ul. Pstrowskiego 14D/1; 10-602 Olsztyn

89 543 60 67

513 100 313

Support@doctordent.pl

Facebook Envelope
KONTAKT

89 543 60 67

POMOC 24H/7

513 100 313

Estetyka uśmiechu

plomba światłoutwardzalna
Estetyka uśmiechu, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Wypełnienie światłoutwardzalne – najważniejsze informacje

/

Wypełnienie zębów jest konieczne, gdy wystąpiło uszkodzenie mechaniczne zęba lub też gdy ząb jest zaatakowany przez próchnicę. Wtedy też stomatolog musi odpowiednio przygotować ząb, oczyścić go z resztek biologicznych, aby założyć plombę. Współczesna stomatologia umożliwia przeprowadzenie leczenia przy użyciu różnych rodzajów wypełnień, może to być: porcelana, złoto, wypełnienie światłoutwardzalne lub też powoli odchodzący do lamusa amalgamat. W naszym wpisie chcemy zaprezentować jedno z tych wypełnień, a mianowicie bardzo popularne plomby światłoutwardzalne. Jakie są ich zalety i jak przebiega zabieg? Na te i inne pytania odpowiemy w artykule. Ogólna charakterystyka wypełnienia światłoutwardzalnego Pacjenci chętnie decydują się na wypełnienie światłoutwardzalne ze względów estetycznych, bowiem jest ono dopasowane do odcienia bieli zębów pacjenta. Stomatolog w zależności od potrzeby i umiejscowienia leczonego zęba do plombowania stosuje materiały elastyczne lub wytrzymałe. Gdy ubytek występuje w przednich zębach to konieczny będzie materiał elastyczny, natomiast na zęby trzonowe i przedtrzonowe wybierany jest materiał bardzo wytrzymały. Różnica w tworzywie zastosowanym do leczenia zębów wynika z funkcji poszczególnych zębów. Wypełnienie światłoutwardzalne – przebieg leczenia Przed rozpoczęciem leczenia stomatolog musi trafnie zdiagnozować ubytek w zębie, a zatem jeśli jest on na tyle duży to może zaproponować znieczulenie miejscowe. Następnie ma miejsce borowanie, którego zadaniem jest usunięcie próchnicy i oczyszczenie powierzchni.  Kolejnym etapem w leczeniu zęba jest założenie na dno zęba głębokiego ubytku materiału. W ten sposób miazga zęba zostaje odizolowana od później założonego wypełnienia światłoutwardzalnego. Dentysta musi pamiętać o tym kroku, bowiem bez podkładu miazga zęba znajdowałaby się zbyt blisko wypełnienia światłoutwardzalnego, co mogłoby powodować podrażnienia. Wyjątkiem są małe ubytki, kiedy nie ma konieczności zakładania podkładu. Jak zakłada się wypełnienie światłoutwardzalne? Po oczyszczeniu i przygotowaniu zęba nakłada się specjalny, niebieski żel. Zadaniem żelu jest przygotowanie powierzchni zęba do kontaktu z założonym wypełnieniem światłoutwardzalnym. Po krótkim czasie należy go spłukać, osuszyć ubytek w zębie oraz posmarować specjalnym płynem, który stomatolog utwardza za pomocą lampy. Płyn ten jest odpowiedzialny za zespolenia tkanek zęba z wypełnieniem światłoutwardzalnym. Ostatnim etapem jest założenie właściwej plomby. Czynność ta najczęściej jest wykonywana w kilku warstwach – każdą warstwę naświetla się osobno, w celu utwardzenia. Po założeniu wypełnienia światłoutwardzalnego wystarczy jedynie sprawdzić, czy założona plomba pasuje i nie przeszkadza nam w gryzieniu. Otrzymamy niewielką kalkę, którą będziemy musieli przygryźć, aby stomatolog mógł dopasować kształt wypełnienia. Ile kosztuje takie wypełnienie? Koszt takiego wypełnienia jest uzależniony od wielkości i rozległości ubytku, konieczności podania znieczulenia oraz rodzaje wykorzystanego materiału. W przypadku wypełnienia światłoutwardzalnego musimy się liczyć z wydatkiem od 70 do 200 zł za małą plombę, od 90 do 250 zł za średniej wielkości plombę oraz od 100 do 350 zł – za rozległą plombę.   # wypełnienie światłoutwardzalne # plomba światłoutwardzalna # ubytek w zębie # próchnica # miazga zęba # znieczulenie miejscowe  

