem. Zakres kompetencji zawodowych technika dentystycznego obejmuje samodzielne laboratoryjne wykonawstwo uzupełnień protetycznych (np. korony teleskopowe), szczękowoortopedycznych i twarzowo-szczękowych (m.in. okluzje). W ramach pracy technika odbywa się również naprawa protez, szyn dentystycznych czy aparatów ortodontycznych. Technik dentystyczny w pracowni obsługuje nowoczesne urządzenia i aparaturę, które pomagają mu w wytworzeniu prac wykonanych z takich materiałów jak: akryl, silikon, kompozyt, ceramika i metal. W jakich warunkach pracuje technik dentystyczny? Miejscem pracy technika dentystycznego jest zazwyczaj pracownia protetyczna, gdzie od podstaw, na indywidualne zamówienie przygotowuje on protezę lub aparat ortodontyczny. Takie pomieszczenie przeważnie nie jest zbyt duże, ale musi być odpowiednio wyposażone w specjalistyczny sprzęt. W przypadku większych klinik dentystycznych lub ścisłej współpracy ze stomatologiem może się zdarzyć, iż protetyk może pracować w gabinecie dentystycznym, jednakże są to bardzo rzadkie przypadki. Praca technika dentystycznego ma charakter indywidualny i samodzielny. Z reguły protetyk nie ma bezpośredniego kontaktu z pacjentami, jedynie kontaktuje się ze stomatologiem, który pobiera odlew gipsowy oraz dopasowuje protezę lub aparat. Jak widzimy, praca technika ma ogromne znaczenie dla stomatologa, bowiem choć z pozoru wydaje się, iż ma ona jedynie charakter usługi dodatkowej, to tak naprawdę jest niezbędna do prawidłowego wykonywania zawodu przez dentystę. Zawód technika dentystycznego nie wiąże się z dużym obciążeniem fizycznym, gdyż większość pracy technik odbywa się, siedząc. Ponieważ jest to praca lekka pod względem obciążenia fizycznego, w roli protetyka doskonale odnajdą się także osoby niepełnosprawne. Rytm pracy technika dentystycznego Czas pracy technika dentystycznego w ogromnej mierze zależy od ilości zleceń i terminu ich realizacji. Zazwyczaj nie ma konieczności pracy w dni wolne oraz w nocy. Wyjątek stanowią przypadki, kiedy protetyk ma tyle zleceń, że nie jest w stanie wywiązać się ze wszystkich zobowiązań w normalnym czasie pracy. Dlatego w pracy protetyka istotne są również jego zdolności organizacyjne i umiejętne zarządzaniem czasem. Jakie wymagania stawia się technikowi dentystycznemu? Do najważniejszych wymagań stawianych protetykowi należą ostrość wzroku, zdolność do rozróżniania barw i zręczność manualna oraz duże poczucie estetyki. Technikiem dentystycznym mogą zostać osoby skoncentrowane, dokładne, rzetelne, o podzielnej uwadze, mające uzdolnienia techniczne i dobrą pamięć. Jeśli chcemy pracować jako technik dentystyczny to musimy się liczyć z pewną monotonią wykonywanych czynności i jednostajnymi warunkami pracy. W swej pracy technik używa materiałów ceramicznych, elementów metalowych i tworzyw sztucznych, które poddaje obróbce przy pomocy różnych narzędzi. Przeciwskazaniem do zatrudnienia się jako technik protetyczny mogą być alergie na używane przy pracy materiały. Protetyka stomatologiczna jest działem stomatologii, który bardzo szybko się rozwija, zatem zadaniem technika dentystycznego jest również stałe śledzenie zmian zachodzących w dziedzinie technologii materiałów biologicznych i chemicznych, a także aparatów ortodontycznych. Protetyk jest zobligowany do permanentnego dokształcania się, doskonalenia umiejętności zawodowych oraz podnoszenia swoich kwalifikacji poprzez udział w szkoleniach, warsztatach. Technik dentystyczny a specjalista ds. techniki dentystycznej W ubiegłym roku w środowisku medycznym rozgorzała dyskusja na temat zmiany uprawnień techników dentystycznych oraz rozróżnienia kompetencji technika a specjalisty. Zgodnie z interpretacją Ministerstwa Zdrowia specjalista ds. techniki dentystycznej to osoba, która ukończyła studia wyższe w specjalności technika dentystyczna, obejmujące w programie nauczania co najmniej 2184 godziny kształcenia w zakresie niezbędnym do przygotowania do wykonywania zawodu technika dentystycznego i uzyskała tytuł licencjata lub inżyniera. Zarówno technik, jak i specjalista nie mogą być traktowani jako samodzielny zawód medyczny. Warto pamiętać, iż wykonywanie zawodu medycznego i przepisy regulujące uprawnienia zawodowe techników dentystycznych, w dalszym ciągu są opartej na regulacjach dekretu z 5 lipca 1946 r. o wykonywaniu czynności techniczno-dentystycznych. (Dz. U. z 22 marca 1947 r.) oraz rozporządzeniu ministra zdrowia z 15 maja 1951 r. w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień techników dentystycznych (Dz. U. nr 28 poz. 222). Co powinien umieć technik dentystyczny: – przygotować stanowisko pracy; – przestrzegać reżimu technologicznego podczas przygotowywania materiałów stosowanych w ortodoncji; – odlewać z wycisków oraz opracowywać modele robocze i diagnostyczne; – wykonywać aparaty profilaktyczne; – wykonywać aparaty stosowane w leczeniu ortodontycznym; – naprawiać aparaty ortodontyczne; – wykonywać i wmontowywać dodatkowe elementy, zgodnie z zaleceniem lekarza; – oceniać jakość wykonywanych aparatów ortodontycznych i szyn chirurgicznych; – rozróżniać typy aparatów stałych; – uwzględniać sposoby leczenia stosowane w danym regionie; – korzystać z dokumentacji materiałowej, instrukcji obsługi fachowych urządzeń; – podnosić swoje kwalifikacje oraz wdrażać najnowsze osiągnięcia w dziedzinie ortodoncji. Technik dentystyczny jest bardzo ważną częścią zespołu fachowców, dbających o zdrowie i

Prywatne Centrum Stomatologiczne

Stomatolog – Dentysta – Gabinet Stomatologiczny – Prywatne Pogotowie Stomatologiczne – Olsztyn – Zawsze blisko swoich pacjentów

ul. Pstrowskiego 14D/1
10-602 Olsztyn
Województwo warmińsko-mazurskie

Copyright © Wszystkie prawa zastrzeżone | Teresa Rokicka-Morabet, Abdellatif Morabet 2016-2025