ul. Pstrowskiego 14D/1; 10-602 Olsztyn

89 543 60 67

513 100 313

Support@doctordent.pl

Facebook Envelope
KONTAKT

89 543 60 67

POMOC 24H/7

513 100 313

Higiena jamy ustnej

pasty do zębów
Higiena jamy ustnej, Profilaktyka, Zdrowie

Wybieramy pastę do zębów – przewodnik

/

Na co dzień jesteśmy wręcz bombardowani reklamami, zarówno w telewizji, prasie czy też w internecie, różnych past do zębów. Specjaliści przekonują nas, że akurat ta pasta jest najlepsza. Ponadto, po przekroczeniu dowolnej drogerii na sklepowych półkach zauważymy mniejsze, większe, kolorowe i jednobarwne tubki z przeróżnymi pastami do zębów. I jak w tym morzu możliwości wybrać najlepszą pastę, która doskonale sprawdzi się w przypadku higieny naszej jamy ustnej? Czym zatem kierować się przy wyborze, bo przecież nie opakowaniem. Dla jednych wyznacznikiem będzie cena, dla innych marka, jeszcze inni postawią na właściwości czy kolor. Postaramy się podpowiedzieć, w jaki sposób wybierać pastę do zębów, aby nasze zęby były śnieżnobiałe i zdrowe. Co zawiera pasta? Zapewne tylko niektórzy poświęcą minutę czy dwie podczas zakupów, aby porównać i zapoznać się ze składem pasty do zębów. Otóż, jak łatwo się domyśleć, skład wszystkich past do zębów jest bardzo podobny. Pasty tworzą woda, środki zapachowe, barwiące, smakowe, konserwujące i pieniące. Najważniejszym elementem pasty są substancje aktywne, które stanowią niewielki procent zawartości tubki. Pasta swoje właściwości czyszczące i lecznicze zawdzięcza ekstraktom z ziół oraz danej ilości i rodzajowi substancji abrazyjnych, antybakteryjnych, związków chemicznych wchodzących w bezpośrednią reakcję ze szkliwem i zębiną na poziomie molekularnym. Nie możemy zapominać także o fluorze, gdyż jest on najważniejszym i podstawowym składnikiem aktywnym past do zębów. To jego działanie polega na bezpośredniej reakcji chemicznej z hydroksyapatytem szkliwa. W wyniku tej reakcji powstaje fluoroapatyt – bardzo odporny na działanie bakterii próchnicotwórczych. Fluor ma wiele pozytywnych właściwości, m.in. pomaga w odbudowie i wzmocnieniu szkliwa. Nie bójmy się fluoru! Jakiś czas temu pojawiły się doniesienia na temat toksycznego i rakotwórczego działania fluoru, stąd też w wielu pastach na próżno szukać tego pierwiastka. Warto wiedzieć, iż fluor w małych dawkach, podawany miejscowo nie jest trucizną. Należy go jedynie ograniczyć. Wyjątkiem są osoby niepełnosprawne i dzieci, które nie potrafią prawidłowo posługiwać się pastą do zębów – dokładnie ją rozprowadzić czy też potem wypłukać usta, w tym przypadku zaleca się pasty bez fluoru. Wszystkim pozostałym posiadaczom własnego uzębienia dentyści zalecają używanie pasty z jego zawartością. Fluor może występować w pastach w różnych postaciach: jako fluorek sodu, monofluorofosforan sodu (uważany za najmniej skuteczny), aminofluorek – czyli postać organiczna fluoru, fluorek cynawy czy fluorek glinu. Stężenie fluoru podaje się zwykle w jednostkach ppm (parts per milion – czyli części milionowych). Pasty do zębów zawierają pomiędzy 500 a 1500 ppm fluoru (na każdej tubce powinna znaleźć się informacja o stężeniu tego pierwiastka). Jeśli zależy nam na intensywnej fluoryzacji w domowych warunkach to możemy płukać zęby żelem zawierający aż 12 500 ppm jonów fluoru (Elmex żel). Taki preparat możemy nabyć wyłącznie w aptekach, nie w drogeriach. Powinien być on jednak stosowany co najwyżej raz w tygodniu. Substancje czyszczące, czyli podstawowa funkcja pasty W tubce pasty do zębów nie może zabraknąć również substancji czyszczących i ściernych- stanowią one od 20 do 60% produktu. To właśnie za ich sprawą pasta ma odpowiednią konsystencję, ale co najważniejsze – mają one za zadanie