protezy nakładowe
Estetyka uśmiechu, Nowoczesna stomatologia, Protezy zębowe

Protezy teleskopowe – na czym polegają, zalety i wady

/

Protetyka stomatologiczna jest działem stomatologii, który – ku uciesze wielu pacjentów i lekarzy – bardzo szybko się rozwija. Dzięki nowym rozwiązaniom technologicznym spore grono pacjentów zyskuje szansę na piękny uśmiech. Takim udogodnieniem są protezy teleskopowe, które uzupełniają braki zębowe. Protezy teleskopowe mają liczne zalety, o których chcemy opowiedzieć w naszym materiale. Zapraszamy do zapoznania się z najnowszym artykułem na ten temat. Protezy teleskopowe – alternatywa dla tradycyjnych protez Czy potraficie sobie wyobrazić protezę zębową, która jest całkowicie nieruchoma i absolutnie nie pokrywa całego podniebienia, do tego wcale nie ma rzucających się w oczy, metalowych klamer, jest całkowicie niewidoczna i łatwa w utrzymaniu higieny, a dodatkowo osoby ją noszące mogą pochwalić się promiennym wyglądem twarzy. To właśnie niektóre pozytywne cechy protezy teleskopowej, a zatem trudno się dziwić, iż ten rodzaj protez coraz częściej wypiera tradycyjne, najbardziej rozpowszechnione protezy akrylowe. Protezy teleskopowe nie tylko uzupełniają braki, ale też usprawniają aparat żucia. Jak zbudowana jest proteza teleskopowa? Działanie protez teleskopowych opiera się na systemie podwójnych koron. Podstawę stanowi korona wewnętrzna, którą należy przymocować do odpowiednio przygotowanych naturalnych zębów. Następnie na jej powierzchni osadza się drugą (ruchomą) część – koronę zewnętrzną, ukrytą w protezie lub moście. Najważniejszym elementem całej konstrukcji, utrzymującym protezy teleskopowe jest korona teleskopowa – wewnętrzna i zewnętrzna. Ta pierwsza część protezy teleskopowej, czyli korona wewnętrzna, jest na stałe zacementowana na zębie, który pozostał w jamie ustnej i wcześniej został odpowiednio przygotowany przez stomatologa, czyli oszlifowany. Korona wewnętrzna jest wykonana najczęściej z metalu, choć do jej przygotowania używa się także cerkonu. Druga składowa protezy teleskopowej, a mianowicie korona zewnętrzna pełni funkcję łącznika z zębem filarowym. Widoczna część protezy teleskopowej, czyli korona zewnętrzna, jest również zbudowana z metalu, jednakże pokrywa się ją np. porcelaną lub kompozytem. Odpowiedni kształt koron – obydwie korony mają równoległe ściany, sprawia, iż protezy teleskopowe mocno i bardzo dobrze przylegają do jamy ustnej. Pacjenci, którzy zdecydują się na taką protezę nie muszą się obawiać, iż w trakcie żucia czy mówienia może się ona przemieścić czy wypaść – w tym przypadku ryzyko zostaje maksymalnie zminimalizowane. Protezy teleskopowe – dla kogo taki rodzaj protez? Protezy teleskopowe są wskazane dla pewnych grup pacjentów. Zaleca się je u osób, u których została zdiagnozowana paradontoza, gdyż dzięki nim możliwe jest przytrzymanie rozchwianych zębów. Protezy teleskopowe sugeruje się pacjentom, którzy jak dotąd nie korzystali z protez zębowych oraz tym, którzy utracili zęby boczne oraz posiadają w znacznym stopniu starte zęby przednie. Protezy teleskopowe powinni nosić pacjenci dbający o higienę jamy ustnej oraz pamiętający o regularnych wizytach kontrolnych. Jakie zalety mają protezy teleskopowe? Już wcześniej wspominaliśmy kilka zalet tych protez zębowych. Najważniejszą z nich jest wspomniana stabilność i bardzo dobre trzymanie w jamie ustnej. Za sprawą protez teleskopowych pozostałe zęby, czyli uzębienie resztkowe jest odciążone. Ponadto proteza teleskopowa stanowi ochronę przed próchnicą dla zęba filarowego. Warto również dodać, iż dzięki takim protezom pacjenci mogą przez dłuższy czas utrzymać swoje pozostałe uzębienie, gdyż proteza spełnia też funkcję jego szynowania. Inne walory protez teleskopowych to: – łatwość w dbałości o ich higienę, – dłuższa niż w protezach tradycyjnych żywotność, – stabilność protezy zwiększa pewność siebie osoby, która ją nosi, minimalizując kompleksy. – mniejsza płyta protezy, w porównaniu do protez tradycyjnych, co przekłada się na lepsze odczuwanie smaków. – szybsza adaptacja pacjentów do protezy teleskopowej. – możliwość rozszerzenia protezy, gdyby doszło do wypadnięcia dodatkowych zębów. – walory estetyczne, naturalny wygląd. Jakie wady mają protezy teleskopowe? Niestety, protezy teleskopowe mimo licznych zalet, mają także swoje wady. Przede wszystkich noszenie takiego uzupełnienia może przyczyniać się do pojawienia się chorób przyzębia i stanów zapalnych tej części, dlatego tak istotna jest prawidłowa higiena jamy ustnej. Na niekorzyść protez teleskopowych wpływa także koszt protezy, bowiem jej cena jest wyższa w porównaniu z protezą tradycyjną. Uciążliwa dla niektórych pacjentów może być też konieczność regularnego odwiedzania swojego gabinetu dentystycznego, najczęściej co 6 miesięcy – wizyty kontrolne.   # protezy teleskopowe # protezy nakładowe # overdentures # ząb filarowy # paradontoza # uzębienie resztkowe

białe zęby
Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Pielęgnacja zębów, Profilaktyka

Jak działają wybielające pasty do zębów?

/

Producenci past wybielających zęby zachęcają nas do ich zakupu, jednocześnie zapewniając iż to właśnie te pasty gwarantują śnieżnobiałe zęby już po pierwszym użyciu, a efekt wybielania zębów pozostaje widoczny przez długi czas. Na czym polega działanie past wybielających zęby i czy faktycznie warto się na nie zdecydować zamiast wybielania w gabinecie stomatologicznym? Na te i inne pytania odpowiemy w naszym artykule. Wybielanie zębów – podstawowe informacje Za każdym razem, gdy patrzysz w lustro widzisz, iż twoje zęby dawno straciły piękny, biały kolor i teraz są szare lub pożółkłe? Marzysz o hollywoodzkim uśmiechu? Metodą, która pozwoli Ci na nowo cieszyć się rewelacyjnym wyglądem swoich zębów jest wybielanie. Wiele osób z różnych powodów: m.in. niższe koszty niż profesjonalne wybielania zębów w gabinecie stomatologicznym czy też obawa przed zabiegiem, sięga po domowe sposoby, kupując pasty wybielające do zębów. Działanie past wybielających opiera się przede wszystkim na składnikach abrazyjnych (ściernych). Palenie tytoniu, picie barwiących napojów, spożywanie pokarmów o intensywnym kolorze, kawy i herbaty przyczynia się do odkładania się na szkliwie osadu. Pasty wybielające zęby mają w swoim składzie krzemionkę, która z powodzeniem ściera osad, ale czasem także i szkliwo. Należy zwrócić uwagę na ten fakt, aby później nie być niemile zaskoczonym. Jak znaleźć dobrą pastę do zębów wybielającą? Pasty wybielające zęby eliminują przebarwienia ścierając je z powierzchni szkliwa. Na ich opakowaniu możemy znaleźć specjalne oznaczenie, wyrażone skrótem RDA, który wyraża wskaźnik ścieralności. Pamiętajmy, iż im wyższe RDA, tym większa szansa na wybielenie, ale musimy bardzo uważać, bowiem istnieje większe ryzyko zniszczenia szkliwa i doprowadzenia zębów do nadwrażliwości. Najwyższy wskaźnik ścieralności mają pasty dla palaczy, w niektórych przypadkach jest on wyższy niż 100. Oczywiście, pasty wybielające różnią się składem, w aptekach można nabyć takie pasty, które mimo niskiego wskaźniku ścieralności zachowały swą wybielającą moc, gdyż w ich formule zostały zawarty nadtlenek wodoru oraz nadtlenek kardamidu. Substancje te stosuje się w stężeniach 3-15 proc. do produkcji chemii gospodarczej, a nieco słabsze roztwory (poniżej 12 proc.) w rozjaśniających farbach do włosów. Pasty te wybielają najskuteczniej, jednak tylko krótkoterminowo, bo zaleca się je stosować nie dłużej niż do dwóch tygodni. Innym rodzajem past wybielających są pasty wybielające enzymatyczne. Ich cena jest nieco wyższa, jednak zaletą jest fakt, iż nie ścierają one szkliwa, lecz rozpuszczają przebarwienia dzięki zawartym w nich enzymom. Na co zwrócić uwagę, jeśli chcemy kupić skuteczną pastę wybielającą? Przede wszystkim na to, aby wybrana pasta była w pełni bezpieczna dla naszych zębów. Pasty o wysokim wskaźniku ścieralności mogą naruszać szkliwo, a tym samym jesteśmy na dobrej drodze, aby w krótkim czasie nabawić się nadwrażliwości. Jeśli koniecznie zależy nam na wybielaniu zębów pastami to zainwestujmy w produkty, których działanie oparte jest na enzymach oraz nadtlenkach: wodoru lub kardamidu. W czym tkwi sekret działania past wybielających? W składzie past wybielających, oprócz krzemionki znajduje się również soda oczyszczona, która jest powszechnie znana ze swoich czyszczących właściwości. Ponadto, pasty wybielające zawierają substancje, które wygładzają zęby, dzięki czemu zapobiegają ponownemu powstawaniu osadu. Podczas gdy soda chemicznie usuwa przebarwienia zębów, krzemionka i pitofosforany delikatnie, w sposób mechaniczny ścierają warstwę tworzącą na zębach osad. Pamiętajmy, iż sukces niektórych past wybielających opiera się także na substancjach lekko barwiących język i dziąsła na czerwono. Powstały w ten sposób kontrast powoduje, iż zęby wydają się jeszcze bielsze.  Wybielające pasty do zębów: która z nich jest najlepsza? Odpowiedź na to pytanie jest niejednoznaczna, a tak naprawdę jedyną skuteczną metodą wybielania zębów jest profesjonalny zabieg higieniczny. Pasty wybielające to dobre rozwiązanie dla palaczy,  wtedy z powodzeniem zostaje usunięty nalot papierosowy. Dostępne na rynku pasty wybielające nie wnikają w samą strukturę zębów, działają głównie na powierzchni, gdzie usuwają zalegające osady, tym samym redukują przebarwienia. Ma to odzwierciedlenie w trwałości osiągniętego efektu –wystarczy niewielkie zaniedbanie w czyszczeniu zębów, aby znowu pojawiły się przebarwienia.  Jeśli nasza higiena jamy ustnej jest bez zarzutu, a mycie zębów pastą wybielającą jest bezowocne to najlepiej wybrać się do stomatologa na wybielanie profesjonalne. Czasem wystarczy skaling i piaskowanie by zęby były o kilka tonów jaśniejsze.   # wybielające pasty do zębów # wybielanie zębów # higiena jamy ustnej # skaling, piaskowanie # fluor # szkliwo # próchnica # mycie zębów # stomatologia estetyczna  

