Estetyka uśmiechu

Gdy zęby zaatakowała próchnica i pojawią się ubytki, konieczne okaże się plombowanie. Wypełnienia stomatologiczne doskonale sprawdzają się także w przypadku ukruszenia czy ułamania się zęba. Współczesna stomatologia oferuje różne rodzaje wypełnień, może to być: porcelana, złoto, żywica kompozytowa lub też powoli odchodzący do lamusa amalgamat. W dzisiejszym artykule pragniemy zaprezentować różne rodzaje wypełnień oraz opiszemy przebieg całego zabiegu plombowania zębów. Co nazywamy wypełnieniami stomatologicznymi? Termin ten odnosi się do różnych metod rekonstrukcji lub odtworzenia zęba (lub kilku z nich). Oczywiście w tym celu stomatolog stosuje specjalne, przeznaczone do tego narzędzia i materiały. Wszystko po to, aby ząb mógł dalej spełniać swoje podstawowe funkcje. Ponadto, wypełnienia stomatologiczne chronią go przed koniecznością usunięcia. Kiedy konieczne jest wypełnienie stomatologiczne zęba? Tak jak wcześniej wspomnieliśmy, wypełnienia stomatologiczne stosuje się w przypadku uszkodzeń mechanicznych zębów lub w zaawansowanym stadium próchnicy. Wtedy też lekarz stomatolog najpierw musi przygotować ząb, dokładnie oczyszczając go z resztek biologicznych, by następnie wypełnić go właściwym materiałem – powszechnie zabieg ten nazywamy plombowaniem. Pamiętajmy, iż należy zdecydować się na uzupełnienie ubytku nie tylko ze względów estetycznych, ale także dla naszego zdrowia i komfortu, ponieważ uszkodzony ząb jest bardziej podatny na działanie bakterii, kwasów, a także zimnych lub gorących potraw. Ząb może reagować bólem, być nadwrażliwy na wszelakie bodźce, znacznie odbierając przyjemność jedzenia. Przebieg zabiegu Aby rozpocząć właściwe czynności, lekarz musi najpierw zapoznać się ze stanem zdrowia zęba. Stomatolog sprawdza zatem, jak rozległy jest ubytek i opracowuje plan leczenia. Kolejno ma miejsce znieczulenie leczonego zęba – warto zaznaczyć, iż nie zawsze jest to konieczne. Jeśli pacjent obawia się bólu czy borowania to zastrzyk znieczulający skutecznie zniweluje nieprzyjemne wrażenia, gdyż już w kilkanaście sekund po iniekcji będzie odczuwalne jego działanie. Gdy pojawi się lekkie mrowienie dziąseł i języka, a także ich drętwienie to znak, iż dentysta może zaczynać. Pierwszym etapem właściwego leczenia zęba jest rozwiercenie go przy pomocy specjalnie do tego przystosowanego wiertełka. Jest to najmniej lubiana czynność, bo borowanie bywa momentami nieprzyjemne, jednakże ma ono bardzo istotne zadanie – oczyszczenie ubytku z resztek jedzenia, zanieczyszczeń i śliny. W trakcie borowania lekarz lub asystentka stomatologiczna wielokrotnie oczyszczają ząb strumieniem wody oraz osuszają go. Od tego zależy skuteczność leczenia, gdyż jeśli cały proces zostanie wykonany niedostatecznie starannie – w krótkim czasie ząb ponownie zacznie się psuć. Ostatnim krokiem jest założenie tzw. plomby oraz jej utwardzenie i oszlifowanie. Materiały służące do wypełniania zębów Z roku na rok dentyści dysponują coraz lepszymi, doskonalszymi i bezpieczniejszymi dla naszego zdrowia materiałami służącymi do wypełniania zębów. Muszą być one przede wszystkim wytrzymałe i trwałe oraz estetycznie wyglądać – jak najmniej odróżniać się od naturalnych zębów. Amalgamat – wytrzymały, jednak mało estetyczny Te wymagania nie do końca spełnia popularny niegdyś amalgamat. Wypełnienia stomatologiczne z amalgamatu są stosunkowo niedrogie, wytrzymałe, jednakże nie są zbyt estetyczne. Ciemna barwa materiału uniemożliwia ich założenie w widocznych miejscach (zęby przednie i boczne). W ramach leczenia na NFZ pacjentom przysługują właśnie takie plomby, plomby chemoutwardzalne dentysta z NFZ założy tylko w przednich zębach (od jedynki do trójki). Materiały kompozytowe Pacjenci zazwyczaj decydują się na wypełnienia kompozytowe. Są one wykonane z mieszanki tworzyw sztucznych. Ich zaletami są: dobrą trwałością, najmniejsza inwazyjność w trakcie leczenia oraz wysoka estetyka. Stomatolog może tak dobrać kolor wypełnienia, iż różnica barwy będzie prawie niedostrzegalna. Ponadto, materiały kompozytowe są bardzo plastyczne, można je odpowiednio kształtować jeszcze przed całkowitym utwardzeniem lampą