ul. Pstrowskiego 14D/1; 10-602 Olsztyn

89 543 60 67

513 100 313

Support@doctordent.pl

Facebook Envelope
KONTAKT

89 543 60 67

POMOC 24H/7

513 100 313

Author name: dentysta24h.olsztyn.pl

wyrwanie zębów w ciąży
Chirurgia stomatologiczna, Nagłe wypadki, Profilaktyka, Różne, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Usuwanie zębów u kobiet w ciąży – o czym należy pamiętać?

/

Dbałość o zęby i przestrzeganie zasad higieny jamy ustnej dotyczy wszystkich, jednakże niektórzy powinni zwrócić szczególną uwagę. Taką grupę stanowią panie spodziewające się dziecka lub te, które dopiero planują powiększenie rodziny. Każdy stomatolog powie, iż najlepiej, aby wszystkie zęby były wyleczone przed zajściem w ciążę. Jak często powinny ciężarne odwiedzać swój gabinet stomatologiczny oraz czy usuwanie zębów w ciąży może zostać przeprowadzone? Przeczytajcie nasz artykuł, a nie będziecie mieć już żadnych wątpliwości. Higiena jamy ustnej u kobiet w ciąży – dlaczego jest tak ważna? W momencie, gdy panie cały czas dbają o swoje zęby i higienę jamy ustnej, to również w ciąży powinny troszczyć się utrzymanie jej właściwego stanu, wtedy też zazwyczaj nie ma powodu do obaw. Mimo wszystko najlepiej zaplanować wizyty kontrolne na początek, półmetek i pod koniec ciąży. Oczywiście sytuacja diametralnie zmienia się, gdy pojawią się jakiekolwiek ubytki, bowiem należy się nimi zająć jak najszybciej, zanim zaczną boleć. Uporczywy ból zęba w ciąży jest wskazaniem do natychmiastowego poważnego leczenia stomatologicznego, w tym ekstrakcji. Lekarze przestrzegają, iż z bolącym zębem nie można czekać aż do dnia porodu, ponieważ może on spowodować ogólne osłabienie organizmu i zwiększa podatność na infekcje, które są niebezpieczne dla dziecka. Jak dowodzą liczne badania naukowe stany zapalne dziąseł i choroby przyzębia są najczęstszą stomatologiczną przyczyną przedwczesnych porodów – nawet nie zdajemy sobie sprawy, iż zwiększają one ryzyko wczesnego rozwiązania aż siedmiokrotnie! Wynika to z uwalnia się toksyn przez bakterie obecne w chorym przyzębiu. Toksyny są odpowiedzialne za stymulowanie wydzielania się mediatorów pobudzających czynność skurczową macicy. Ponadto, choroby przyzębia są również przyczyną urodzeń dzieci z niską masą urodzeniową. Usuwanie zębów w ciąży Wyrwanie zęba w ciąży jest możliwe i bezpieczne, choć zaleca się, by odbywało się ono po zakończeniu pierwszego trymestru ciąży. Dlaczego? Podanie znieczulenia w ciąży przed zakończeniem 12. tygodnia ciąży może doprowadzić do uszkodzenia płodu, a samo wyrwanie zęba do krwotoku. Ale to jeszcze nie wszystko, gdyż zastosowane znieczulenie miejscowe może przeniknąć przez łożysko, a jest to szczególnie niebezpieczne w początkowej fazie rozwoju płodu. Wskazaniami do wyrwania zęba są: dotkliwy ból, wydobywająca się z zęba ropa oraz ryzyko wystąpienia zakażenia. Zastanawiacie się teraz pewnie, co z innymi zabiegami? Ogólne leczenie zębów, a zatem m.in. usuwanie ubytków czy leczenie kanałowo w ciąży są jak najbardziej pożądane.  Raczej odradza się takie zabiegi jak piaskowanie, usuwanie płytki nazębnej ultradźwiękami (skaling), wybielanie, wstawianie implantów czy dłutowanie zatrzymanych ósemek. Ciężarnym nie podaje się także profilaktycznie fluoru. Naukowcy twierdzą, iż ten pierwiastek wcale nie wpływa na poprawę stanu zębów dzieci, a jego nadmierna ilość może powodować powstanie białych plam na zębach. Bolący ząb w ciąży – na co należy uważać? Panie, które są w ciąży powinny poinformować o tym swojego dentystę, gdyż dzięki temu będzie mógł odpowiednio wybrać leki (ciężarne nie powinny przyjmować medykamentów obkurczających naczynia krwionośne) czy metody leczenia zębów. Jest to bardzo istotne przy podawaniu znieczulenia. Macie podejrzenia, iż być może jesteście w ciąży? Powinnyście podzielić się swoimi przypuszczeniami z lekarzem. Warto zaznaczyć, iż w trakcie wyrywania zęba nie zawsze jest konieczne podawanie antybiotyków, ale w przypadku wystąpienia ostrego stanu zapalnego, niezbędne są antybiotyki z grupy penicylin lub inne antybiotyki, które są dozwolone w ciąży. Panie w ciąży nie powinny zwlekać z leczeniem ubytków czy bolących zębów do porodu, gdyż w przeciwnym razie może dojść do osłabienia całego organizmu, a w związku z tym będzie odczuwalne gorsze samopoczucie, rozbicie. Leczenie zębów w ciąży Błogosławiony stan nie jest przeszkodą, która uniemożliwi stomatologowi wypełnienie ubytków.  Podkłady do wypełniania nie przenikają bowiem poza strukturę zęba, a zatem nie stanowią zagrożenia dla rozwijającego się płodu. Także leczenie kanałowe może zostać przeprowadzone, jednakże należy zachować specjalne środki ostrożności, zwłaszcza w przypadku prześwietlenia chorego zęba. Współczesna technologia pozwala zmniejszyć ryzyko napromieniowania niemal do zera. Na koniec najważniejsza wskazówka – przede wszystkim panie w ciąży powinny bardziej zadbać o stan swojego uzębienia, a wtedy wyrywanie zębów nie będzie potrzebne.   # wyrwanie zębów w ciąży # usuwanie zębów w ciąży # bolący ząb w ciąży # leczenie kanałowe w ciąży # antybiotyki

protezy zębowe
Estetyka uśmiechu, Nowoczesna stomatologia, Protezy zębowe, Usługi stomatologiczne