fluoroza
Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Profilaktyka, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Białe plamy na zębach – skąd się biorą i jak je leczyć?

/

Białe plamy na zębach mogą pojawić się z różnych powodów. Problem ten dotyczy zarówno zębów stałych, jak również mleczaków. W przypadku tych drugich białe plamy na zębach mogą powstać w wyniku nieprawidłowości rozwojowych w trakcie tworzenia się zawiązka zęba lub też po jego wyrznięciu. Białe plamy i przebarwienia na zębach mogą sygnalizować niedobór lub nadmiar pierwiastków lub początkowe stadia próchnicy. W jaki sposób można zapobiegać ich występowaniu, jakie metody leczenia są stosowane? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w naszym artykule. Białe plamy na zębach – co się dzieje z naszymi zębami? Gdy zauważymy białe plamy na zębach stałych i na mleczakach po raz pierwszy to będzie to dla nas ostrzeżenie, iż mamy do czynienia z demineralizacją szkliwa i ubytkiem wapnia z jego powierzchni. Za odwapnienie zębów są odpowiedzialne bakterie żyjące w płytce nazębnej, czyli w białym nalocie na zębach przy dziąsłach, który osadza się po jedzeniu. Demineralizacja szkliwa Z początku odwapnienia na zębach są widoczne jedynie po osuszeniu szkliwa, jednakże z czasem postępujący proces demineralizacji może przerodzić się w próchnicę, która w kolejnym etapie przybiera postać nieestetycznego przebarwienia – ciemnej, brunatnej plamy. Nieleczona próchnica może spowodować ubytki szkliwa, będzie zachodziła również konieczność przeprowadzenia leczenia kanałowego, a nawet w ostateczności należy liczyć się z utratą zębów. Dlatego tak istotne jest, aby w porę zgłosić się do swojego lekarza, gdyż w przypadku zatrzymania procesu próchnicowego na etapie białych przebarwień na zębach, możemy jeszcze przywrócić zębom pierwotny wygląd – zmiany te są odwracalne. Zachwianie równowagi minerałowej Przebarwienia na zębach są oznaką, iż w organizmie została zachwiana równowaga minerałowa. Jak wiemy, szkliwo jest zbudowane z rozmaitych składników: 95 proc. stanowią związki nieorganiczne – kryształy wapnia i fosforu oraz niewielkie ilości sodu, magnezu i potasu, pozostała część to związki organiczne i woda. Jeśli mamy niedobór lub nadmiar tych składników to mogą się właśnie pojawić białe przebarwienia. Białe plamy na zębach to symptom fluorozy. Jest ona spowodowana nadmiernym przyjmowaniem fluoru w różnych postaciach: poprzez pasty do zębów, pożywienie oraz wodę. Chorzy cierpiący na tę chorobę mają zęby w kolorze kredobiałym lub brązowym. Zdaniem dentystów odwapnienie szkliwa niesie ze sobą większe zagrożenie dla naszych zębów niż fluoraza, gdyż jest ono bowiem stanem przedpróchnicowym i tylko krok dzieli nas od próchnicy. Noszenie aparatu ortodontycznego a białe plamy na zębach Demineralizacja szkliwa zazwyczaj występuje u pacjentów mających wady zgryzu, z założonym stałym aparatem ortodontycznym – jest on znacznym utrudnieniem w dokładnym szczotkowaniu zębów. Płytka nazębna bardzo łatwo osiada na zamkach aparatu. Często nawet po zakończeniu leczenia ortodontycznego możemy zobaczyć białe plamy na zębach. Hipoplazja szkliwa – niebezpieczny niedobór składników odżywczych Białe plamy na zębach i przebarwienia mogą pojawić się w wyniku hipoplazji szkliwa. Termin ten oznacza niedorozwój. O hipoplazji szkliwa mówi się, gdy w organizmie brakuje różnych składników odżywczych (m.in. witaminy A, D, K i C oraz minerałów: wspomnianego wcześniej wapnia, magnezu czy też fluoru), które z powodu błędów dietetycznych lub chorób układu pokarmowego nie są dostarczane do organizmu. Hipoplazja szkliwa, tak jak inne choroby przyzębia, wymaga leczenia stomatologicznego, gdyż wtedy pacjenci mają osłabione, podatne na uszkodzenia zęby. Białe plamy na zębach – leczenie W zależności od schorzenia i stopnia zaawansowania choroby, metoda leczenia i pozbywania białych plam powinna być dobrana indywidualnie do pacjenta w oparciu o dokładną diagnostykę. Pamiętajmy, aby od razu po zaobserwowaniu pierwszych objawów udać się do lekarza, by ten mógł jak najszybciej postawić diagnozę i zaproponować skuteczne leczenie. Leczenie fluorozy opiera się uzupełnianiu bieżących ubytków próchnicowych, rekonstrukcji i uzupełnianiu ubytków szkliwa płynnym materiałem kompozytowym oraz hydroksyapatytem, dzięki czemu jest  wspomagana remineralizacja szkliwa. Ponadto, aby usunąć przebarwienia stosuje się wybielanie zębów za pomocą lasera lub też poprzez mikroabrazję – wyrównanie kolorytu (pastami ścierającymi). Profilaktyka Jeśli zależy nam na pięknym, zdrowym uśmiechu to przede wszystkim musimy zwrócić szczególną uwagę na higienę jamy ustnej. Koniecznie pamiętajmy o regularnym myciu zębów i nitkowaniu przestrzeni międzyzębowych. Osoby cierpiące na fluorozę powinny wybierać pastę do zębów bez fluoru. Warto również zdecydować się na zmianę nawyków żywieniowych: koniecznie wprowadźmy do jadłospisu produkty bogate w wapń (zwłaszcza mleko i jego przetwory), a ograniczmy te, które zawierają fluor (m.in. w czarna herbata, żytnie pieczywo, ser cheddar, wieprzowe wędliny, płatki kukurydziane oraz jogurty truskawkowe).   # białe plamy # hipoplazja szkliwa # bruzdy na zębach # przebarwienia na zębach # fluoroza # fluoryzacja # choroby przyzębia # wady zgryzu