polimeryzacyjną. Żywice kompozytowe są także widoczne na zdjęciach RTG. Materiały kompozytowe wykorzystujemy do wypełnienia uszkodzeń zarówno w przednich zębach, jak również w zębach bocznych i tylnych, szczególnie gdy ubytek jest niewielki. Trwałość plomby z kompozytu wynosi nawet do 10-15 lat. Glasjonomery Innym rodzajem wypełnień są wypełnienia glasjonomerowe. Glasjonomery charakteryzują się dobrym przyleganiem adhezyjnym do szkliwa i zębiny. Wadą tego materiału jest jego kruchość oraz porowatość, wynikająca ze swojej postaci (glasjonomery składają się z proszku i płynu). Sprawiają także problemy podczas polerowania, są nieprzeźroczyste oraz podatne na ścieranie. Z tego względu najczęściej używa się ich do wypełnień ubytków w zębach mlecznych oraz jako podkład do odbudowy zęba pod koronę protetyczną. Kompomery/giomery Wypełnieniem stomatologicznym łączącym w sobie cechy glasjonomeru oraz kompozytu są kompomery, inaczej zwane giomerami. Kompomery/giomery mają duży potencjał plastyczny dla stomatologa, dobrze znoszą polerowanie, są solidniejsze od typowych glasjonomerów, a przy tym są dość uniwersalne. Jedynie wyglądają znacznie gorzej niż kompozyty, dlatego zaleca się je także do plombowania mlecznych zębów. Wypełnienie kanapkowe W przypadku głęboko sięgającego ubytku stomatolog musi założyć dwa wypełnienia, są to wypełnienia kanapkowe. Pierwsze wypełnienie będzie znajdowało się tam, gdzie jest głęboko i wilgotno, zatem musi być wykonane z materiału odpornego na wilgoć – może to być np. glasjonomer czy amalgamat, natomiast drugie – jest to wypełnienie  w obrębie tkanek suchych, zatem istotne jest, aby było estetyczne tj. wypełnienie kompomerowe czy kompozytowe. Złoto Ubytek może zostać wypełniony złotem. Złoto jest materiałem bardzo trwałym, takie wypełnienie bez przeszkód możemy nosić nawet przez 20 lat, jest ono także bardzo dobrze tolerowane przez tkanki zęba, jednakże wiele osób nie decyduje się na nie, gdyż złota plomba jest najbardziej kosztowna i jej założenie jest dość inwazyjne, ponadto kolorystycznie się znacznie wyróżnia. Wypełnienia stomatologiczne na zamówienie – inlay Dentyści często zamiast tradycyjnej plomby proponują założenie wypełnienia stomatologicznego inlay. Inlaye są wykonywane przez stomatologa na wymiar przy pomocy techników z laboratorium. Metoda ta wymaga od pacjenta dwóch wizyt w gabinecie stomatologicznym. Na pierwszej stomatolog przygotowuje zęba, oczyszcza go z próchnicy i zostaje pobrany wycisk protetyczny. Dopiero na drugiej wizycie gotowy inlay wykonany przez technika z porcelany lub kompozytu jest mocowany z największą precyzją na zębie. Wyróżniamy 3 typy tego typu wypełnień w zależności od jego rozległości: inlay, onlay lub overlay, ten ostatni pokrywa całą górną powierzchnię zęba. Wypełnienia typu inlay zakłada się zazwyczaj przy dużych ubytkach, ale także – gdy niezbędne jest założenie kilku wypełnień obok siebie (w ten sposób zostaje skrócony czas leczenia), po leczeniu kanałowym, przy znacznym starciu zębów bocznych oraz w przypadku, kiedy taką metodę determinuje kształt zęba. A może kosmiczne wypełnienia stomatologiczne z grafenu? Obecnie trwają badania nad możliwością wykorzystania niedawno odkrytego (w 2004 roku) materiału – grafenu. Amerykańscy i rumuńscy naukowcy twierdzą, iż grafen tak powszechnie stosowany w m.in. w elektronice czy przemyśle lotniczym,

Wiele osób gdy z ust swojego stomatologa usłyszy, iż konieczne będzie przeprowadzenie leczenia kanałowego od razu wpada w panikę. Leczenie to jest czasem niezbędne, aby uratować ząb przed wyrwaniem. Jak podają statystyki ponad  14 milionów zębów rocznie jest leczonych kanałowo. W naszym materiale pragniemy wyjaśnić na czym polega ta metoda leczenia zębów i w jaki sposób dobry dentysta oczyści nasze kanały, uniemożliwiając dalszy rozwój infekcji powodującej uciążliwy ból zęba. Jeszcze parę lat temu leczenie kanałowe było dość nieprzyjemne, bolesne i zazwyczaj cały proces trwał dość długo. Z tych powodów obolali pacjenci najczęściej decydowali się na wyrwanie chorego zęba by uniknąć przeciągającego się cierpienia. Nie jest to dobry pomysł, gdyż warto starać się jak najdłużej zachować swoje