usuwać osady i oczyszczać zęby. Niestety, podczas nieumiejętnego używania mogą one także ścierać szkliwo, odsłaniać szyjki, powodować ubytki abrazyjne, prowadząc tym samym do stanu nadwrażliwości zębów. Substancjami czyszczącymi mogą być drobinki krzemionki, sole wapnia czy hydroksyapatyt. Warto zwrócić uwagę by cząsteczki te miały owalny kształt i średnicę do 10 mikrometrów, gdyż tylko wtedy nie powodują niszczenia szkliwa. Podczas wyboru pasty zwróćmy uwagę na zamieszczony na opakowaniu wskaźnik ścieralności zębiny RDA. Liczba ta waha się pomiędzy 30 – dla past do zębów wrażliwych (np. Elmex Sensitive posiada RDA 30, Sensodyne – 38), aż po 194 dla past wysokościernych – typu wybielające lub dla palaczy. W przypadku wskaźnika powyżej 100 producenci zazwyczaj umyślnie nie zamieszczają takiej informacji, dlatego jeśli nie jesteśmy pewni ile wynosi wskaźnik lepiej w trosce o dobro własnych zębów zrezygnować z takiego zakupu. Pasty dla dzieci Rodzice powinni zwracać uwagę, na to jaką pastą myją ich pociechy zęby. Kategorycznie zabrania się używania pasty dla dorosłych. Niektórzy mogą być zdziwieni dlaczego. Powód jest jeden i oczywisty – fluor, a raczej jego zwiększona dawka. Małe dzieci, które nie potrafią jeszcze wypluwać, powinny używać pasty bez fluoru. Tubki takich past są kolorowe, czasem pojawiają się na nich postaci z kreskówek czy bajek, mogą być również dostosowane do płci (linia past Oral-B). Wszystko po to, by zachęcić, nauczyć, a potem wyrobić w maluchach nawyk szczotkowania zębów po posiłku. Inną możliwością polecaną przez stomatologów jest szczotkowanie bez użycia pasty. Gdy nasza pociecha będzie umiała prawidłowo myć zęby można wprowadzać pasty z coraz większą dawką fluoru – oczywiście zgodne z ich grupą wiekową. Jakie stężenie fluoru jest odpowiednie dla dzieci? Otóż maluchy w wieku około 2-4 lat powinny myć zęby pastą, gdzie stężenie fluoru jest odpowiednio mniejsze (250-500 ppm), starsze  (5-7 lat) natomiast powinny korzystać z pasty, gdzie stężenie fluoru wynosi już około 1000 ppm. Najnowsze badania sugerują jednak, by wyższą dawkę fluoru zacząć stosować jak najwcześniej, bo niskie stężenie nie ma właściwości leczniczych. Pasty dla najmłodszych mają znacznie łagodniejszy smak niż te dla dorosłych. Różne są opinie na temat tego, czy pasta powinna mieć zapach i smak kojarzący się z przysmakami, np. owocami czy słodyczami, gdyż może to dodatkowo zachęcać do połykania pasty i utrudniać wyrobienie prawidłowego nawyku wypluwania jej po dokładnym umyciu zębów. Do mycia zębów przez dzieci są także przeznaczone żele, które przywracają równowagę flory bakteryjnej jamy ustnej. Takie żele zawierają m.in. wyciąg z nagietka, mogą mieć smak truskawkowy lub malinowy. Pasty wybielające Marzeniem każdego jest bielutki uśmiech, zatem nie dziwi popularność past wybielających. Na rynku mamy wielki wybór past, których zadaniem jest nadanie naszym zębom odcienia zbliżonego do upragnionej, niebiańskiej bieli. Na jakiej zasadzie działają pasty wybielające? Wszystkie pasty wybielające mechanicznie lub chemicznie usuwają osady z płytki nazębnej oraz z powierzchni szkliwa. Pamiętajmy, iż żadna pasta nie posiada właściwości wybielających w stosunku do podstawowej tkanki zęba, czyli zębiny. Zatem, czemu na pierwszy rzut oka widzimy różnicę w odcieniu? Odpowiedź jest bardzo prosta: niektóre pasty wykorzystują optyczne wrażenia, czyli po prostu kontrast – uwypuklają czerwień dziąseł, by w ich sąsiedztwie zęby wydawały się bielsze. Działanie past mechanicznych usuwających osad opiera się na zwiększonej substancji ściernych, zwykle w postaci różnorodnych drobinek, kuleczek, granulek – w zależności od producenta różnie nazywanych,