prosty zgryz
Anatomia, Estetyka uśmiechu, Innowacyjna stomatologia, Wady zgryzu

Dekortykacja przyzębia – innowacyjna metoda prostowania zębów

/

Marzysz o pięknym, prostym uśmiechu, jednak zniechęca Cię fakt, iż przez rok lub nawet dwa będziesz skazany na noszenie aparatu ortodontycznego? Mamy dla Ciebie bardzo dobre wiadomości, od niedawna w gabinetach stomatologicznych stosuje się nowatorską metodę, która przyspiesza prostowanie zębów. Zabieg ten nazywa się dekortykacja przyzębia. Jak podają specjaliści dekortykacja przyzębia może nawet czterokrotnie przyśpieszyć leczenie wad zgryzu w porównaniu ze standardowym leczeniem ortodontycznym. Tym samym czas leczenia ortodontycznego zostaje zmniejszony do minimum i trwa zazwyczaj od czterech do sześciu miesięcy. Nieprawdopodobne, prawda? Z naszego artykuły dowiesz się więcej na czym polega ta metoda, przy jakich wadach zgryzu znalazła ona zastosowanie oraz jak prostuje zęby i w czym jest lepsza od aparatów ortodontycznych? Krzywe zęby to problem nie tylko estetyczny Krzywe, nieprawidłowo położone zęby stanowią nie tylko dyskomfort psychiczny dla chorego, lecz również przyczyniają się do powstawania wielu bardzo groźnych chorób, począwszy na próchnicy, przez choroby przyzębia, na uszkodzenia mechanicznych czy zaburzeniach funkcji żucia i mowy skończywszy. Do tej pory za najlepszy sposób korygowania krzywych zębów i zaburzeń zgryzu uznawano leczenie aparatem ortodontycznym. Niestety, zazwyczaj leczenie zębów tę metodą wynosiło od 2 do 3 lat. Wiele osób rezygnowało z tak długiej terapii, pozbawiając się szansy na nowy, piękny i prawidłowy zgryz. Na czym polega dekortykacja przyzębia? Współczesna stomatologia wychodzi naprzeciw potrzebom pacjenta, bowiem teraz dzięki wykorzystaniu metody dekortykacji przyzębia możemy się cieszyć wymarzonym wyglądem nawet w pół roku od momentu rozpoczęcia leczenia ortodontycznego. Dekortykacja przyzębia jest wykonywana już po założeniu stałego aparatu na zęby, za pomocą specjalnego urządzenia. Stomatolog nacina kości korowe wyrostków zębodołowych, co powoduje, że kość gąbczasta wyrostka ulega szybszej przemianie, gdyż organizm stara się leczyć powierzchnię kości. Tym samym zęby znacznie szybciej się przesuwają, a czas leczenia ortodontycznego zostaje znacznie skrócony, na czym najbardziej nam zależy. Czy dekortykacja przyzębia jest bolesna? Czytając ten opis zapewne pomyśleliście, iż z pewnością musi to bardzo boleć, ale zaskoczymy was, zabieg ten jest całkowicie bezbolesny i nie pozostawia żadnej opuchlizny, dzięki czemu po wyjściu z gabinetu stomatologicznego, możemy normalnie uczestniczyć w codziennych obowiązkach. Jak przebiega leczenie? Dekortykacja przyzębia może być zastosowana zarówno w przypadku aparatu stałego, jak i aparatu lingwalnego, czyli zupełnie niewidocznego dla innych osób, bo założonego od strony języka. Jedyną uciążliwością dla pacjentów mogą stanowić częste wizyty w gabinecie stomatologicznym, bowiem należy odwiedza lekarza średnio co dwa tygodnie, jednak całe leczenie ortodontyczne trwa 4-6 miesięcy (w bardziej złożonych przypadkach 12 miesięcy), zatem znacznie krócej w porównaniu do tradycyjnego leczenia ortodontycznego. Kto może zdecydować się na taki zabieg? Leczenie zębów z zastosowaniem dekortykacji jest skutecznym rozwiązaniem problemów zarówno dla osób z niewielkimi wadami zgryzu, jak i dla tych z dużo poważniejszymi dolegliwościami, także tych mających szkieletowy zgryz otwarty (szpara widoczna między dolnymi a górnymi zębami), ciężkimi zwężeniami szczęki czy dużymi dysproporcjami pomiędzy szczęką i żuchwą. Badania kliniczne potwierdziły, iż dekortykacja zwiększa stabilność efektów leczenia ortodontycznego. Zaletą tej metody jest również brak konieczności przeprowadzenia ekstrakcji zębów, jak to często ma miejsce gdy zakładamy aparat na zęby. Przypominamy, iż pacjenci, którzy zdecydują się na leczenie ortodontyczne muszą przestrzegać zasady higieny, pamiętać o regularnym wykonywaniu profesjonalnej higienizacji jamy ustnej oraz wymagane jest wyleczenie wszystkich ubytków. # dekortykacja przyzębia # piezocision # leczenie zębów # zgryz # aparat na zęby # aparat ortodontyczny # krzywe zęby

protezy zębowe
Estetyka uśmiechu, Nowoczesna stomatologia, Protezy zębowe, Usługi stomatologiczne