prawdziwe zęby. Kiedy konieczne jest leczenie kanałowe? Leczenie kanałowe jest niezbędne, gdy stomatolog zauważy, iż w zębie nastąpiło zapalenie lub zakażenie (zgorzel) miazgi. Przyczyny zapalenia lub zakażenia miazgi są różne: zaawansowana i głęboka próchnica, wielokrotne zabiegi wykonywane na zębie, a także pęknięcie lub złamanie zęba. Uraz zęba może spowodować pęknięcie miazgi nawet jeśli nie ma widocznych pęknięć lub odłamów. Pamiętajmy, iż nieleczona, zmieniona zapalnie lub zakażona miazga powoduje silny ból i może być przyczyną powstawania ropnia. Objawy świadczące o chorobach miazgi Osoby skarżące się na tępy, ostry ból lub też odczuwające od dłuższego czasu nadwrażliwość na ciepło i zimno, bolesność zęba przy dotyku i żuciu mogą kwalifikować się do leczenia kanałowego. Innymi sygnałami są także: przebarwienie zęba, powiększenie i wrażliwość węzłów chłonnych oraz obrzęk i bolesność przyległych do zęba tkanek. Czasem zdarza się też, że objawy nie występują, a o toczącym się procesie chorobowym miazgi zęba pacjent dowiaduje się po badaniu stomatologicznym lub wykonaniu zdjęcia RTG w swoim gabinecie stomatologicznym. Na czym polega ta metoda leczenia zębów ? Leczenie kanałowe, zwane także endodontycznym to oczyszczenie kanałów korzeni zębowych oraz komory zęba z chorej miazgi. Endodoncja pochodzi z greckich słów “endo-wewnątrz” i “odont-ząb”. Stomatolog musi dokładnie usunąć chorą tkankę, zdezynfekować miejsce, a na końcu wypełnić przestrzenie w kanałach substancją niszczącą miazgę, czyli żywą część zęba. Czynność wprowadzania substancji powtarza się kilka razy, dlatego leczenie zazwyczaj trwa kilka tygodni. Współczesna nowoczesna stomatologia pozwala także na jednodniowe leczenie kanałowe, które zakończy się sukcesem. Substancja wprowadzana do kanału jest odpowiedzialna za zatrucie nerwu, przez co zmniejsza się ból podczas oczyszczania. Na życzenie pacjenta zabiegi te można wykonywać w miejscowym znieczuleniu lub w wyjątkowych przypadkach w całkowitej narkozie – osoby cierpiące na paniczny strach przed zabiegami dentystycznymi. Po gruntownym oczyszczeniu kanału i usunięciu zakażonej lub zapalnie zmienionej miazgi, stomatolog poszerza środek kanału, dezynfekuje go przy pomocy specjalnych środków i w końcu szczelnie wypełnia kanał odpowiednim materiałem. Po wypełnieniu kanałów ząb zamyka się materiałem kompozytowym (plomba) lub odbudowuje protetycznie (korona porcelanowa), aby przywrócić ząb do pełnej funkcjonalności. Przeciwskazania do wykonywania takiego leczenia Leczenie kanałowe to często jedyna metoda by uratować nasz ząb przed usunięciem. Niestety, w niektórych przypadkach jest ono niemożliwe. Lekarz nie podejmie się leczenia zębów kanałowo u osób chorych na hemofilię, z zapaleniem wsierdzia oraz cierpiących na niektóre choroby reumatyczne czy też z zaburzeniami psychicznymi. Zanim kobieta w ciąży zdecyduje się na leczenie kanałowe powinna skonsultować się ze swoim ginekologiem. Wiek pacjenta nie odrywa żadnej roli. Leczenie kanałowe może być przeprowadzane u osób niezależnie od wieku, w tym u dzieci. Zalecenia po leczeniu kanałowym Zaleca się, aby po leczeniu kanałowym nie gryźć, ani nie przeżuwać twardych pokarmów po tej stronie, która była leczona endodontycznie, aż do czasu, kiedy korona zęba będzie odbudowana. W tym celu warto zdecydować się na korony zębowe, bo ząb po leczeniu kanałowym jest podatny na pęknięcia i powinien być odbudowany możliwie jak najszybciej. W stosunku do zębów leczonych kanałowo należy zachowywać takie same zasady pielęgnacji, jak w przypadku zdrowych zębów: codzienne szczotkowanie, nitkowanie przestrzeni międzyzębowych, regularne przeglądy i regularne profesjonalne czyszczenia. Jak długo posłuży nam ząb leczony endodontycznie? Warto wiedzieć, iż większość zębów leczonych endodontycznie przetrwa tak długo jak zęby naturalne. Rzadko zdarza się, iż ząb który był leczony kanałowo nie goi się albo ból postępuje. Czasem, ból lub ponowne zakażenie zęba może nastąpić po miesiącach, a nawet latach, po udanym leczeniu. W takich przypadkach jedyną możliwością jest rewizja leczenia, czyli powtórne leczenie kanałowe, dzięki czemu może uratować ząb.