Ósemki
Anatomia, Chirurgia stomatologiczna, Higiena jamy ustnej

Zęby mądrości, czyli wszystko o leczeniu, usuwaniu i higienie ósemek

/

Ósemki bardzo często są nazywane zębami mądrości. Niektórym pacjentom ich wyrzynanie się może sprawić wielki ból. Co warto wiedzieć o tych dość kłopotliwych zębach. Prezentujemy podstawowe wiadomości na temat zębów mądrości. W jakim wieku wyrastają zęby mądrości i czy ósemki rosną u wszystkich ludzi? Ósemki to trzecie zęby trzonowe. Wyrastają najpóźniej, bo gdy już zapomnieliśmy o dolegliwościach trapiących nas podczas wyrastania zębów. Ósemki wychodzą zazwyczaj między 17. a 25. rokiem życia, czyli w dorosłym życiu człowieka. Z okresem wyrzynania się wiąże się ich nazwa, gdyż jesteśmy już mądrymi, dorosłymi ludźmi. Może się zdarzyć, iż ich wyrzynanie może trwać nawet do 40. roku życia. Niektóre osoby nie mają wcale tych zębów.  Dentystów nie zdziwi przypadek osób po 60., którym także wyrzynają się zęby mądrości. Jest to spowodowane noszeniem ruchomej protezy. Jej ucisk powoduje wychodzenie zębów tkwiących do tej pory w kości. Profesor Alan Mann z Uniwersytetu w Princeton (USA) prowadził badania na temat tego, dlaczego u niektórych grup etnicznych nie występują zęby mądrości. Naukowiec twierdzi, iż doprowadziła do tego przypadkowa mutacja, która miała miejsce kilka tysięcy lat temu. Obecnie u około 10-25% Amerykanów i Europejczyków nie rosną wszystkie zęby mądrości. Wśród mieszkańców Afryki i Azji, jest to odpowiednio 11% i 40%, a u Eskimosów nawet 45% populacji nie ma pełnego kompletu trzecich trzonowców. Ciekawostką jest fakt, iż Polacy na tle innych mieszkańców Europy przodują w kwestii posiadania zębów mądrości. Zbyteczne zęby? Przez lata zmienił się styl życia ludzi, kształt ich szczęki i podstawowa funkcja ósemek, czyli szlifowanie jedzenia przestała mieć tak wielkie znaczenie. Współcześnie osoby u których ósemki nie pojawiły się nie skarżą się na problemy z gryzieniem czy żuciem pokarmów, a nawet są zadowolone, iż nie były narażone na dolegliwości związane z ich bolesnym wychodzeniem. Źle rosnące ósemki, niespełniające swoich funkcji,  wymagają przeprowadzenie specjalistycznego zabiegu chirurgicznego. Jakie mają funkcje te zęby? Otóż, tak jak inne zęby trzonowe, ich zadaniem jest rozdrabnianie i przeżuwanie spożywanego pożywienia. Nasi czworonożni przodkowie cieszyli się z ich obecności. Ewolucja spowodowała, iż obecnie są one nam niepotrzebne, a nawet budowa szczęki uległa takim zmianom na przestrzeni wieków, że dziś ósemki z trudem się w niej mieszczą. Gdy w łuku zębowym nie ma wystarczającego dla nich miejsca to wyrastają niewłaściwie lub w ogóle nie wyrzynają się. Szczęśliwa jest niewielka grupa osób, którym ósemki wyrosły całkowicie i bez problemów mogą spełniać swoją rolę. Standardowo zaleca się, aby zęby mądrości, które nie wyrosły prawidłowo do 16.-18. roku życia były usuwane. Jakie problemy powodują ósemki? Źle umiejscowione ósemki Zęby mądrości, które nie mają miejsca rosną krzywo, tym samym powodując ucisk i stłaczanie sąsiednich zębów. Może to powodować rozwijanie się stanów zapalnych, szczękościsku, próchnicy, bóli migrenowych czy powstawanie torbieli wokół zęba. Problemem są też ósemki wyrznięte połowicznie – ósemki częściowo zatrzymane (ząb jest częściowo przykryty przez dziąsło). W momencie nagryzanie dziąsła dochodzi do zranień, ponadto pod płatem dziąsła gromadzą się resztki pożywienia i bakterie, sprzyjając stanom zapalnym. Kłopoty powodują także ósemki całkowicie zatrzymane. Zazwyczaj te zęby są ułożone i naciskają na korzenie