Protezy elastyczne – wygodne i estetyczne rozwiązanie

/

Współczesna stomatologia i protetyka dają nadzieję milionom pacjentów na odzyskanie pięknego uśmiechu. Osoby, które obawiają się, że noszenie protez zębowych może być niekomfortowe powinny porozmawiać ze swoim stomatologiem, aby ten mógł wyjaśnić i zaprezentować nowe rozwiązanie – protezy elastyczne. Z jakiego materiału są one zbudowane i czym różnią się od tradycyjnych, akrylowych protez zębowych? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w naszym artykule. Protezy elastyczne – innowacyjne i praktyczne Podstawową zaletą protez elastycznych jest fakt, iż są one bardzo lekkie i miękkie. Bez trudu dopasowują się do podniebienia, a materiały termoplastyczne, z których zostały wykonane sprawiają, że są one niezwykle wytrzymałe i sztywne, zatem nie ma mowy o ich pęknięciu. Do produkcji protez elastycznych zazwyczaj jest wykorzystywany akron przezroczysty. Akron to tworzywo odporne na uszkodzenia mechaniczne, a więc zostaje prawie całkowicie wyeliminowane ryzyko pęknięcia czy złamania protezy. Wystarczy użytkować je zgodnie z zaleceniami, a proteza elastyczna posłuży nam przez dłuższy czas. Akron ma jeszcze jedną właściwość – w związku z tym, iż jest on przeźroczysty to z powodzeniem może się dopasować do uzębienia każdego pacjenta, będąc niemalże niewidocznym. Mocowanie protez odbywa się przy pomocy klamer, dlatego dziąsła nie zostają podrażnione. Dlaczego warto nosić protezy elastyczne? Wcześniej wspominaliśmy o kilku atrybutach protez elastyczny, jednakże do listy warto dodać jeszcze inne cechy: – estetyczny, nierzucający się w oczy wygląd, dzięki bezbarwnym klamrom mocującym; – nie powodują alergii, – są pozbawione zapachu i smaku; – ich noszenie jest prawie nieodczuwalne, gdyż są cienkie i lekkie; – w razie potrzeb istnieje możliwość napraw oraz regulacji płyty; – w trakcie użytkowania nie zmieniają swojego koloru; – wykonane z akronu protezy nie chłoną wody, są też bardziej higieniczne – istnieje minimalne ryzyko rozwoju grzybicy w jamie ustnej; – brak jakichkolwiek odkształceń, są bardzo wytrzymałe na zmiany temperatur; zatem bez obaw można spożywać bardzo ciepłe posiłki czy napoje, – łatwe w utrzymywaniu czystości. Higiena – jak dbać o protezy elastyczne? W naszych artykułach wielokrotnie zwracaliśmy uwagę, iż higiena protez zębowych jest równie istotna jak w przypadku naturalnych zębów. Utrzymanie w czystości protezy elastycznej nie powinno być dla nas zbyt czasochłonne, czy kłopotliwe, gdyż nie pochłaniają one ani zapachów, ani nie ulegają odbarwieniom. Aby trzecie zęby idealnie się prezentowały wystarczy rano i wieczorem czyścić je szczoteczką i pastą do zębów, tak by usunąć gromadzące się bakterie. Proteza elastyczna – jak przebiega jej przygotowanie? Gdy jesteśmy pewni, iż akurat taka proteza będzie spełniać nasze wymagania, to należy udać się do stomatologa, który właściwie dobierze pacjentowi odpowiedni rodzaj protezy. Na pierwszej wizycie lekarz pobierze dwa odciski: górnej linii zębów i dolnej linii zębów. Na kolejnej również zostaną stworzone wyciski, jednak jest to wykonywane w nieco inny sposób. Następnie do naszych rąk (a bardziej ust) trafi prowizoryczna proteza elastyczna, dzięki której możliwe będzie skorygowanie niedogodności, tym samym podczas kolejnej wizyty będziemy mogli otrzymać całkowicie odpowiadającą protezę. Ostatnia wizyta ma na celu końcowe dopasowanie protezy elastycznej do pacjenta. Zwróćmy uwagę, aby proteza była idealnie dopasowana, w razie jakiegokolwiek dyskomfortu lekarz może dokonać niezbędnych poprawek jeszcze w gabinecie. Protezy elastyczne są gotowe do noszenia już po około dwóch tygodniach od pierwszej wizyty pacjenta w gabinecie.   # protezy elastyczne # materiały termoplastyczne # akron przezroczysty # proteza akronowa # prowizoryczna proteza elastyczna

gumki ortodontyczne
Estetyka uśmiechu, Nowoczesna stomatologia, Wady zgryzu

Elastyczne wyciągi ortodontyczne

/

Marzenie o prostym, hollywoodzkim zgryzie współcześnie może zostać zrealizowane także u dorosłych pacjentów. Wiele osób decyduje się na założenie stałego aparatu ortodontycznego nie tylko ze względu na poprawę wyglądu, lecz również pragnie zniwelować niektóre wady wymowy oraz zapobiec powstawaniu chorób dziąseł i zębów. Jak działają wyciągi ortodontyczne, kiedy należy je nosić i jak przebiega leczenie? W naszym najnowszym artykule możecie znaleźć najważniejsze informacje na ten temat. W jakim celu zakłada się wyciągi ortodontyczne ? Aparat stały ortodontyczny może być założony tylko wtedy gdy pacjenci mają właściwe uzębienie. Jego zadaniem jest wprowadzenie nawet najdrobniejszych poprawek estetycznych. Najpopularniejsze są obecnie stałe aparaty, które przykleja się do zewnętrznych powierzchni wszystkich zębów. Pacjenci mogą wraz z prowadzącym stomatologiem zdecydować o wyglądzie aparatu: młodzież najczęściej decyduje się na kolorowe gumki ortodontyczne, starsi sięgają po szare i przezroczyste, aby jak najmniej rzucały się w oczy. Noszenie wyciągów elastycznych wpływa na poprawę dopasowania górnych i dolnych zębów i/lub szczęk – zgryzu, tym samym cały układ stomatognatyczny (zęby, kości wyrostków zębodołowych, mięśnie, dziąsła) inaczej się prezentuje. Zadaniem gumek ortodontycznych jest wyrównanie zgryzu, są one niezwykle istotne dla etapu leczenia ortodontycznego polegającego na ustalaniu zgryzu. Należy zaznaczyć, iż zazwyczaj jest on najtrudniejszy i trwa najdłużej. Założenie odpowiednich zamków i łuków prostujących zęby sprawia, iż w stosunkowo szybkim czasie zęby zaczynają się prostować, natomiast wyrównanie zgryzu (dopasowanie zębów i szczęk – na przykład w korekcji tzw. nadzgryzu) trwa zazwyczaj dłużej i decyduje o momencie osiągnięcia gotowości do zdjęcia aparatu. Zaangażowanie pacjenta w przebieg leczenia ortodontycznego W leczeniu ortodontycznym ogromną rolę odgrywa współpraca pacjenta z lekarzem oraz dyscyplina. Noszenie gumek jest niezbędne dla powodzenia leczenia, należy zawsze ściśle przestrzegać odpowiednich instrukcji. Wszelkie zaniechania nie tylko wydłużą czas leczenia, lecz również wręcz go zniweczą. Noszenie wyciągów i ich właściwa zmiana jest podstawowym zadaniem pacjenta. Wyciągi ortodontyczne – rola w leczeniu ortodontycznym Wyciągi ortodontyczne są aktywnym elementem aparatu stałego. Co to oznacza? Spełniają one rolę „silnika” aparatu stałego, podobnie jak śruba ortodontyczna czy sprężyna w aparacie ruchomym. Ich odpowiednie rozmieszczenie i dobór pozwala na przesuwanie poszczególnych zębów, czy ich grupy. Ponadto, gumki umożliwiają ustawienie we wzajemnej korelacji szczękę i żuchwę. Wszystkie wady ortodontyczne mogą być leczone przy ich pomocy. Jak należy nosić wyciągi ortodontyczne ? Wyciągi ortodontyczne, które są zamontowane na aparatach ortodontycznych należy nosić przez całą dobę. Gumki działają gdy jesteśmy w pracy, w domu, w szkole. Należy je mieć założone także podczas jedzenia i snu. Należy dodać, że jedzenie posiłków z wyciągami usprawnia proces poprawnego ustawiania zgryzu.  Można je zdjąć jedynie na czas szczotkowania lub zakładania nowych. Codziennie rano konieczne jest założenie nowych gumek, potem w ciągu dnia 3-4 razy, nie rzadziej niż co 12 godzin (bowiem szybko tracą wytrzymałość i stają się mało elastyczne). Na początku leczenia ortodontycznego pacjenci przyzwyczajają się do codzienności z wymianą gumek, jednak potem, w miarę upływu czasu potrafią to zrobić nawet nie patrząc w lustro. Czy noszenie gumek jest bolesne ? W pierwszych dniach noszenia gumek może wystąpić ból zębów i szczęk, jednakże jest to zjawisko krótkotrwałe, bowiem po upływie tygodnia problemy te znikają. Gdyby pojawił się ból to nie należy wyciągać gumek, gdyż wyjmowanie ich po kilku godzinach spowolni lub nawet zatrzyma postępy leczenia. Do tego pacjent będzie wciąż uskarżał się na ból zębów (przez niesystematyczne noszenie gumek zęby stawiają większy opór sile przesuwającej je we wskazanym kierunku).   # wyciągi ortodontyczne  # aparat stały # wady ortodontyczne # układ stomatognatyczny # gumki ortodontyczne