Protezy elastyczne – wygodne i estetyczne rozwiązanie

/

Współczesna stomatologia i protetyka dają nadzieję milionom pacjentów na odzyskanie pięknego uśmiechu. Osoby, które obawiają się, że noszenie protez zębowych może być niekomfortowe powinny porozmawiać ze swoim stomatologiem, aby ten mógł wyjaśnić i zaprezentować nowe rozwiązanie – protezy elastyczne. Z jakiego materiału są one zbudowane i czym różnią się od tradycyjnych, akrylowych protez zębowych? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w naszym artykule. Protezy elastyczne – innowacyjne i praktyczne Podstawową zaletą protez elastycznych jest fakt, iż są one bardzo lekkie i miękkie. Bez trudu dopasowują się do podniebienia, a materiały termoplastyczne, z których zostały wykonane sprawiają, że są one niezwykle wytrzymałe i sztywne, zatem nie ma mowy o ich pęknięciu. Do produkcji protez elastycznych zazwyczaj jest wykorzystywany akron przezroczysty. Akron to tworzywo odporne na uszkodzenia mechaniczne, a więc zostaje prawie całkowicie wyeliminowane ryzyko pęknięcia czy złamania protezy. Wystarczy użytkować je zgodnie z zaleceniami, a proteza elastyczna posłuży nam przez dłuższy czas. Akron ma jeszcze jedną właściwość – w związku z tym, iż jest on przeźroczysty to z powodzeniem może się dopasować do uzębienia każdego pacjenta, będąc niemalże niewidocznym. Mocowanie protez odbywa się przy pomocy klamer, dlatego dziąsła nie zostają podrażnione. Dlaczego warto nosić protezy elastyczne? Wcześniej wspominaliśmy o kilku atrybutach protez elastyczny, jednakże do listy warto dodać jeszcze inne cechy: – estetyczny, nierzucający się w oczy wygląd, dzięki bezbarwnym klamrom mocującym; – nie powodują alergii, – są pozbawione zapachu i smaku; – ich noszenie jest prawie nieodczuwalne, gdyż są cienkie i lekkie; – w razie potrzeb istnieje możliwość napraw oraz regulacji płyty; – w trakcie użytkowania nie zmieniają swojego koloru; – wykonane z akronu protezy nie chłoną wody, są też bardziej higieniczne – istnieje minimalne ryzyko rozwoju grzybicy w jamie ustnej; – brak jakichkolwiek odkształceń, są bardzo wytrzymałe na zmiany temperatur; zatem bez obaw można spożywać bardzo ciepłe posiłki czy napoje, – łatwe w utrzymywaniu czystości. Higiena – jak dbać o protezy elastyczne? W naszych artykułach wielokrotnie zwracaliśmy uwagę, iż higiena protez zębowych jest równie istotna jak w przypadku naturalnych zębów. Utrzymanie w czystości protezy elastycznej nie powinno być dla nas zbyt czasochłonne, czy kłopotliwe, gdyż nie pochłaniają one ani zapachów, ani nie ulegają odbarwieniom. Aby trzecie zęby idealnie się prezentowały wystarczy rano i wieczorem czyścić je szczoteczką i pastą do zębów, tak by usunąć gromadzące się bakterie. Proteza elastyczna – jak przebiega jej przygotowanie? Gdy jesteśmy pewni, iż akurat taka proteza będzie spełniać nasze wymagania, to należy udać się do stomatologa, który właściwie dobierze pacjentowi odpowiedni rodzaj protezy. Na pierwszej wizycie lekarz pobierze dwa odciski: górnej linii zębów i dolnej linii zębów. Na kolejnej również zostaną stworzone wyciski, jednak jest to wykonywane w nieco inny sposób. Następnie do naszych rąk (a bardziej ust) trafi prowizoryczna proteza elastyczna, dzięki której możliwe będzie skorygowanie niedogodności, tym samym podczas kolejnej wizyty będziemy mogli otrzymać całkowicie odpowiadającą protezę. Ostatnia wizyta ma na celu końcowe dopasowanie protezy elastycznej do pacjenta. Zwróćmy uwagę, aby proteza była idealnie dopasowana, w razie jakiegokolwiek dyskomfortu lekarz może dokonać niezbędnych poprawek jeszcze w gabinecie. Protezy elastyczne są gotowe do noszenia już po około dwóch tygodniach od pierwszej wizyty pacjenta w gabinecie.   # protezy elastyczne # materiały termoplastyczne # akron przezroczysty # proteza akronowa # prowizoryczna proteza elastyczna

choroby jamy ustnej
Choroby przyzębia, Profilaktyka, Zdrowie

Choroby dziąseł i języka – objawy, profilaktyka, leczenie

/

Choroby jamy ustnej, a zatem choroby dziąseł oraz choroby języka, dość często sprawiają problemy ogromnej liczbie pacjentów, jednakże zazwyczaj traktuje się je jako niegroźne dolegliwości i to jest bardzo poważne zaniedbanie, bowiem zmiany te mają wpływ na zdrowie całego organizmu. Jak walczyć z chorobami jamy ustnej?  Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w naszym artykule. Jama ustna stanowi doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii, nawet osoby dbające o higienę jamy ustnej mogą borykać się z różnymi chorobami, w tym nieświeżym oddechem. Warto pamiętać, iż niektóre zmiany chorobowe w jamie ustnej mogą być objawem zaburzeń ogólnoustrojowych lub zwiastunem poważniejszych chorób. Zapalenie dziąseł Schorzeniem, które najczęściej występuje atakując tkanki okołozębowe jest zapalenie dziąseł. Szczególnie narażone na nie są osoby młode, które niedostatecznie dbają o higienę jamy ustnej, gdyż bezpośrednią przyczyną powstawania stanu zapalnego są bakterie namnażające się na szyjkach zębów w okolicy dziąsła. Rozwój drobnoustrojów ułatwia także: kamień nazębny, ubytki w wypełnieniach (tzw. plombach), źle dopasowane protezy czy wady zgryzu. Jakie są objawy zapalenia dziąseł? Gdy tylko zauważymy obrzęk, zaczerwienienie oraz krwawienie z dziąseł to koniecznie skontaktujmy się z naszym stomatologiem. W niektórych, ciężkich przypadkach zapaleniu może towarzyszyć gorączka, ślinotok oraz silne bóle, wynikające z dużego uszkodzenia tkanek jamy ustnej, które uniemożliwiają spożywanie pokarmów. Nieleczone zapalenie może spowodować zajęcie kości, tworzenie ropni przyzębowych, co w efekcie prowadzi do utraty uzębienia. Jak przebiega leczenie zapalanie dziąseł? W trakcie leczenie zapalenia dziąseł stomatolog zastosuje kurację miejscową środkami przeciwzapalnymi, czasem wystarczy podanie leków przeciwbólowych lub antybiotyku. Możemy się leczyć także naturalnymi metodami, np. naparami ziół (takich jak kwiat rumianku, czarnego bzu, nagietka, ślazu, lipy, liście mięty, szałwi, ziele tymianku, macierzanki, kora dębu lub kłącze pięciornika) lub mieszankami ziołowymi. Warto także stosować płukanie jamy ustnej roztworami gotowych nalewek lub użyć żelu. Jak mówi przysłowie – lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego tak istotna jest higiena jamy ustnej. Nieświeży oddech Powodem do ograniczenia kontaktów towarzyskich może być nieświeży oddech (halitoza), powodujący uczucie skrępowania i wstydu. Jego występowanie wiąże się nie tylko z niedostateczną higieną jamy ustnej, lecz również przewlekłym zapaleniem zatok czy też przyjmowaniem niektórych leków (np. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne). Za nieświeży oddech odpowiedzialny są również czynniki zmniejszające wydzielanie śliny w jamie ustnej, takie jak: spożywanie alkoholu, głodzenie, wysiłek fizyczny. Jak walczyć z nieświeżym oddechem? Jeśli macie odczucie, że z waszych ust nieprzyjemnie pachnie to nie zwlekajcie z wizytą w gabinecie stomatologicznym. Lekarz sprawdzi stan waszej jamy ustnej, w razie potrzeb usunie także kamień nazębny. Gdyby dolegliwości utrzymywały się, możecie spróbować neutralizować zapach żując świeże zioła: pietruszkę, koperek bazylię, miętę oraz gumę bez cukru, gdyż w ten sposób zwiększa się wydzielanie śliny i ułatwia się oczyszczanie jamy ustnej. Dobrze jest także spożywać spore ilości napojów (najlepiej wody mineralnej), aby jama ustna była stale nawodniona. Jeżeli i te metody zawiodą to niezbędne będzie sięgnięcie po substancje farmakologiczne. Skutecznymi środkami do zwalczania nieprzyjemnego oddechu są płyny i aerozole odświeżające, mają one często aromatyczny, ziołowy zapach (mięty, cytryny, szałwi, tymianku). Zwalczanie przykrego zapachu z ust, który jest spowodowany stanami zapalnymi dziąseł i obecnością bakterii odbywa się przy pomocy płynów do płukania jamy ustnej lub tabletek do ssania o działaniu bakteriobójczym. W składzie niektórych środków wspierających uzyskanie świeżego oddechu znajdują się jony cynku, wchodzą one w reakcję z odpowiedzialnymi za przykry zapach związkami siarki, tym samym pozwalają cieszyć się  świeżym oddechem przez kilka godzin. Drożdżyca jamy ustnej Chorobą jamy ustnej, która również rokrocznie zbiera coraz większe żniwo jest drożdżyca, wywoływana przez zakażenie grzybem drożdżopodobnym z rodzaju Candida. Na rozwój kandydiozy mają także wpływ takie czynniki jak: niedobory witamin, szczególnie z grupy B, zaburzenia odporności, ciężkie choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca, białaczka, gruźlica, choroba nowotworowa) lub niedawno przebyta chemio- lub radioterapia. W przypadku zażywania leków, takich jak antybiotyki, sterydy, doustne środki antykoncepcyjne, leki immunosupresyjne również musimy uważać, gdyż sprzyjają one zakażeniu grzybami. Za wystąpienie drożdżycy są także odpowiedzialne: zła higiena jamy ustnej, zmniejszenie wydzielania śliny, długotrwałe stany zapalne błony śluzowej, noszenie protez zębowych i palenie tytoniu. Jak rozpoznać drożdżycę? Drożdżyca w ostrej formie przejawia się występowaniem miękkich, białych plamek, które są ściśle połączone z podłożem, a krwawią po próbie ich oddzielenia. Wykwity najczęściej obserwuje się na języku i na podniebieniu. Powstawaniu tego schorzenia sprzyjają: niedobory pokarmowe, awitaminoza – głównie witaminy B2, czy niedokrwistość. Zmiany mają charakter ognisk zapalno-nadżerkowych, nieostro odgraniczonych od skóry zdrowej, pokryte są szarobiałym nabłonkiem lub białawymi nalotami. Bardzo charakterystyczne jest pękanie kącików ust i towarzysząca temu bolesność. Proces zapalny może obejmować otaczającą skórę. Choroba ta może rozwinąć się także u niemowląt, wtedy nazwa się ją pleśniawkami. Pleśniawki to ostre zapalenie jamy ustnej, a najczęściej zapadają na nie noworodki zakażone podczas porodu grzybami drożdżopodobnymi, pochodzącymi z narządów rodnych matki. Pleśniawki objawiają się już po kilku dniach od zakażenia pod postacią biało-szarych, powierzchownych nalotów, które przywodzą na myśl zsiadłe mleko. Zmiany obejmują podniebienie, policzki, dziąsła i język, a w cięższych przypadkach również gardło, przełyk, a nawet oskrzela. Należy zwracać uwagę na pleśniawki, u noworodków, gdyż mogą utrudniać połykanie, a przy znacznym rozprzestrzenieniu się zmian nawet powodować upośledzenie oddychania. Jak przebiega leczenie drożdżycy? Stomatolog po rozpoznaniu drożdżycy zaleci stosowanie preparatów przeciwgrzybiczych, początkowo miejscowych, a gdyby okazały się one nieskuteczne – to konieczne będzie przeprowadzenie terapii doustnej. Nawet jeśli objawy ustąpią to należy kontynuować stosowanie leków przez 2 tygodnie po ustąpieniu objawów, gdyż istnieje możliwość nawrotów. Niepowikłane przypadki drożdżycy leczy się zakraplając do jamy ustnej lub przecierając błonę śluzową po każdym posiłku zawiesiną leku przeciwgrzybiczego. Pleśniawki zazwyczaj ustępują po 5-10 dniach leczenia. W momencie gdybyśmy nie zaobserwowali po tygodniu leczenia żadnej poprawy to należy udać się do lekarza, który przepisze mocniejsze leki przeciwgrzybicze. Aftozy Afty to także jedna z chorób jamy ustnej, która znacznie może uprzykrzyć nam życie. Na pojawienie się aft są zwłaszcza narażone młode kobiety w wieku 25-40 lat, jednakże tak naprawdę mogą one występować u każdego. Przyczyny ich powstawania nie są do końca znane. Zazwyczaj mówi się, iż głównym powodem jest spadek odporności organizmu. Czynnikami potęgującymi występowanie aft są także: urazy mechaniczne, stres, miesiączka, niedożywienie, alergie pokarmowe, przeziębienia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Powstawanie aft może być również wynikiem: energicznego szczotkowania zębów, czy niewłaściwie dopasowanymi protezami. Osoby palące papierosy to także grupa podwyższonego ryzyka powstawania aft. Jak można rozpoznać afty? Afty najczęściej pojawiają