trzonowców. Dlaczego ósemki szybko się psują? Na wystąpienie szybkich zmian chorobotwórczych ma wpływ ich położenie. Doskonale zdajemy sobie sprawę, iż w tylnej części szczęki często odkładają się resztki pokarmu. Dostęp do tego obszaru jamy ustnej jest znacznie utrudniony, nie zawsze bowiem potrafimy dotrzeć szczoteczką do ósemek i dokładnie je wyczyścić, przez co zęby mądrości są bardzo narażone na atak bakterii próchnicowych. Kolejnym etapem będzie przeniesienie się próchnicy na sąsiadujące zęby. Bolesne wyrzynanie się zębów mądrości Czasem proces wychodzenia tych zębów może być bardzo bolesny i trwać długo. Aby złagodzić przykre dolegliwości zaleca się jeść miękkie pokarmy, płukać zęby odpowiednimi preparatami poleconymi przez naszego dentystę, okładać bolące miejsce zimnymi okładami, lodem. Najważniejsze jest, aby umówić się na wizytę kontrolną, podczas której dobry dentysta zrobi nam RTG, dzięki niemu dowiemy się, czy zęby prawidłowo rosną. Istotna jest także higiena jamy ustnej. Należy dokładnie myć zęby miękką szczoteczką. Usuwanie zębów mądrości W niektórych przypadkach zaleca się usunięcie zębów mądrości: – ze względów ortodontycznych, – gdy ząb jest w złym stanie, a trudny dostęp uniemożliwia jego prawidłowe leczenie – gdy całkowicie się nie wyrznął lub jest nieprawidłowo umiejscowiony. Zabieg usunięcia jest zabiegiem chirurgicznym, jednakże nie w każdym gabinecie stomatologicznym może on zostać przeprowadzony i nie każdy lekarz stomatolog ma uprawnienia do jego wykonania. Zabieg jest wykonywany przez lekarza chirurga szczękowego. Usunięcie zęba zatrzymanego (potocznie nazywane dłutowaniem ósemki) zazwyczaj wiąże się z nacięciem dziąsła i wydostaniem zęba z kości, kolejno lekarz zszywa ranę. Nie należy się go obawiać, bo współczesna chirurgia stomatologiczna pozwala prawie na bezbolesne usuwanie ósemek. Każdy zabieg jest indywidualnie konsultowany, a jego przeprowadzenie jest poprzedzone wykonaniem RTG, najlepiej panoramicznego. Czas trwania zabiegu waha się od 15 do 45 minut, w zależności od stopnia skomplikowania zabiegu (stopnia zatrzymania ósemki). Po tygodniu od zabiegu szwy są zdejmowane. Jakich zaleceń trzeba przestrzegać po ekstrakcji ósemki? Wiadomo, iż po ekstrakcji ósemki może wystąpić nieprzyjemny ból zębów oraz opuchlizna. Aby ją zmniejszyć zaleca się, aby pacjent przykładał do policzka zimne okłady i ssał kostki lodu. Pomocne okażą się również środki przeciwbólowe. Kiedy istnieją ku temu wskazania, na przykład po usunięciu ósemki częściowo zatrzymanej z przewlekłym stanem zapalnym, chirurg stomatologiczny przepisuje również antybiotyk, który należy przyjmować według zaleceń, najczęściej do kilku dni po zabiegu. Stomatolog odradza także przez dobę od zabiegu palenie papierosów, czyszczenie zębów w pobliżu miejsca ekstrakcji, picia przez słomkę ani wydmuchiwania nosa (silny strumień powietrza może uszkodzić ranę). Jeśli chcemy by dziąsło jeszcze szybciej się zagoiło, możemy delikatnie płukać usta ciepłą wodą z solą (łyżka na szklankę wody). Powinniśmy także odstawić twarde posiłki, a przez tydzień jeść letnie, papkowate dania. Mamy złe wiadomości dla kawoszy, gdyż przez tydzień będą musieli oni zrezygnować z picia kawy, nie poleca się także spożywania napojów energetyzujących, gdyż podnoszą ciśnienie krwi, a wtedy trudniej powstrzymać krwawienie. Gdybyśmy po kilku dniach od zabiegu nadal odczuwali uporczywy lub nasilający się ból, pojawiło by się krwawienie albo gorączka, to koniecznie umówmy się na kontrolną wizytę w swoim gabinecie stomatologicznym, gdyż takie objawy są niepokojące.