abfrakcja
Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Profilaktyka, Różne, Zdrowie

Niepróchnicowe ubytki zębowe

/

Gdy słyszymy ubytki w zębach to od razu mamy na myśli próchnicę, która zazwyczaj jest ich główną przyczyną, jednakże powodem występowania ubytków zębowych może być także abrazja, erozja czy też abfrakcja. Niepróchnicowe ubytki zębowe wpływają na estetykę uzębienia, a nieleczone prowadzą do nadwrażliwości zębów, chorób miazgi oraz uszkodzeń mechanicznych koron. Co je powoduje i jak możemy im zapobiegać? Informacje na ten temat możecie znaleźć w naszym najnowszym artykule. Po czym można poznać niepróchnicowe ubytki zębowe? Cechą charakterystyczną tego schorzenia jest brak twardej tkanki na połączeniu szkliwa z cementem oraz brak próchnicy. Warto dodać, iż ubytki należą do trwałych i nieodwracalnych. Jak dzielimy niepróchnicowe ubytki zębowe? Wyróżniamy ubytki niepróchnicowego pochodzenia o etiologii traumatycznej ostrej i traumatycznej przewlekłej. Przyczyną tych pierwszych są urazy, szczególnie u dzieci. Wtedy też od stopnia uszkodzenia zależy rodzaj leczenia. Ubytki o etiologii traumatycznej przewlekłej dzieli się między innymi na: – abrazje (uszkodzenie zębów powstałe pod wpływem fizycznych czynników zewnętrznych), – demastykacje (utraty zębów na skutek żucia twardych pokarmów), – atrycje (ścieranie i ubytki zębów na skutek wzajemnego kontaktu zębów podczas naturalnego żucia pokarmów), – erozje (w wyniku działania kwasów – kwaśnych napoi, jedzenia lub leków; bez udziału drobnoustrojów), – resorpcje (mogą być o charakterze patologicznym lub fizjologicznym). Abfrakcja to ubytek będący efektem długotrwałego zginania korony zęba pod wpływem nieprawidłowych obciążeń zgryzowych. Zjawisko to jest obserwowane najbardziej w okolicy połączenia szkliwa i zębiny, co skutkuje powstawaniem mikrozłamań tych tkanek. Ze względu na złamania, tkanki są w tych miejscach bardziej podatne na odłamywanie, odpadające fragmenty szkliwa i zębiny wpływają na klinowaty kształt ubytku, który ma gładką i błyszczącą powierzchnię, a także ostre kąty. Abfrakcje najczęściej możemy spotkać w tylnych zębach. Ubytki abfrakcyjne zwykle zauważa się na pojedynczych zębach lub też zębach niepołożonych w swoim bliskim sąsiedztwie.  Zagrożenie wystąpienia tego typu ubytku wzrasta m.in. gdy mamy braki w naturalnym uzębieniu oraz wady zgryzu. Abfrakcje skutkują m.in. nadwrażliwością zębów oraz zapaleniami miazgi. Drugim rodzajem ubytków niepróchnicowych są abrazje. Przyczyną abrazji jest ścieranie się zębów przez twarde przedmioty i materiały. Abrazja jest najczęściej spowodowana nieprawidłową higieną jamy ustnej: stosowaniem szczoteczki do zębów o twardym włosiu oraz past do zębów o wysokim współczynniku ścieralności RDA. Pamiętamy, iż na abrazyjne ubytki są bardziej narażone osoby wykonujących określone zawody (np. muzyków grających na instrumentach dętych, szwaczki odgryzające nici, pracownicy fizyczni trzymający w ustach gwoździe, narzędzia) oraz palacze fajek czy też pracownicy biurowi gryzący długopisy podczas pracy itp. Atrycja natomiast jest efektem ścierania się tkanek twardych zębów na skutek ich wzajemnego kontaktu. Możemy mieć do czynienia z atrycją fizjologiczną, która występuje najczęściej w przypadku uzębienia mlecznego w miejscach kontaktu zębów żuchwy i szczęki oraz patologiczną– będącą następstwem niewłaściwej pozycji zębów. Czynnikiem zwiększającym prawdopodobieństwo powstawania atrycji również nałogowe, niekontrolowane zgrzytanie zębami, czyli bruksizm. W jednym z naszym artykułów wspominaliśmy o erozji kwasowej zębów, która także jest odpowiedzialna za rozwój niepróchnicowych ubytków zębowych. Erozja szkliwa to wolno postępująca, przewlekła utrata tkanek twardych zębów spowodowana działaniem czynników chemicznych, najczęściej kwasów. Erozji sprzyja m.in. dieta bogata w kwaśne napoje i owoce, stosowanie zakwaszanych środków do higieny jamy ustnej oraz choroby przewodu pokarmowego, objawiające się częstymi wymiotami (bulimia) lub cofaniem treści żołądkowych do przełyku (refluks). Ubytki erozyjne mają kształt gładkich płaskich lub półkolistych wgłębień, rozszerzających się ku obwodowi. Kto jest szczególnie narażony na niepróchnicowe ubytki zębowe? Częstotliwość pojawienia się przypadłości wzrasta z wiekiem, jednakże nie jest to regułą, gdyż niepróchnicowe ubytki mogą wystąpić już przed 35 – tym rokiem życia. Jak przebiega leczenie tego schorzenia? Lekarz po dokładnym obejrzeniu ubytków zaproponuje skuteczne metody leczenia. Jego przebieg jest uzależniony od rodzaju ubytków oraz stopnia uszkodzenia tkanek twardych zęba. Aby zakończyło się ono sukcesem pacjentom zaleca się m.in. prawidłową higienę jamy ustnej z wykorzystaniem delikatnych past do zębów i szczoteczek o miękkim włosiu, leczenie bruksizmu, uzupełnienie braków w naturalnym uzębieniu, terapię ortodontyczną oraz unikanie niektórych produktów spożywczych. Jak możemy zapobiegać ich występowaniu? Ubytki pochodzenia niepróchnicowego są zazwyczaj wynikiem występowania więcej niż jednej przyczyny, zatem ogromne znaczenie ma ich znalezienie oraz wyeliminowanie. Pamiętajmy, aby nie szczotkować zębów bezpośrednio po spożyciu kwaśnych produktów, ze względu na ułatwione ścieranie tkanek zęba. Jeśli chcemy oczyścić zęby to możemy wówczas przepłukać jamę ustną wodą lub mlekiem, dzięki czemu usuniemy większość kwasów lub też osłabimy ich działanie. Istotne jest także stosowanie odpowiednich produktów do pielęgnacji zębów. W trakcie szczotkowania zębów zwróćmy uwagę na właściwą technikę oraz aby nasza szczotka nie była zbyt twarda. Przyczyny wynikające z nieprawidłowego położenia zębów względem siebie mogą być korygowane za pomocą leczenia ortodontycznego. # niepróchnicowe ubytki zębowe # abfrakcja # abrazja# atrycja # erozja szkliwa # resorpcje # demastykacje

mocne szkliwo
Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Zdrowie

Remineralizacja szkliwa – jak zadbać o nasze zęby by były mocne i zdrowe?