Gumki ortodontyczne
Różne, Wady zgryzu

Ligatury ortodontyczne – co warto o nich wiedzieć?

/

Leczenie ortodontyczne u wielu pacjentów przynosi zaskakujące, nieprawdopodobne wręcz jednocześnie urzeczywistniając ich marzenie o prostym zgryzie. Jeszcze kilkanaście lat temu leczenie wad zgryzu u osób dorosłych było niemożliwe, obecnie coraz więcej starszych pacjentów pragnie naprawić grzechy i zaniedbania przeszłości, tym samym decyduje się na założenie stałego aparatu ortodontycznego.  Ich decyzja może być podyktowana nie tylko chęcią poprawy wyglądu, lecz również pragnieniem zniwelowania niektórych wady wymowy oraz troska o stan jamy ustnej – wady zgryzu sprzyjają bowiem chorobom dziąseł i zębów. W naszym artykule pragniemy przybliżyć rolę, jaką pełnią w aparacie ortodontycznym ligatury ortodontyczne oraz wyjaśnić, kiedy są one zakładane. Czym są ligatury ortodontyczne? Ligatura ortodontyczna to kolorowa lub też bezbarwna niewielka gumeczka, za pomocą której przywiązuje się łuk, po wprowadzenie do slotu (szczeliny) zamka. Ligatura ortodontyczna jest zatem odpowiedzialna za utrzymanie łuku ortodontycznego w każdym zamku. Kolor ligatur (gumek) zależy tak naprawdę od naszego uznania, bowiem jest szeroka paleta barw do wyboru. Młodzież najczęściej decyduje się na kolorowe gumki ortodontyczne, starsi sięgają po szare i przezroczyste, aby jak najmniej rzucały się w oczy. Jak często należy zmieniać ligatury? Wymiana gumek odbywa się przy każdej wizycie w gabinecie stomatologicznym, czyli średnio co 1- 1,5 miesiąca. Wtedy też można zmienić kolor gumek. Raz czerwone, innym razem niebieskie, a może w kolorach tęczy? Ogranicza nas tak naprawdę wyłącznie wyobraźnia. Czasem pacjenci stoją przed ogromnym dylematem, bo widząc różne warianty kolorystyczne trudno jest wybrać ten właściwy spośród wielu. Kolory ligatur a praktyczność użytkowania Jak wiadomo, nie zawsze to co jest ładne, jest także praktyczne. Dlatego zanim zdecydujemy się na wybrany kolor gumek warto zastanowić się i przeanalizować, czy faktycznie będzie on nam pasował. Przede wszystkim zaleca się, aby unikać ligatur o kolorze czarnym. Pozornie wydaje się, iż czarny kolor kontrastuje z bielą zębów i tym samym ich barwa stanie się optycznie jaśniejsza – niestety, czarne gumki w połączeniu z niekoniecznie śnieżnobiałymi zębami sprawiają, iż nasze szkliwo jest jeszcze bardziej szare, przygaszone, a nawet może sprawiać wrażenie popsutego, a przecież takiego efektu chcemy uniknąć. Białe ligatury także nie są dobrym pomysłem. Białe ligatury również podkreślają, iż nasze zęby nie są w idealnym kolorze, co więcej- biel gumek z czasem zabarwia się od jedzenia i napojów, tym samym wyglądają na brudne. Problem barwienia i brudzenia się gumek dotyczy także tych bezbarwnych ligatur. Ogólnie starajmy się w trakcie wyboru gumek wystrzegać tych w bardzo jasnych, pudrowych kolorach- po pierwsze, jak już wcześniej wspomnieliśmy – na jasnych ligaturach bardziej widoczne jest barwienie od żywności, zatem możemy być pewni, iż prawdopodobnie nie zachowają one  długo swojego pierwotnego koloru. Po drugie miejmy na uwadze fakt, iż niezależnie od koloru, gumki nieco tracą na intensywności po kilku dniach- nie mówimy o zmianie koloru z powodu przebarwienia, ale o zmianie odcienia na jaśniejszy, a więc gdy zdecydujemy się bardzo jasne barwy, np. pudrowe, to już po kilku dniach staną się one jeszcze jaśniejsze. Ligatury ortodontyczne – jakie kolory warto wybrać? Wszystko zależy od naszego gustu i ewentualnie ograniczeń związanych z wykonywaną pracą, bowiem w niektórych zawodach tęczowe gumki na zębach mogą być uznane za zbyt infantylne i nieodpowiednie w miejscu pracy. Jeśli pragniemy, aby nasz metalowy aparat jak najmniej rzucał się w oczy to polecamy założenie na zamki srebrnych gumeczek. Metalowy aparat stały będzie zawsze zauważalny, dlatego jeśli bardzo chcemy go zamaskować to będziemy musieli zainwestować w aparat z zamkami ceramicznymi, szafirowymi albo samoligaturujący (jak sama nazwa wskazuje nie będą potrzebne też ligatury, zatem problem koloru gumek zostanie wyeliminowany). W momencie gdy naszym priorytetem jest sprawienie, żeby zęby wyglądały na bielsze, to warto zdecydować się na np. niebieskie ligatury, w dowolnym odcieniu. Przy niebieskich gumkach zęby są jaśniejsze, ale aparat jest bardziej wyeksponowany. W podobny sposób działa kolor ciemnozielony, jednakże tutaj możemy wyglądać jakbyśmy mieli resztki (np. natki pietruszki czy szczypiorku) między zębami. Niektórzy pacjenci na własną rękę zamawiają gumki, jednakże większość gabinetów stomatologicznych jest tak dobrze wyposażona, iż jest to niepotrzebne. # ligatury ortodontyczne # ligaturki ortodontyczne # leczenie ortodontyczne #wady zgryzu #aparat ortodontyczny