Choroby przyzębia, Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Różne, Zdrowie

Bolesne owrzodzenia w jamie ustnej – profilaktyka i leczenie aft i pleśniawek

/

Pojawienie się aft w jamie ustnej może nam znacznie uprzykrzyć życie, bo choć są one niewielkie to utrudniają spożywanie pokarmów, a nawet czasem mówienie. Mówi się, iż aby pokonać wroga, należy go najpierw poznać, dlatego warto przeczytać poniższy materiał, dzięki czemu poszerzymy swoją wiedzę o aftach: ich powstawaniu, leczeniu i profilaktyce. Czym są afty? Dla niektórych osób nazwa ta – afta może brzmieć nieco obco, jednakże z tymi niewielkimi i bardzo bolesnymi owrzodzeniami spotykamy się dość często. Afty to ubytki błony śluzowej w jamie ustnej, są one pokryte białym nalotem i otoczone rumieniowatym, zapalnym obrzeżem. Występują pojedynczo lub w grupach na podniebieniu miękkim i języku. Ich ulubionym miejscem lokalizacji jest miękki fałd skóry, który stanowi połączenie wewnętrznej strony policzków z dziąsłami. Średnica aft wynosi od 1 mm do 2 cm, ale zazwyczaj nie są większe niż 5 mm. Często afty są mylnie utożsamiane z pleśniawkami. Pleśniawki, w odróżnieniu od aft, są spowodowane działaniem grzybów- drożdżaków. Rodzaje aft Afty dzieli się na dwa rodzaje: – afty mniejsze, czyli afty przewlekle nawrotowe – afty duże. Przyczyny powstawania aft Trudno jednoznacznie podać przyczynę powstawania tych dość bolesnych owrzodzeń, gdyż może to być m.in. nieodpowiednia higiena jamy ustnej, wyrzynające się ósemki, termiczne i mechaniczne urazy błony śluzowej, choroby migdałków czy przewodu pokarmowego. Afty mogą być także efektem stresującego trybu życia, osłabienia, spożycia niektórych potraw czy też niedoboru witamin. Jeśli w naszym organizmie jest za mało żelaza, kwasu foliowego czy witaminy B12 to zwiększa się prawdopodobieństwo pojawiania aft.  Tutaj należy wspomnieć, iż na aftozę częściej zapadają kobiety niż mężczyźni, gdyż u pań tego typu braki witamin i mikroelementów są powszechniejsze niż u panów. Wśród przyczyn powstawania aft każdy stomatolog poda także czynniki genetyczne i predyspozycje rodzinne. Badania wskazują, iż 30 procent pacjentów cierpiących na to schorzenie posiada w swojej rodzinie krewnego, którzy borykają się z tym samym problemem. Ponadto, jeśli u obydwojga rodziców pojawiają się afty, istnieje 90 procent ryzyka, że ich dziecko także będzie cierpieć na tę dolegliwość. Afty mogą być również spowodowane kontaktem z brudnymi, nieumytymi rzeczami, np. owocami czy – jak to ma miejsce w przypadku dzieci – wkładaniem do buzi brudnych rąk czy przedmiotów. Należy zaznaczyć, iż według badań nawracające afty towarzyszą także wielu chorobom ogólnoustrojowym, takim jak: niedokrwistość z niedoboru żelaza, zaburzenia układu nerwowego, choroby przewodu pokarmowego, celiakia, choroba Crohna, nietolerancja pokarmowa, zaburzenia hormonalne, zakażenie wirusem HIV czy białaczka. Sytuacja nie jest jednoznaczna, gdyż afty mogą pojawiać się zarówno u chorych, u których lekarze zdiagnozowali wcześniej wymienione choroby, jak i u osób zdrowych z prawidłowymi wynikami badań, u których morfologia, a także poziomy witaminy B12, żelaza i glukozy nie wykraczają poza normę. Bolesne dolegliwości Pojawienie się aft nie jest przyjemne, gdyż ranom towarzyszy duży ból, pieczenie utrudniające jedzenie: niemożliwe jest jedzenie kwaśnych i słonych pokarmów, niekiedy możemy mieć gorączkę czy powiększone węzły chłonne (szczególnie, gdy afta jest pod językiem) i ogólnie uskarżać się na złe samopoczucie. Skuteczne metody leczenia aft Jeśli w naszych ustach pojawi się jedna, niewielka afta to można zastosować domowe metody, które przyspieszą gojenie się ranki. Należy płukać jamę ustną mieszankami antyseptycznymi oraz ziołowymi: szałwią lekarską, rumiankiem, miętą, melisą, herbatą, wodą różaną, gdyż zmniejszają one stan zapalny i ból oraz wykazują działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Poleca się także do miejsca, gdzie występuje afta przykładać wyjałowionym gazikiem gencjanę (potocznie zwaną fioletem). W momencie wystąpienia wielu aft i towarzyszącemu im dużego bólu należy niezwłocznie ustalić termin wizyty w gabinecie stomatologicznym, by dentysta mógł ocenić faktyczny stan naszej jamy ustnej i zalecieć stosowanie odpowiednich środków koagulacyjnych i przyżegających, a nawet w ostateczności wdrożyć antybiotykoterapię lub leczenie sterydami. Z pewnością stomatolog poprosi nas by dla naszego dobra ograniczyć spożywanie alkoholu i papierosów oraz unikać  cytrusów, gorących potraw i czekolady. Dla złagodzenia bólu warto zaopatrzyć się także w żel znieczulający. Afty a pleśniawki – czym się różnią? Bardzo podobne do aft są pleśniawki, które również występują na błonie śluzowej jamy ustnej i mają ten sam biały kolor. Jednakże ich powstawanie jest wynikiem zakażenia drożdżycą (grzyby Candida albicans). Ma to miejsce, gdy w organizmie brakuje witamin (głównie z grupy B12), żelaza, jest obniżona sprawność układu immunologicznego. Pleśniawki mogą pojawić się u diabetyków, chorych na chorobę nowotworową czy gruźlicę. Przyczynami powstawania pleśniawek są także: przyjmowanie doustnej antykoncepcji, stan po przebytych antybiotykoterapiach i brak przyjmowania leków tzw. osłonowych, nieprawidłowa higiena jamy ustnej, palenie papierosów, noszenie protezy zębowej. Pleśniawki pojawiają się najczęściej na języku i podniebieniu. W ostrej odmianie biały nalot może nawet krwawić np. w przypadku spożywania twardych posiłków. W ramach leczenia stomatolog z pewnością poleci stosowanie leków przeciwgrzybiczych – rzadziej stosuje się leczenie doustne (antybiotykoterapia). Pleśniawki u noworodków Rodzice nowonarodzonych dzieci nie powinni się zbytnio martwić, gdy dowiedzą się, iż ich maluch zaraził się pleśniawką, gdyż jest to typowe dla malutkich dzieci. Noworodki (5-7 doba życia) mogą podczas porodu zostać zakażone przez bakterie z pochwy matki. W przypadku dzieci powierzchowny nalot zazwyczaj obejmuje całe wnętrze jamy ustnej (podniebienie, policzki, język, dziąsła, a nawet gardło, przełyk, a w ciężkich przypadkach oskrzela). Pleśniawki u takich maluszków leczy się pędzlując jamę ustną dziecka płynem przeciwgrzybiczym (np. nystatyna, gencjana). Zaleca się także by matki karmiące smarowały tym płynem również swoje sutki. Leczone pleśniawki zazwyczaj znikają po około 5-10 dniach. Profilaktyka Zarówno w przypadku pleśniawek, jak i aft istotna jest profilaktyka. Choć przyczyny powstawania aft nie są do końca ustalone to warto odpowiednio zadbać o jamę ustną. Właściwa higiena zapobiegnie powstawaniu tych przykrych dolegliwości.  