/

W ludzkim organizmie najmocniejszą i najbardziej zmineralizowaną tkanką jest budujące zęby szkliwo. Od jego stanu zależy m.in. czy na zębach rozwinie się kamień nazębny, nadwrażliwość, a w końcowym efekcie także próchnica lub erozja szkliwa, powodujące nie tylko ubytki, lecz również konieczność usunięcia niektórych zębów. W jaki sposób możemy zadbać o nasze zęby i sprawić, aby szkliwo było mocne i silne? Na to pytanie i wiele innych znajdziecie odpowiedzi w naszym najnowszym poradniku, zapraszamy do zapoznania się z nim! Minerały jako główny budulec szkliwa Szkliwo zębów składa się w ok. 96 proc. ze składników mineralnych, które mają funkcje ochronne, oraz neutralizują działanie kwasów i niepożądany wpływ bakterii. Niestety, wysoka zawartość minerałów jest jednocześnie zaletą, jak również wadą, gdyż są one przyczyną kruchości zębów. Co to jest demineralizacja? Kiedy występuje? Tworzenie się warstwy minerałów na powierzchni szkliwa jest nazywany mineralizacją. Jej rozwój zaczyna się już w okresie rozwoju płodowego, kiedy bowiem ma miejsce formowanie się zawiązków zębów mlecznych. Gdy w naszym organizmie zaczyna brakować minerałów, np. z powodu częstej obecności kwasów, bakterii lub też nieodpowiedniej, niestarannej higieny jamy ustnej i licznych zaniedbań (nieregularne wizyty w gabinecie stomatologicznym), wtedy też mamy do czynienia z demineralizacją szkliwa. Warto pamiętać, iż raz uszkodzone szkliwo, np. w wyniku urazu mechanicznego może się już nigdy nie zregenerować. Demineralizacja jest także pierwszym etapem rozwoju próchnicy. Pozbawione głównego budulca, czyli minerałów szkliwo będzie osłabione, a zatem zęby mogą pękać, a nawet kruszyć się i łamać. Gdy zaobserwujemy niepokojące objawy demineralizacji, koniecznie należy zgłosić się do swojego lekarza, gdyż stomatologia zna ratunek – jest nim remineralizacja szkliwa. Czym jest reminalizacja szkliwa? Ponowne wbudowanie się minerałów w strukturę szkliwa jest nazywane remineralizacją. W ogromnym uproszczeniu remineralizacja szkliwa zębów to odbudowanie – wzmocnienie szkliwa, uzupełnieniu ubytków, zredukowanie nadwrażliwości oraz wygładzenie porowatej powierzchni zębów, dzięki czemu zyskują one odporność na uszkodzenia powodowane przez różnego rodzaju czynniki. Remineralizacja szkliwa przyczynia się także do utworzenia powłoki hamującej odkładanie się bakteryjnej płytki nazębnej i negatywne oddziaływanie na zęby szkodliwych substancji. Jak przebiega reminalizacja szkliwa? Aby reminalizacja szkliwa była skuteczna, należy działać od zewnątrz i od wewnątrz. W jaki sposób? Remineralizacja w gabinecie stomatologicznym bazuje na szeregu zabiegów oczyszczających zęby: stomatolog musi dokładnie usunąć nagromadzony kamień – metodą piaskowania. Następnie ma miejsce zabieg fluoryzacji, który uzupełnia poziom tego minerału w szkliwie oraz znacząco wpływa na wzmocnienie zębów. Aby przywrócić szkliwu równowagę minerałów należy także w trakcie codziennej higieny jamy ustnej używać specjalne pasty, żele oraz płyny do płukania jamy ustnej, które mają remineralizować zębów, zredukować nadwrażliwość, a także usunąć przebarwienia z powierzchni zębów. Odbudowa szkliwa nie ogranicza się wyłącznie do zabiegów w gabinecie stomatologicznym czy też właściwej higieny jamy ustnej w domu, ale także należy pamiętać o racjonalnym, zdrowym odżywianiu się i diecie, która będzie miała na celu wzmocnienie szkliwa od wewnątrz. Jakie produkty należy spożywać, aby wzmocnić szkliwo? Pierwiastkiem, który sprawia, iż szkliwo jest twarde jest wapń. Zmniejsza on także ryzyko rozwoju próchnicy i paradontozy. Jeśli chcemy wzmocnić zęby należy jeść nabiał, sardynki, zielone warzywa takie jak jarmuż lub brokuły, sezam, oraz pastę tahini. Fosfor, tak jak wapń, chroni szkliwo i wspiera proces remineralizacji. Można go znaleźć w tuńczyku, indyku, wołowinie, brązowym ryżu, nasionach słonecznika, ziemniakach. Magnez razem z wapniem wzmacnia zęby. Źródłem magnezu są zielone warzywa liściaste np. szpinak, orzechy, produkty pełnoziarniste, rośliny strączkowe. Aby w jamie ustnej nie rozwijały się infekcje oraz nie odkładała się płytka na zębach, należy spożywać produkty bogate w żelazo, takie jak: wątróbkę, owoce morza, tofu, fasola, nasiona dyni i sezamu, sardynki. Kolejnym skutecznym sprzymierzeńcem w walce z bakteriami i płytką nazębną jest cynk.  Znajduje się on w orzechach nerkowca, wołowinie, wieprzowinie, ciecierzycy. Za proces wchłaniania wapnia jest odpowiedzialna witamina D. Niedobór tej kluczowej witaminy, zwłaszcza u dzieci, może przyczynić się do zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforowej, a zatem także spowodować rozwój krzywicy. Najlepszym źródłem wit. D są żółtka jaj, wołowina, olej z wątroby dorsza, owoce morza oraz promieniowanie słoneczne. Nie możemy także zapominać o witaminie A, która usprawnia prawidłowy przepływ śliny, a tym samym rozwój bakterii w jamie ustnej. Znajdziemy ją w wątróbce, tranie i olejach z ryb, zielonych warzywach liściastych, żółtych i pomarańczowych warzywach, pełnotłustym mleku. Profilaktyka W zachowaniu zdrowych zębów i mocnego szkliwa pomoże także codzienna higiena jamy ustnej, bowiem zredukuje ona ryzyko powstawania płytki oraz próchnicy. Więcej informacji na temat prawidłowej higieny jamy ustnej można znaleźć w naszych innych materiałach: o nitkowaniu, o prawidłowym szczotkowaniu zębów oraz o tym, jak dbać o zęby.   # remineralizacja szkliwa # nadwrażliwość zębów # próchnica # demineralizacja # fluoryzacja # erozja szkliwa # piaskowanie zębów

kiretaż kieszonek dziąsłowych
Choroby przyzębia, Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Kiretaż może uratować twoje zęby