pielęgnacja zębów
Ogólnie, Pielęgnacja zębów, Różne, Zdrowie

Historia stomatologii – pielęgnacja zębów kiedyś i dziś

/

Piękny uśmiech potrafi zdziałać cuda i jest niczym najdroższa biżuteria. O wygląd zębów dbano już w starożytności, o czym świadczą liczne odkrycia archeologiczne. W jaki sposób odbywała się pielęgnacja zębów,  jakich metod używali nasi przodkowie, aby wyrywać zęby czy je leczyć – na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w naszym najnowszym artykule. Historia stomatologii jest niezwykle ciekawa, dlatego pragniemy się podzielić najważniejszymi informacjami, związanymi z dbaniem o jamę ustną. Protetyka i leczenie zębów w starożytności Starożytni medycy posiadali bardzo rozległą wiedzę na różne tematy, także nie obce im były metody leczenia zębów. Na podstawie wykopany czaszek z neolitu badacze dowiedli, iż pradawni medycy próbowali leczyć uzębienie. 6500 lat p.n.e. w Chinach usuwano zęby przy znieczuleniu akupunkturą, a w starożytnym Egipcie wyrywano je przy pomocy kleszczy chirurgicznych. W starożytnym Egipcie swoje początki bierze także współczesna protetyka, bowiem to właśnie tu egipscy dentyści ok. 1500 r. p.n.e. wykonywali pierwsze zastępniki brakujących zębów. W tym celu służyły im złote druty, do których mocowano ludzkie zęby – najprawdopodobniej niewolników. Hipokrates, Ojciec Medycyny, w swoich zapiskach zamieścił dokładną procedurę usuwania zębów – łącznie ze sposobami na powstrzymanie bólu. Grek podejmował również leczenie złamań szczęki i żuchwy. Żyjący w I wieku przed naszą erą, rzymski lekarz Aulus Cornelius Celsus w swoim dziele “De Medicina” opisał chorobę, która jest obecnie jedną z najczęstszych chorób zębów – próchnicę. Medyk wyjaśnił także, w jaki sposób można się przed nią ochronić. I tutaj będziemy pełni podziwu, gdyż Celsus radzi, to, co zazwyczaj słyszymy z ust naszych stomatolog – trzeba codziennie szczotkować zęby. Warto dodać, iż starożytna szczoteczka różniła się od tych, które znamy dziś. W pracach innego rzymskiego lekarza Galena, żyjący już w czasach naszej ery (II w. n.e.), możemy przeczytać opisy budowy zęba i szczęki, a także makroskopowe cechy zapalenia. Pielęgnacja zębów – dawne szczotki do mycia zębów Pewnie niewiele osób zdaje sobie sprawę, iż pierwsza szczoteczka do zębów z nylonowym włosiem pojawiła się na rynku ponad 70 lat temu, bo w 1938 r. Wcześniejsze szczoteczki wcale nie przypominały tych, które tak dobrze znamy. Dawne szczotki składały się z gałązek krzewów i drzew, a mycie zębów bardziej przypominało wymiatanie resztek niż szczotkowanie. Starożytni Rzymianie używali miękkiej gałązki, a zamiast pasty nakładano różne mikstury z ziół i miażdżonych kości lub muszli (w niektórych przepisach pojawiają się nawet pokruszone móżdżki różnych zwierząt). Najzamożniejsi Rzymianie mieli specjalnego niewolnika, który był odpowiedzialny za mycie zębów pana.  Pierwsza szczoteczka przypominające nieco te współczesne została skonstruowana w Chinach w XV wieku. Do jej zrobienia wykorzystano drewno i włosie konia lub sierść borsuka. A teraz, coś dla czytelników o mocnych nerwach, gdyż przechodzimy do dość obrzydliwego tematu – wyjaśnimy, w jaki sposób czyszczono w dawnych czasach zęby. Otóż o higienie jamy ustnej pamiętano już w starożytności, chociaż dla nas dawne metody mogą wydawać się bardzo kontrowersyjne. Starożytni Persowie i Rzymianie czyścili swoje zęby drobno zmielonym porożem zwierząt oraz muszli ślimaków. Co ważne, już wtedy zwracano uwagę na to, by proszek nie posiadał zbyt grubych ziaren, które mogłyby uszkodzić szkliwo. Sam proszek to nie wszystko, bo często mieszano go z… ludzkim moczem. Nie do pomyślenia dla współczesnego człowieka. Czemu akurat mocz? Bo zawierał przeciwbakteryjny amoniak. Aby zniwelować przykry zapach moczu do mieszanki dodawano również rozdrobnione zioła o odświeżającym smaku i aromacie. Rzymianie do tego stopnia wierzyli w moc uryny, iż odpowiednio wyselekcjonowaną sprowadzano w cysternach z terenów dzisiejszej Hiszpanii. Rzymianie żuli korę różnych drzew i pili ziołowe mieszanki. Jakie to szczęście, że już od 1896 roku możemy się cieszyć pastą do zębów w tubce. Etruskie protezy ze złota Należący do najbardziej rozwiniętej kultury starożytnej Italii- Etruskowie także uzupełniali brakujące zęby przy pomocy złotych protez i innych elementów mocujących sztuczne zęby. Etruska proteza była wykonana ze złotego paska o szerokości pięciu, a grubości jednego milimetra, do którego mocowano zęby zwierząt (zazwyczaj cieląt). Tuż przed założeniem zęby były odpowiednio doszlifowane, aby właściciel protezy mógł swobodnie zamykać i otwierać usta, czy też jeść. Paski miały również przytrzymywać naturalne zęby, które były przemieszczone lub obluzowane. Złoto doskonale nadawało się na materiał dentystyczny, gdyż nie reagowało ani ze śliną, ani z wodą czy powietrzem. Złote protezy nie tylko ułatwiały codzienną egzystencję Etrusków, lecz również były świadectwem zamożności właścicieli, tak jak to ma miejsce po dzień dzisiejszy w kulturze Wschodniej Europy. Pierwsze złote etruskie mostki, jak podają historycy, pojawiły się około 630 r. p.n.e., ale najwięcej pochodzi z V—III w. p.n.e. Sztuczne zęby w innych kulturach Warto dodać, iż nie tylko w Italii noszono sztuczne zęby, bowiem znaleziono je także w innych regionach świata: na Bliskim Wschodzie czy w Meksyku. Wśród Indian z Meksyku popularnym zwyczajem było wymienianie własnych zębów na zwierzęce kły (wilków i jaguarów), co niestety najczęściej kończyło się zakażeniem i śmiercią. W Kraju Kwitnącej Wiśni, czyli w Japonii, powstały pierwsze, z pewnością bardziej funkcjonalne protezy zębowe niż te etruskie. Miało to miejsce w XVI wieku. Do przygotowania takiej szczęki używano drzewa Buxus Microphylla. Mocowania tej szczęki techniką przypominały stosowane przez współczesnych dentystów. Posiadaczką sztucznych zębów tego typu była m.in. kapłanka Nakaoka Tei. Implantologia w Europie Pierwsze implanty zębowe zostały wymyślone już w starożytności przez Majów. Były one wykonane z muszli. Implanty we współczesnej formie (z tytanu) stworzył w Szwecji profesor Ingvar Branemark. Badacz zaobserwował, iż tytan bardzo szybko zrasta się kośćmi i nie ma odrzutów. Pierwszy implant zęba powstał w 1965 roku, kiedy to profesor Branemark wszczepił do kości implanty z czystego tytanu. Szwedzki naukowiec po kilku miesiącach wykonał na nich także protezę. Obecnie implanty to jedna z najnowocześniejszych metod uzupełniania braków zębowych. Pionierami w implantologii byli także starożytni Celtowie, co potwierdzają niedawne odkryte znaleziska znajdujące się na terenie północnej Francji. Był to najstarszy w zachodniej Europie frag­ment sztucznego zęba. Datuje się, iż odkryty ząb pochodzi z III w. p.n.e. Średniowieczna pielęgnacja zębów i leczenie ubytków Średniowiecze niestety „zapomniało” o wielu odkryciach antyku, stąd też wyrywanie zębów odbywało się bez znieczulenia. Funkcje medyków przejęli mnisi, którzy to nie podejmowali się usuwania zębów, ani innych zabiegów dentystycznych, ponieważ mieli zakaz kontaktu z krwią. Zadania stomatologów przypadły kowalom i kuglarzom, zatem trudno się jest dziwić, iż owe „zabiegi”, jakich dokonywali, były