Choroby przyzębia, Higiena jamy ustnej, Zdrowie

Stan zębów i tkanek przyzębia zdradzą na co chorujesz

/

Zęby – wskaźnik stanu zdrowia Prawdopodobnie poświęcasz nie więcej niż 10 minut dziennie na higienę  jamy ustnej  i pielęgnację zębów. Przy odrobinie szczęścia, nie zapomnisz skonsultować się z dentystą co 6 miesięcy aby skorzystać z usług które Ci przysługują. Ale dzisiaj, znajdź trochę czasu aby dokładnie przyjrzeć się Twoim zębom. Uśmiechnij się do lustra. Stan zębów i tkanek przyzębia mogą Ci zdradzić kilka ważnych rzeczy o Twoim ogólnym stanie zdrowia. Stan zębów   Kolor zębów: dzięki popularności zabiegów wybielania zębów, wydaje się, że coraz więcej ludzi ma olśniewające białe zęby. Nie martw się, jeśli twój kolor jest raczej jasno-szary lub żółtawy – jest to normalne dla zdrowych zębów u dorosłych.       – Brązowy: jeśli twoje zęby mają brunatne przebarwienia, to zwykle oznacza, że może pijesz napoje, które przebarwiają zęby  typu – kawa, herbata, wino lub cola. Nikotyna zawarta w produktach  tytoniowych rownież powoduje zmianę koloru zębów na ciemniejszy. Gdy pojawią się na powierzchni zęba brązowe plamy, może to być znak, nadmiernej ekspozycji na fluorek (fluorozy), gdy zęby były jeszcze w fazie rozwojowej. Brązowy i cętkowany wygląd zębów może być również objawem choroby trzewnej która jest dziedziczną nietolerancją pokarmową i objawia się biegunką, niedożywieniem i utratą masy ciała.   – Szary: zęby wyglądające bardziej szaro niż normalnie mogą sugerować poprzednie infekcje lub urazy zębów. Kolor zębów może mieć również związek ze stosowaniem niektórych antybiotyków (tetracykliny), przed całkowitym powstawaniem zębów oraz ekspozycją na niektóre związki takich jak żelazo lub mangan (szczególnie u kobiet w ciąży).   –  Białe linie,  smugi  albo  plamki: białe jasne plamy na zębach są zwykle oznaką łagodnej fluorozy spowodowanej nadmierną ekspozycją na fluor w dzieciństwie. Tak jak w przypadku brunatnych plam, białe plamy mogą być również objawem choroby trzewnej. Starte zęby: możesz zauważyć cienkie pionowe pęknięcia wzdłuż powierzchni niektórych swoich zębów. Są to zapewne linie pęknięć, które pojawiają się częściej wraz z wiekiem. Jeśli zaobserwujesz pęknięcia na zębach a jesteś jeszcze w młodym wieku, możliwe jest, że pęknięcia te są spowodowane bruksizmem (zgrzytanie zębów) lub  zaciskaniem zębów. Bruksizm często występuje podczas snu, dlatego może być ignorowany dopóki dentysta tego nie stwierdzi. Wady szkliwa: gdy szkliwo zębów jest zdrowe, ich powierzchnia jest praktycznie niewrażliwa na ataki bakterii. Ale jeśli szkliwo jest uszkodzone, zęby stają się mniej odporne na próchnicę. Szkliwo może zostać uszkodzone przez szereg czynników. Zbyt dużo fluoru daje szorstki i cętkowany wygląd szkliwa. Kwasy zawarte w niektórych produktach spożywczych i napojach mogą zżerać szkliwo tak jak kwas z własnego żołądka. Celiakia (choroba trzewnej) i inne niedobory żywieniowe mogą również uszkodzić szkliwo lub nadać zębom przezroczysty wygląd. Stan tkanek przyzębia   Kolor dziąseł: zdrowe dziąsła mają zwykle odcień jasno-różowy. Jedną z chorób, którą może wyczytać dentysta jest cukrzyca. Ze względu na obniżoną odporność i podniesiony poziom cukru we krwi, diabetycy  są bardziej narażeni na infekcje bakteryjne i grzybicze  oraz stany zapalne. Blade dziąsła, bardzo jasnoróżowe, prawie białe mogą być sygnałem, że brakuje Ci żelaza i mogą świadczyć o anemii. Żelazo jest kluczowe w produkcji hemoglobiny – barwnika, który wiąże tlen i umożliwia jego transport do wszystkich komórek. Jeżeli nie dostarczamy go z pokarmem wystarczająco, wtedy potrzebna jest suplementacja. Zapalenie dziąseł i związane z tym zmiany koloru dziąseł może być również początkiem osteoporozy, czyli inaczej może nastąpić proces polegający na niszczeniu kości szczęki, stają się bardziej kruche i mniej wytrzymałe, co może nieuchronnie prowadzić do utraty zębów.   Pozostałe objawy   Znaki, bardziej odczuwalne niż widzialne: wrażliwość lub ból zęba często wskazują na obecność próchnicy, urazu lub choroby dziąseł. Ale inne choroby mogą również objawiać się poprzez ból zęba. Ból zęba lub zębów górnej szczęki może być objawem zakażenia zatok. Natomiast ból dolnej szczęki moze być czasami wczesnym objawem zbliżającego się zawału serca. Kontrolując uzębienie pacjenta, dentysta może ocenić stan zdrowia całego organizmu. Jeżeli zmiana w wyglądzie lub wrażliwości zębów Cię niepokoi, nie zwlekaj i natychmiast umów się na wizytę u dentysty.  

Choroby przyzębia, Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Zdrowie

Halitoza czyli brzydki zapach z ust – jak zwalczyć nieświeży oddech?