/

Na łamach naszego poradnika wielokrotnie wspominaliśmy, jakie poważne konsekwencje może nieść ze sobą nieprawidłowa, niestaranna higiena jamy ustnej. Tym razem pragniemy zaprezentować, czym jest kiretaż, w jakich sytuacjach konieczne jest przeprowadzenie takiego zabiegu i jakie zalecenia pozabiegowe należy przestrzegać. Zapraszamy do zapoznania się z materiałem. Co to jest kiretaż? Kiretaż to zabieg, który jest niezbędny w przypadku zaawansowanej choroby przyzębia. Polega on na oczyszczeniu kieszonek dziąsłowych, pogłębiających się w wyniku rozwoju paradontozy w szczelinie między dziąsłem a zębem. W jego trakcie zostają usunięte kamień, gromadzący się w kieszonce oraz ziarniny z korzenia, których obecność powoduje zapalenie przyzębia. Dzięki temu przyczyna infekcji zostaje całkowicie wyeliminowana, rany się goją, a osłabiona warstwa nabłonka powoli zaczyna się regenerować. Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym. Jakie są rodzaje kiretażu? Wyróżniamy dwa rodzaje kiretażu: – kiretaż zamknięty – wykonywany u pacjentów z głębokością kieszonek nieprzekraczającą 5 mm. Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym. W jego trakcie nie nacina się dziąsła oraz nie jest konieczne odwarstwienie płata śluzówkowego. – kiretaż otwarty – zabieg chirurgiczny wykonywany w przypadku kieszonek powyżej 5 mm. Lekarz musi naciąć dziąsło i preparować płat dziąsłowy tak, aby została odsłonięta powierzchnia korzenia oraz głębiej położone tkanki. Następnie odbywa się dokładne oczyszczenie zmienionych tkanek oraz korzenia. Finalnie, stomatolog przemieszcza powstały płat na swoje miejsce i zaszywa ranę. Zabieg także jest wykonywany w miejscowym znieczuleniu.  Jak przebiega zabieg? Do zabiegu stomatolog używa specjalnego przyrządu tzw. kiretu, który usuwa zapalnie zmienione tkanki oraz biofilm bakteryjny zalegający w kieszonce dziąsłowej. Przed kiretażem lekarz musi oczyścić powierzchnię korzenia z kamienia i płytki nazębnej (jest to zabieg SRP). Celem obu zabiegów jest możliwie całkowite oczyszczenie kieszonki i powierzchni korzenia z bakterii oraz usunięcie zapalnie zmienionych tkanek kieszonki dziąsłowej. Oznacza to, iż zostaną także zniwelowane miejsca zalegania płytki nazębnej. Kiretaż sprawia, iż oczyszczona kieszonka dziąsłowa może się w końcu wygoić, z czasem pokryje się także nowym niezmienionym zapalnie nabłonkiem. Pamiętajmy jednak, iż uszkodzone w wyniku zapalenia dziąsło nie odbuduje się, a dostrzegalne recesje dalej pozostaną. Zabieg kiretażu otwartego wiąże się także z koniecznością usunięcia szwów (po około 7-10 dniach). Jakie dolegliwości możemy odczuwać po kiretażu? Po ustąpieniu znieczulenia mogą pojawiać się następujące objawy: – w efekcie kiretażu otwartego pacjenci mogą zaobserwować niewielki obrzęk oraz przebarwienie wargi i/lub policzka, ponadto dyskomfort będzie powodować chwilowa utrata czucia dziąsła w operowanej okolicy, a także niewielkie ilości krwi w ślinie. – kilka dni po zabiegu możemy odczuwać dużą nadwrażliwość zębów, które będą silnie reagować na ciepłe oraz zimne napoje. Co więcej, w niektórych przypadkach mogą one także wykazywać tymczasową zwiększoną ruchomość. Zalecenia po zabiegu         Jeśli zależy nam, aby jak najszybciej wrócić do zdrowia to koniecznie należy przestrzegać następujących zaleceń stomatologa: – Unikajmy gwałtownego schylania głowy, gdyż wtedy ma miejsce przekrwienie dziąseł. – Postarajmy się utrzymać niższe ciśnienie krwi, jest to o tyle ważne, iż dzięki temu zostaje przyspieszone gojenie. Warto jeden dzień po zabiegu przeznaczyć na relaks i odpoczynek. – Regularnie i zgodnie z instrukcją przyjmujmy leki przeciwbólowe i antybiotyki. Pierwszą tabletkę przeciwbólową zażyjmy jeszcze przed ustaniem znieczulenia. Pod żadnym pozorem nie stosujmy aspiryny jako leku przeciwbólowego! – Aby zminimalizować obrzęk możemy stosować zimne okłady. Przykładamy je na 15 minut i następnie robimy dłuższą przerwę. – Unikajmy picia alkoholu i palenia papierosów przez 48 godzin od zabiegu. – Przez pierwsze 7 dni należy spożywać półpłynne, miękkie pokarmy. Pamiętajmy, aby unikać żucia aż do chwili usunięcia szwów po stronie operowanej. Higiena jamy ustnej po zabiegu Chorzy, u których miał miejsce zabieg kiretażu bezwzględnie muszą zadbać o higienę jamy ustnej. Do mycia i szczotkowania zębów należy początkowo używać specjalnej, bardzo miękkiej szczoteczki – jest ona dedykowana osobom po zabiegach chirurgicznych. Zwróćmy uwagę, aby szczotkować wyłącznie korony zębów. Dziąsła można delikatnie masować dopiero po 10- 14 dniach od przeprowadzenia kiretażu. Zaleca się także płukanie ust 3 razy na dzień, aby nie dopuścić do gromadzenia się resztek pokarmów. Nie należy stosować nici dentystycznych, irygatora i szczoteczek międzyzębowych przez co najmniej 6 tygodni od daty zabiegu (ich działanie może spowodować o rozejście się szwów, założonych na dziąsło).   # kiretaż # kiretaż kieszonek dziąsłowych # kiretaż zamknięty # kiretaż otwarty # zapalenie przyzębia # paradontoza

Prywatne Centrum Stomatologiczne

Stomatolog – Dentysta – Gabinet Stomatologiczny – Prywatne Pogotowie Stomatologiczne – Olsztyn – Zawsze blisko swoich pacjentów

Tel: 89 543 60 67

Kom: 513 100 313

Mail: Support@doctordent.pl

ul. Pstrowskiego 14D/1
10-602 Olsztyn
Województwo warmińsko-mazurskie

Facebook Envelope
Copyright © Wszystkie prawa zastrzeżone | Teresa Rokicka-Morabet, Abdellatif Morabet 2016-2025