osad nazębny
Choroby przyzębia, Higiena jamy ustnej, Profilaktyka, Zdrowie

Płytka nazębna – jak powstaje, jak skutecznie z nią walczyć ?

/

Czasem po spożyciu niektórych produktów widzimy na zębach nalot o budyniowej konsystencji. Może się on gromadzić na powierzchni zębów, w szczelinach międzyzębowych oraz na brzegach dziąseł. Jest to płytka nazębna, a tworzą ją bardzo niebezpieczne dla zębów mikroorganizmy, które z niebywałą szybkością namnażają się, dzięki obecności resztek pokarmu w jamie ustnej. Płytka bakteryjna, tak jak kamień nazębny, przyczynia się do rozwoju próchnicy. Jak można zapobiegać powstawaniu płytki nazębnej? Płytka nazębna-  jak jest zbudowana? Płytka nazębna (albo inaczej osad nazębny lub płytka bakteryjna) powstaje w wyniku osadzania się resztek produktów spożywczych, węglowodanów, które są doskonałym źródłem pożywienia dla bakterii i grzybów. Ułożenie poszczególnych warstw bakterii nie jest przypadkowe. Płytka nazębna jest strukturą doskonale zorganizowaną, wielowarstwową, gdzie każdy szczep bakterii ma określoną rolę i każdy z nich osadza się w określonej kolejności. Fundamentem jest błonka nabyta (pellicula), która powstaje zaraz po szczotkowaniu zębów. Tworzą ją białka śliny, głównie glikoproteiny. Osadzają się one bezpośrednio na szkliwie i mają dość ciekawą powłokę, bo z jednej strony chroni ona powierzchnię zębów przed niekorzystnym wpływem substancji wydzielanych przez bakterie, a z drugiej – jest niezbędna do przyczepienia się tychże drobnoustrojów do powierzchni płytki. Płytka nazębna ma postać lepkiej, bezbarwnej mazi, a jest ona dopiero wtedy bez trudu widoczna, gdy znajdują się w niej barwniki z wina, kawy, herbaty. Choć może się nam wydawać, iż płytka nazębna jest niegroźna to nie powinno się jej lekceważyć, gdyż prowadzi do uszkodzenia szkliwa. Jest ona nieustannie tworzona, dlatego jeśli nie stosujemy się do zasad higieny jamy ustnej i codziennie jej nie usuwamy to może ulec mineralizacji, przekształcając się w kamień nazębny. Wyróżniamy dwa rodzaje płytki nazębnej: naddziąsłową oraz poddziąsłową, która odgrywa dużą rolę w powstawaniu chorób przyzębia. Jak usuwać osad nazębny? Dbałość o higienę jamy ustnej W przeciwieństwie do kamienia nazębnego, usuwanie płytki nie jest zbyt skomplikowane, przede wszystkim należy regularnie, dokładnie i zgodnie z pokazaną przez higienistkę techniką myć zęby oraz stosować nici dentystyczne. Dentyści w walce z płytką nazębną zalecają, aby systematycznie szczotkować zęby – przynajmniej 2 razy dziennie po 3 minuty, a najlepiej, aby tę czynność powtarzać po każdym posiłku, nawet drobnej przekąsce. Szczotkowanie zębów należy uzupełnić o stosowanie płynów do płukania i nici dentystycznych, które usuną bakterie także z trudno dostępnych szczelin międzyzębowych. Można także skorzystać z innych pomocnych w oczyszczaniu jamy ustnej sprzętów takich jak: specjalne wykałaczki dentystyczne czy floser. Aby zapobiec namnażaniu się bakterii warto zmienić nawyki żywieniowe i ograniczyć jedzenie zawierające duże ilości cukru (w szczególności lepkich słodyczy, przyklejających się do powierzchni zębów, które niszczą szkliwo). Gdy niestarannie będziemy czyścić zęby powstanie zwapniała postać płytki, czyli kamień nazębny, który jest znacznie trudniejszy do usunięcia (konieczne jest przeprowadzenie specjalistycznych zabiegów w gabinecie dentystycznym takich jak skaling czy piaskowanie). Płytka nazębna niestety jest także zmorą osób noszących aparaty ortodontyczne i inne elementy protetyczne. Doskonałym środowiskiem dla rozwoju płytki są szorstkie materiały sztuczne wykorzystywane w stomatologii i ortodoncji. Aby ograniczyć osadzanie się bakterii na elementach aparatów ortodontycznych lub protetycznych, pokrywa się ich powierzchnię preparatami antyadhezyjnymi.   # płytka nazębna # płytka bakteryjna # osad nazębny # przebarwienia # próchnica # glikoproteiny  

Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Różne, Zdrowie

Jak zadbać o zęby w święta? Skuteczne porady, by mieć piękne i zdrowe zęby

/

Przez cały rok czekamy z niecierpliwością na najbardziej rodzinny czas – Boże Narodzenie. To właśnie wtedy spotykamy się z krewnymi, cieszymy się swoją obecnością i z przyjemnością pałaszujemy znajdujące się na stole pyszności, a tych jak wiadomo w polskich domach nie brakuje. Niestety, objadanie się smakołykami może mieć dla nas bardzo dotkliwe skutki. Efekt biesiadowania odczujemy nie tylko w postaci nadprogramowych kilogramów, bólu żołądka czy wątroby, ale także bólu zębów. Jak zadbać o zęby w święta, aby Nowy Rok przywitać pięknym, śnieżnobiałym uśmiechem? Zachęcamy do przeczytania naszego materiału! Święta – raj dla podniebienia, a koszmar dla zębów Świąteczne potrawy, choć są niezwykle smaczne to bardzo często są tłuste, ciężkostrawne i co najgorsze dla zębów – zawierają ogromne ilości cukrów i kwasów. Intensywne, zawiesiste sosy do pieczeni, wyśmienite serniki pieczone według przepisów naszych babć, makowce i pierniki, świeże owoce cytrusowe oraz czerwone wino popijane przy rodzinnych stołach – wszystkie te smakołyki nie są obojętne dla naszego zdrowia i samopoczucia, gdyż mogą zalegać w żołądku powodując nieprzyjemne uczucie pełności, a cukier i kwasy niszczyć szkliwo. Święta to dla naszej jamy ustnej bardzo trudna próba wytrzymałościowa, która często kończy się nieprzyjemnym zapachem z ust, albo nadwrażliwością. Aby zadbać o nasze zęby koniecznie pamiętajmy o stosowaniu kilku ważnych zasad higieny. Mycie zębów i płukanie ust po posiłkach Pierwsza i najważniejsza zasada to jak najszybsze oczyszczenie jamy ustnej po spożyciu słodkości, tak aby czas zalegania resztek był jak najkrótszy. Dentyści radzą, aby w okresie świątecznym, kiedy nasza dieta ulega zmianie i spożywamy więcej cukrów, także zwiększyć częstotliwość mycia zębów z minimalnych 2 razy po 2 minuty (rano i wieczorem) do 3 razy po 2 minuty. Trzeci raz powinien odbywać się w środku dnia. Najlepiej myć zęby szczoteczką o średniej twardości i pastą z fluorem lub przepłukać usta specjalnym bezalkoholowym płynem, jednakże nie zawsze będąc u kogoś z wizytą mamy taką możliwość. Gdy jesteśmy na przyjęciu czy spotkaniu rodzinnym i nie mamy ze sobą artykułów higienicznych to pozostaje nam inne rozwiązanie, czyli picie wody i przepłukiwanie nią ust. Wysoko mineralizowana woda bogatą w wapń, fluor i magnez pozwoli nam skutecznie usunąć przyklejone do zęba jedzenie, a także wypłucze cukry, jednocześnie dostarczając szkliwu niezbędnych minerałów. Picie wody Tak jak wcześniej wspomnieliśmy, woda jest doskonałym pomocnikiem z cukrami i bakteriami. Spożywanie dużej ilości wody pobudza również ślinianki do produkcji śliny, czyli naturalnej substancji wymywającej. Dobrze jest mieć butelkę czy szklankę wody pod ręką, także wtedy gdy pijemy inne napoje – wino, herbatę lub kompot z suszonych owoców, bowiem woda będzie naturalną płukanką, usuwającą z jamy ustnej cukier, ale także np. garbniki i taniny, znajdujące się w winie, a które przyczyniają się do powstawania nieestetycznych przebarwień na powierzchni zębów. Woda wyeliminują nowopowstające pod wpływem nadmiaru cukru kolonie bakterii. Żucie gumy, ale z umiarem! Spożywanie rozmaitych posiłków w czasie świąt może spowodować zakwaszenie środowiska jamy ustnej. Prawidłowy, neutralny poziom pH to 7, gdy zjemy dużo słodyczy to bakterie przekształcają cukry w kwasy (głównie w kwas mlekowy), tym samym zostanie obniżone pH do kwasowego 5.5 lub jeszcze niższego. Nie tylko słodycze są powodem zakwaszenia jamy ustnej, także cytrusy, kiszona kapusta, bigos lub barszcz na zakwasie mają podobne właściwości. Aby uregulować pH należy sięgać po bezcukrowe gumy do żucia, które powinniśmy żuć od razu po jedzeniu. Tak jak w przypadku picia wody, żucie gumy pobudza ślinianki do produkcji śliny. Należy zwrócić uwagę, na to jaką gumę wybieramy, gdyż gumy z dodatkiem cukru zamiast pomagać będą nam szkodzić. Żucie gumy nie powinno trwać dłużej niż ok. 10-20 minut. Zbyt długie i intensywne żucie może spowodować ból mięśni twarzy, skroni i żuchwy. Szczotkowanie zębów o odpowiedniej porze Z jednej strony zaleca się mycie zębów po posiłku, z drugiej jednak należy uważać, gdyż w przypadku niektórych produktów taka higiena jamy ustnej może wyrządzić sporą szkodę. Dlaczego? Jeśli jemy np. pomarańcze, grejpfruty, pomelo, kiszoną kapustę, żurek czy piliśmy wino lub sok owocowy to koniecznie odczekajmy nawet 40 minut. Potrawy te zawierają kwasy, które rozmiękczają szkliwo zębów, dlatego jest ono podatniejsze na mikro spękania. Wrażliwe i miękkie szkliwo w kontakcie  twardą szczoteczką może zostać uszkodzone. Warto przed mycie zębów zrównoważyć pH w jamie ustnej wypijając szklankę wody lub żując gumę. Nitkowanie zębów Oprócz szczotkowania zębów także istotne jest nitkowanie przestrzeni międzyzębowej, aby usunąć gromadzące się resztki. Nitka przyda się szczególnie gdy jemy produkty, potrawy z włóknami (np. różnego typu mięsa), które wchodzą w szpary między zęby. Można także zastosować specjalną łopatkę lub skrobaczkę do oczyszczania języka. Unikanie niektórych potraw Osoby noszące ruchome protezy zębowe raczej powinny wystrzegać się spożywania pokarmów  z makiem (makówki, makowiec). Drobny mak dostaje się między protezę a śluzówkę, co prowadzi do podrażnień błony śluzowej jamy ustnej. Podrażnienia śluzówki mogą być także spowodowane przez ości z ryby. Zamiast makówek wybierzmy sernik czy jabłecznik, ale pamiętajmy, aby konsumować kawałek ciasta na raz, a nie jeść go przez cały wieczór, przez co zęby są narażone na długotrwały kontakt z cukrem. Precz ze zgagą! Zadbajmy także o to, aby w czasie świąt nie męczyła nas zgaga. Nieprzyjemne pieczenie w przełyku, zrzucająca się treść pokarmowa, czy nadmiar kwasów podrażniają żołądek, przełyk i gardło oraz  wpływają na zęby. Kwas żołądkowy jest przyczyną erozji szkliwa. Częste wystawienie zębów na jego działanie sprawia, że szkliwo jest rozmiękczone, a środowisko jamy ustnej – zakwaszone o obniżonym poziomie pH. Zdiagnozowana choroba refluksowa, czyli GERD wymaga, aby zrezygnować z potraw tłustych, kwaśnych i smażonych na głębokim oleju lub maśle. Niestety, zakazana jest także czekolada i kawa. Jeśli pragniecie mieć spokojne święta, to zagwarantuje wam to jedynie wcześniejszy przegląd w gabinecie stomatologicznym. Dentysta oceni, czy stan zębów nie pogorszył się od ostatniej wizyty, czy nie będzie konieczne wymienienie wypełnień i wstawienie nowych. Lekarz może także zaproponować zrobienie zdjęcia panoramicznego, które bez trudu zlokalizuje miejsca wymagające leczenia.   # święta # cukier # kwasy  # erozja szkliwa # poziom PH # choroba refluksowa # przebarwienia zębów

zapalenie dziąseł
Choroby przyzębia, Profilaktyka, Zdrowie

Odsłonięte szyjki zębowe

/

Problemem, z którym zmaga się ogromna liczba pacjentów są odsłonięte szyjki zębowe. Stan ten może być spowodowany różnymi przyczynami, m.in. wpływem procesów zapalnych, kamieniem nazębnym albo zmianami zanikowymi związanymi z awitaminozą. Pod żadnym pozorem nie należy tego bagatelizować, gdyż odsłonięte szyjki zębowe są bezpośrednią przyczyną nadwrażliwości zębów, dlatego niezwłocznie po zauważeniu niepokojących objawów należy zgłosić się do swojego stomatologa, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie. Jak ono przebiega oraz po czym możemy poznać, iż nasze szyjki zębowe są odsłonięte – na te i inne pytania odpowiemy w naszym artykule. Co powoduje odsłonięcie szyjek zębowych? Przede wszystkim cofanie się dziąseł, a tym samym odsłonięcie się szyjek zębowych jest procesem postępującym wraz z wiekiem. Pamiętajmy, iż nie jest to jedyny czynnik, bowiem za występowanie tego zjawiska jest odpowiedzialna np. niewłaściwa higiena jamy ustnej, gdyż niestaranne szczotkowanie zębów doprowadza do rozwoju osadu, kamienia, bakterii. Kolejnymi przyczynami są również nieleczone wady zgryzu, choroby przyzębia, zapalenie dziąseł. Jak objawiają się odsłonięte szyjki zębowe? Pacjenci u których zdiagnozowano ten problem odczuwają ból związany z nadwrażliwością zębów. Jest on zwłaszcza dotkliwy po i w trakcie spożyciu gorących, zimnych, kwaśnych pokarmów i napojów. Na odsłonięte szyjki wskazuje także pojawiająca się próchnica. Odsłonięte szyjki zębowe – leczenie Aby zminimalizować postęp choroby konieczne jest przestrzeganie zasad prawidłowej higieny jamy ustnej. Warto pamiętać, aby do mycia zębów używać szczoteczki z miękkim włosiem, która nie będzie podrażniała dziąseł, wbrew pozorom szczotka o twardym włosiu nie wyczyści lepiej zębów, a może spowodować krwawienie. Należy również korzystać z nici dentystycznych i płynu do płukania ust. Poleca się także stosowanie specjalnych past do mycia zębów – osoby z odsłoniętymi szyjkami zębowymi powinny zrezygnować z past wybielających. W przypadku leczenia odsłoniętych szyjek ogromną rolę odgrywa także profesjonalne czyszczenie zębów i usuwanie kamienia nazębnego w gabinecie stomatologicznym. W zaawansowanym stadium oraz gdy dodatkowo ma miejsce zapalenie dziąseł niezbędne będzie wykonanie specjalistycznych zabiegów, które przywrócą zębom i dziąsłom zdrowie. Dentysta może nam zaproponować lakierowanie odsłoniętych części korzenia płynem zawierającym fluor (fluoryzacja) i substancjami uszczelniającymi, dzięki czemu nasze zęby zostaną wzmocnione, a kanaliki zamknięte. Inną metodą leczenia odsłoniętych szyjek zębowych jest impregnacja, czyli nałożenie na zęby preparatu ochronnego, który działa jak szkliwo w płynie – dostarcza wysoko stężonego wapnia i fosforanów, a tym samym wspomaga reminalizację szkliwa i pomaga neutralizować kwasy produkowane przez bakterie.  Zaniechanie leczenia może z czasem schorować na paradontozę, której konsekwencją może być utrata zębów. Jak radzić sobie z odsłoniętymi szyjkami na co dzień? Tak jak wcześniej wspominaliśmy cofnięte szyjki mogą powodować nadwrażliwość zębów, która może nam bardzo uprzykrzyć życie. Aby zmniejszyć dolegliwości wynikające z wrażliwych zębów należy: – Unikać lub ograniczyć spożywanie gorących lub zimnych dań, które wywołują ból, – Szczotkować zębów w kierunku od dziąsła do korony (czyszczenie poziome uszkadza dziąsła), – Stosować pasty do mycia zębów o niskiej ścieralności, najlepiej takie specjalnie dedykowane zębom wrażliwym – Ograniczyć spożycie cytrusów, słodyczy, napojów gazowanych, – Po spożyciu wyżej wymienionych produktów koniecznie należy odczekać minimum godzinę, zanim umyje się zęby, – Regularnie usuwać kamień nazębny.   # odsłonięte szyjki zębowe # recesja dziąsła # periodontologia  #dziąsło # nadwrażliwość zębów # higiena jamy ustnej # wady zgryzu # choroby przyzębia # zapalenie dziąseł  

zdjęcie pantomograficzne
Anatomia, Różne, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Co to jest pantomogram zębów i jak przebiega ?

/

Nowoczesna stomatologia dysponuje rozmaitymi metodami diagnostycznymi, dzięki którym stomatolog może z dokładnością zlokalizować miejsce występowania stanu zapalnego. Taką pomocą jest pantomogram zębów. Kiedy pacjenci w trakcie leczenia stomatologicznego otrzymują od lekarza zlecenie wykonania zdjęcia pantomograficznego zębów? Na czym polega pantomogram zębów i jak możemy się przygotować do tego badania? Na te i inne pytania możecie znaleźć odpowiedzi w naszym artykule, zapraszamy do zapoznania się z nim. Co to jest pantomogram zębów ? Pantomogram zębów to specjalistyczne zdjęcie RTG, które wykonuje się przy pomocy aparatu zwanego pantomografem. Sprzęt ten dzięki jednoczesnemu ruchowi głowicy generującej promieniowanie RTG oraz zapisu rejestratora, pozwala na otrzymanie dokładnego zdjęcia danej warstwy twarzoczaszki. Na zdjęciu są widoczne zęby górne i dolne, także zatrzymane w kości, jak również wszystkie otaczające je tkanki. Powiększony obraz struktur anatomicznych wyrostków zębodołowych umożliwia dokładną ocenę stan przyzębia, a także jest możliwe określenie nieprawidłowości w budowie korzeni zębów, miejsca tzw. zębów zatrzymanych (np. ósemki). Pantomogram wykazuje także stopień mineralizacji zębów i kierunek ich wyrzynania. Kiedy lekarz zaleci pantomogram zębów ? Wskazaniem do wykonania tego badania mogą być różne sytuacje. Zazwyczaj zanim zostanie przeprowadzone leczenie ortodontyczne, implantologiczne czy leczenie protetyczne, to należy zrobić pantomogram zębów. Zdjęcie pantomograficzne jest niezbędne do ogólnej oceny stanu zdrowia wszystkich zębów i przyzębia, na jego podstawie można sprawdzić jakość wypełnień i jakość leczenie kanałowego oraz to, czy przypadkiem po przeprowadzonych ekstrakcjach nie zostały nieusunięte korzenie. Pantomogram wykrywa również próchnicę oraz liczne choroby przyzębia (oraz stan ich zaawansowania). Dzięki wykonaniu zdjęcia pantomograficznego dentysta może również przypadkowo wykryć zmiany, których pacjenci nie odczuwają, a które stanowią zagrożenie dla naszego zdrowia, np.  torbiele,  ziarniniaki, zęby zatrzymane, a nawet nowotwory. Badanie pantomogramem jest także wymagane w przypadku innych chorób niż tych związanych z jamą ustną, gdyż np. przed operacją zaćmy należy je wykonać, aby lekarz mógł wykluczyć obecność ogniska zapalnego. Przeciwwskazania Przeciwwskazaniem do badania pantomografem jest ciąża, gdyż promieniowanie może uszkodzić płód. Badanie to wykonuje się u kobiet ciężarnych jedynie w wyjątkowych sytuacjach, kiedy płynące z niego korzyści będą znacznie większe niż potencjalne ryzyko dla płodu (np. w przypadku poważnych urazów). Czy promieniowanie jest bezpieczne dla człowieka ? Nie należy się obawiać tego badania, bowiem choć jak doskonale wiemy, promieniowanie RTG nie jest obojętne dla zdrowia każdego człowieka, to wykonywanie zdjęcia pantomograficznego odbywa się zgodnie z pewnymi, rygorystycznymi zasadami, które dokładnie precyzują bezpieczną dla człowieka dawkę promieniowania. Istotne jest także, iż w trakcie tego badania pacjent jest narażony na działanie o wiele mniejszej dawki promieniowania, niż otrzymałby podczas wykonywania kilku punktowych zdjęć RTG poszczególnych zębów. Jak należy się przygotować do badania i jak ono przebiega ? Pantomogram zębów nie wymaga od nas specjalnych przygotowań. Panie (i niektórzy panowie), które noszą różnego typu ozdoby: kolczyki, łańcuszki, spinki do włosów, okulary oraz wyjmowane protezy zębowe muszą je jedynie wyjąć. Badanie to nie wiąże się z wchodzeniem do wąskich aparatów czy przyjmowaniem kontrastu. Warto dodać, że jest ono całkowicie bezbolesne i trwa zaledwie kilkanaście sekund. Przed rozpoczęciem badania otrzymamy ochronną, dość ciężką kamizelkę, która będzie zabezpieczać nasz organizm przed promieniami roentgena. Wystarczy podejść do aparatu i stanąć nieruchomo. Asystentka czy lekarz powinien nas prawidłowo ustawić – otrzymujemy także uchwyt (należy go przygryźć zębami), dzięki któremu zajmujemy właściwą pozycję. Nasz głowa powinna spoczywać specjalnych uchwytach, które zapewnią jej stabilność. W trakcie wykonywania zdjęcia nie wolno bowiem poruszać głową, a język powinien być przyciśnięty po podniebienia. Jeśli zdjęcie ma być wykonywane u dzieci to można je poprosić  o zamknięcie oczu, aby nie wodziły wzrokiem za poruszającą się wkoło lampą, co może skutkować ruchem głowy. Jak wygląda zdjęcie pantomograficzne ? Zdjęcie pantomograficzne obejmuje oba łuki zębowe. Dodatkowo pokazane są na nim struktury do nich przylegle, takie jak: kości szczęki i żuchwy, zatoki szczękowe, stawy skroniowo-żuchwowe czy oczodoły. Na podstawie tego zdjęcia lekarz może ocenić stan wielu istotnych struktur, gdyż pantomogram ma duży zasięg. Zdjęcie pantomograficzne nie jest dokładnym odzwierciedleniem prześwietlanych elementów, a otrzymany obraz jest powiększony w stosunku do wymiarów rzeczywistych średnio o 15 proc. Należy także pamiętać, iż pantomogram jest zdjęciem warstwowym, co sprawia, że niektóre struktury mogą nie być uwidocznione na zdjęciu, jeśli nie były zlokalizowane w okolicy warstwy badanej przez pantomograf. Analiza zdjęcia może zostać dokonana wyłącznie przez lekarza stomatologa. Czy koszt badania jest refundowany przez NFZ ? NFZ pokrywa koszty wykonania takiego badania (czyli kwotę od 50 do 100 zł) jedynie raz w trakcie leczenia ortodontycznego u dzieci. W innych przypadkach musimy sami zapłacić za taką usługę.   # pantomogram zębów # RTG # diagnostyka # próchnica # leczenie stomatologiczne # zdjęcie pantomograficzne

gumki ortodontyczne
Estetyka uśmiechu, Nowoczesna stomatologia, Wady zgryzu

Elastyczne wyciągi ortodontyczne

/

Marzenie o prostym, hollywoodzkim zgryzie współcześnie może zostać zrealizowane także u dorosłych pacjentów. Wiele osób decyduje się na założenie stałego aparatu ortodontycznego nie tylko ze względu na poprawę wyglądu, lecz również pragnie zniwelować niektóre wady wymowy oraz zapobiec powstawaniu chorób dziąseł i zębów. Jak działają wyciągi ortodontyczne, kiedy należy je nosić i jak przebiega leczenie? W naszym najnowszym artykule możecie znaleźć najważniejsze informacje na ten temat. W jakim celu zakłada się wyciągi ortodontyczne ? Aparat stały ortodontyczny może być założony tylko wtedy gdy pacjenci mają właściwe uzębienie. Jego zadaniem jest wprowadzenie nawet najdrobniejszych poprawek estetycznych. Najpopularniejsze są obecnie stałe aparaty, które przykleja się do zewnętrznych powierzchni wszystkich zębów. Pacjenci mogą wraz z prowadzącym stomatologiem zdecydować o wyglądzie aparatu: młodzież najczęściej decyduje się na kolorowe gumki ortodontyczne, starsi sięgają po szare i przezroczyste, aby jak najmniej rzucały się w oczy. Noszenie wyciągów elastycznych wpływa na poprawę dopasowania górnych i dolnych zębów i/lub szczęk – zgryzu, tym samym cały układ stomatognatyczny (zęby, kości wyrostków zębodołowych, mięśnie, dziąsła) inaczej się prezentuje. Zadaniem gumek ortodontycznych jest wyrównanie zgryzu, są one niezwykle istotne dla etapu leczenia ortodontycznego polegającego na ustalaniu zgryzu. Należy zaznaczyć, iż zazwyczaj jest on najtrudniejszy i trwa najdłużej. Założenie odpowiednich zamków i łuków prostujących zęby sprawia, iż w stosunkowo szybkim czasie zęby zaczynają się prostować, natomiast wyrównanie zgryzu (dopasowanie zębów i szczęk – na przykład w korekcji tzw. nadzgryzu) trwa zazwyczaj dłużej i decyduje o momencie osiągnięcia gotowości do zdjęcia aparatu. Zaangażowanie pacjenta w przebieg leczenia ortodontycznego W leczeniu ortodontycznym ogromną rolę odgrywa współpraca pacjenta z lekarzem oraz dyscyplina. Noszenie gumek jest niezbędne dla powodzenia leczenia, należy zawsze ściśle przestrzegać odpowiednich instrukcji. Wszelkie zaniechania nie tylko wydłużą czas leczenia, lecz również wręcz go zniweczą. Noszenie wyciągów i ich właściwa zmiana jest podstawowym zadaniem pacjenta. Wyciągi ortodontyczne – rola w leczeniu ortodontycznym Wyciągi ortodontyczne są aktywnym elementem aparatu stałego. Co to oznacza? Spełniają one rolę „silnika” aparatu stałego, podobnie jak śruba ortodontyczna czy sprężyna w aparacie ruchomym. Ich odpowiednie rozmieszczenie i dobór pozwala na przesuwanie poszczególnych zębów, czy ich grupy. Ponadto, gumki umożliwiają ustawienie we wzajemnej korelacji szczękę i żuchwę. Wszystkie wady ortodontyczne mogą być leczone przy ich pomocy. Jak należy nosić wyciągi ortodontyczne ? Wyciągi ortodontyczne, które są zamontowane na aparatach ortodontycznych należy nosić przez całą dobę. Gumki działają gdy jesteśmy w pracy, w domu, w szkole. Należy je mieć założone także podczas jedzenia i snu. Należy dodać, że jedzenie posiłków z wyciągami usprawnia proces poprawnego ustawiania zgryzu.  Można je zdjąć jedynie na czas szczotkowania lub zakładania nowych. Codziennie rano konieczne jest założenie nowych gumek, potem w ciągu dnia 3-4 razy, nie rzadziej niż co 12 godzin (bowiem szybko tracą wytrzymałość i stają się mało elastyczne). Na początku leczenia ortodontycznego pacjenci przyzwyczajają się do codzienności z wymianą gumek, jednak potem, w miarę upływu czasu potrafią to zrobić nawet nie patrząc w lustro. Czy noszenie gumek jest bolesne ? W pierwszych dniach noszenia gumek może wystąpić ból zębów i szczęk, jednakże jest to zjawisko krótkotrwałe, bowiem po upływie tygodnia problemy te znikają. Gdyby pojawił się ból to nie należy wyciągać gumek, gdyż wyjmowanie ich po kilku godzinach spowolni lub nawet zatrzyma postępy leczenia. Do tego pacjent będzie wciąż uskarżał się na ból zębów (przez niesystematyczne noszenie gumek zęby stawiają większy opór sile przesuwającej je we wskazanym kierunku).   # wyciągi ortodontyczne  # aparat stały # wady ortodontyczne # układ stomatognatyczny # gumki ortodontyczne

Prywatne Centrum Stomatologiczne

Stomatolog – Dentysta – Gabinet Stomatologiczny – Prywatne Pogotowie Stomatologiczne – Olsztyn – Zawsze blisko swoich pacjentów

Tel: 89 543 60 67

Kom: 513 100 313

Mail: Support@doctordent.pl

ul. Pstrowskiego 14D/1
10-602 Olsztyn
Województwo warmińsko-mazurskie

Facebook Envelope
Copyright © Wszystkie prawa zastrzeżone | Teresa Rokicka-Morabet, Abdellatif Morabet 2016-2025