/

Halitoza jest również znana jako cuchnący oddech, ale dla wielu ludzi to po prostu “nieświeży oddech”. Chociaż jest to stosunkowo niewielkie schorzenie zdrowotne, nieświeży oddech może być źródłem niepokoju i potrafi bardzo uprzykrzyć życie. Co roku wydajemy miliony na pasty do zębów, spray’e do ust i specjalistyczne płyny do płukania, aby spróbować odświeżyć oddech. Przyczyny halitozy Spożywana żywność jest najczęstszą przyczyną nieświeżego oddechu. Czosnek, cebula, niektóre ryby i diety o wysokiej zawartości tłuszczu i mięsa prowadzą do cuchnącego oddechu. Gdy te produkty są trawione, środki chemiczne i substancje lotne są wchłaniane do krwiobiegu i wprowadzone do płuc, gdzie następnie są wydalane poprzez oddech. Badania wykazały, że nawet jeśli nie zje się czosnku, tylko potrze nim spód stopy, oddech nabiera czosnkowego zapachu! Produkty uboczne wynikające z przemiany białka na energię są wydychane przez płuca. Dlatego, pomijanie posiłków, głód, post i niskokaloryczne diety mogą również powodować tzw “zapach głodu”. Ponieważ nie ma przepływu śliny podczas snu, w niedomytych zębach resztki jedzenia zaczynają gnić i wydzielają nieprzyjemny zapach. Wśród przyczyn przykrego zapachu znajdują się: – palenie lub żucie tytoniu – alkohol – protezy – choroby dziąseł i choroby przyzębia – zapalenia gardła np. kamienie (czopy) migdałkowe; kieszenie te są siedliskiem bakterii i prowadzi do nieświeżego oddechu – przewlekłe infekcje zatok lub płuc – oddychanie przez usta ze względu na opuchnięte migdałki lub kamienie (czopy) migdałkowe – infekcje jamy ustnej, takie jak pleśniawki (kandydoza) – choroby ogólnoustrojowe, takie jak cukrzyca, choroby wątroby i zaburzenia nerek – ciąża – niestaranne szczotkowanie zębów lub nieregularne stosowanie nici dentystycznej Stosowanie niektórych leków może również prowadzić do nieświeżego oddechu, zwłaszcza te, które powodują zmniejszenie przepływu śliny i suchość w ustach: leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwhistaminowe, leki obkurczające błonę śluzową oraz leki przeciw nadciśnieniu. Objawy halitozy Ironią jest fakt, że wiele osób po prostu nie wie, że ma halitozę. Niedoskonałość węchu powoduje, że często osoba, której oddech jest nieprzyjemny nie zdaje sobie z tego sprawy. Wyjaśnieniem jest to, że komórki w nosie odpowiedzialne za zapach, stają się niewrażliwe na ciągły strumień nieprzyjemnego zapachu. Test zapachu Gdy chcesz sprawdzić, czy zapach z twoich ust jest nieprzyjemny, zapytaj kogoś bliskiego. Jeśli się wstydzisz, sprawdź to sam, 2-3 godziny po posiłku. Wtedy w ustach znajduje się najwięcej bakterii. Wcześniej nie myj zębów, nie używaj środków odświeżających oddech (płynu, gumy do żucia czy cukierków miętowych). Diagnoza Łatwo jest samemu sprawdzić czy ma się nieprzyjemny oddech. Wystarczy polizać nadgarstek językiem i odczekać 4-5 sek i powąchać polizane miejsce. Jeśli potrzebujesz dodatkowej opinii, poproś znajomego, członka rodziny, lekarza lub dentystę. Leczenie i profilaktyka Producenci odświeżających pastylek do ust,  płynów do płukania stworzyli ogromny przemysł w oparciu o chęć posiadania świeżego oddechu. Produkty mają gwarantować świeżość i “miętowy zapach” twojego oddechu. Jednak w najlepszym wypadku będą oni mogli pomóc tylko chwilowo maskując twój oddech. W rzeczywistości, wiele produktów zawiera cukier i alkohol. Składniki te prowadzą do próchnicy i pogorszenia niektórych chorób jamy ustnej. Właściwa higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty u dentysty są niezbędne i są najbardziej skutecznymi metodami do walki z nieświeżym oddechem. Aby uniknąć tych problemów, jest jeden sposób: regularne szczotkowanie, nitkowanie zębów,  płukanie jamy ustnej i skrobanie języka Gdy nieświeży oddech jest spowodowany chorobą płuc, zaburzeniami czynności opróżniania żołądka, wątroby lub nerek należy wtedy  wyleczyć chorob . Nieprzyjemny zapach z ust spowodowany chorobami ogólnoustrojowymi (choroby płuc, zaburzenia czynności opróżniania żołądka, wątroby lub nerek) wymaga zastosowania innych środków, zależnych od choroby. Oto kilka wskazówek, aby wyeliminować nieświeży oddech: Szczotkować zęby po każdym posiłku i używać nici dentystycznej raz dziennie. Warto też używać raz dziennie płynu do płukania jamy ustnej np. Meridol. Bardzo skuteczne są tabletki do ssania zawierające cynk np. Natur Tabs. Produkt, dzięki zawartości cynku pomaga usunąć przykry zapach z ust a poprzez dodatek naturalnego aromatu miętowego przywraca świeży oddech. Należy ssać 1-2 tabletki dziennie po posiłku i nie należy przekraczać zalecanej dawki, bowiem spożycie w nadmiernej ilości może mieć efekt przeczyszczający. Oczyść swój język przed snem pocierając powierzchnię języka od tyłu do przodu używając skrobaczki do języka. W ten sposób znaczna część bakterii i nalotu nagromadzonych na jego powierzchni powinna być usunięta. Unikaj „oddechu głodu” przyjmując posiłki o regularnych porach. Poświęć trochę czasu, aby zjeść i uniknąć pomijanie posiłków. Przeprowadź bardziej gruntowne czyszczenie niż regularne szczotkowanie. Zapytaj swojego dentystę, aby polecił Ci konkretny system czyszczenia. Oczyść nos i zatoki. Pobudzaj wydzielanie śliny spożywając owoce cytrusowe (pomarańcze i cytryny), cukierek lub gumę do żucia bez cukru, zawierające kwas cytrynowy. Jedz więcej pokarmów bogatych w błonnik oraz włókniste warzywa, takich jak pietruszka i imbir aby stymulować przepływ śliny. Pić co najmniej 8 szklanek wody dziennie aby utrzymać wilgotne usta i pomagać eliminować bakterie odpowiedzialne za nieprzyjemny zapach. Ogranicz spożycie używek takich jak: kawa, papierosy, alkohol. Usuwaj regularnie kamień nazębny u stomatologa. Zwróć się do lekarza lub farmaceuty, by sprawdzić, czy twoje leki powodują problemy suchości w jamie ustnej które z kolei mogą powodować nieświeży oddech.

Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Stomatologia dziecięca

Jak utrzymać zdrowie zębów dziecka?

/

Ponad 90% dzieci w Polsce ma próchnicę! Zdrowie zębów dziecka zależy przede wszystkim od Ciebie. Codzienne szczotkowanie zębów plus profesjonalna profilaktyka w gabinecie stomatologicznym są kluczem do zdrowego uśmiechu Twojego dziecka. Próchnica to główny wróg zębów Twojego dziecka. Aby uniknąć niepotrzebnego cierpienia i kosztownego leczenia, najlepszą ochroną jest profilaktyka. Sprawdź nasze wskazówki i dowiedz się, jak zachować uśmiech Twojego malucha. Próchnica zębów pojawia się w wyniku jednoczesnego działania kilku czynników, ale nie każde z nich ma takie samo znaczenie. Czasami o rozwoju próchnicy świadczą już predyspozycje genetyczne, dieta przyszłej mamy w ciąży, słabe uwapnienie zębów dziecka, niska jakość szkliwa oraz higiena dentystyczna i dieta.   Zapobieganie próchnicy u dzieci: fluoryzacja i lakowanie Oto kilka wskazówek, które pomogą zapobiec próchnicy zębów u Twoich dzieci: – Zapobieganie, to przede wszystkim prawidłowe dbanie o higienę jamy ustnej. W tych działaniach mieszczą się także systematyczne wizyty u stomatologa. Przegląd uzębienia u małych dzieci powinny odbywać się regularnie co pół roku. – Dzieci powinny mieć systematycznie fluoryzowane zęby nawet jeśli mleczaki są zdrowe. Fluoryzacja (często zwana również lakierowaniem) polega na aplikowaniu pędzelkiem na powierzchnię zębów fluoru w postaci pianki, żelu lub lakieru. Aby zapewnić długie wchłanianie fluoru, po zabiegu nie wolno jeść około 2 godzin. Tego dnia zaleca się także wyjątkowo nie szczotkować zębów przed spaniem, a jedynie solidnie wypłukać jamę ustną. Zabieg jest całkowicie bezbolesny. – Najskuteczniejszą formą zapobiegania próchnicy zębów bocznych jest ich lakowanie. Nowo wyrżnięte zęby zawierają mało składników mineralnych, co czyni je szczególnie podatnymi na próchnicę. Lakowanie zębów polega na zatykaniu, czyli uszczelnianiu naturalnych bruzd, zagłębień czy szczelin. W czasie zabiegu, pokrywamy zęby boczne lakiem – materiałem stomatologicznym, który dodatkowo uwalnia jony fluoru chroniące przed próchnicą i wzmacniające szkliwo zębów. Lakowanie zębów mlecznych  można wykonać u 2-3-latka. Jest to zabieg krótki, bezbolesny i skuteczny. NFZ refunduje zabezpieczenie bruzd zębów szóstych lakiem szczelinowym do ukończenia siódmego roku życia. Mniej cukru Cukier + bakterie = próchnica Niezdrowe nawyki żywieniowe mogą spowodować prochnicę. Cukier jest wszechobecny i dlatego nie jest łatwo wyeliminować go z diety. Znajduje się nie tylko w słodyczach i ciastach, ale także w wielu produktach, których nie podejrzewalibyśmy o jego obecność lub które uważamy za zdrowe. Znajdziemy go w owocach, sokach, w serkach, jogurtach, sosach, a nawet w kaszkach dla dzieci i wędlinach. Trzeba będzie zminimalizować spożycie cukru we wszystkich jego formach, zwłaszcza między posiłkami.   Więcej fluorku Zęby rozwijają się dużo wcześniej nim pojawią się w buzi dziecka. Racjonalna dieta, bogata w minerały i białka przyczynia się do ich prawidłowego rozwoju. Fluor, który jest obecny w pastach do zębów, przyczynia się do zwiększonej mineralizacji tkanek zęba, co zwiększa jego odporność na próchnicę. Zatem każdorazowe szczotkowanie to nie tylko mechaniczne oczyszczenie zębów, ale także uwolnienie fluoru, który wzmacnia zęby.   Szczotkowanie – Drugim filarem profilaktyki przeciwko próchnicy jest prawidłowa higiena jamy ustnej. Szczotkowanie pozwala w znacznej części usunąć resztki pokarmowe i bakterie, które są odpowiedzialne za rozwój próchnicy. Regularne szczotkowanie warto rozpocząć w chwili pojawienia się pierwszych zębów czyli jeszcze przed pierwszym rokiem życia. Maluszka dobrze wyręczyć w tej czynności, ale już 2- 4 latka warto zachęcać do samodzielnego działania. Do szczotkowania zębów, należy podjąć odpowiednie wyposażenie: szczoteczka do zębów z miękkich nici z małą głową dla najmłodszych i pasta do zębów z fluorkiem o niskim stężeniu (250 ppm) przed ukończeniem 2 roku i (400-600 ppm) dla młodych dzieci. Od 7 roku zycia, pasta do zębów powinna zawierać 1000 do 1500 ppm fluoru. Trzeba będzie nauczyć dziecko myć zęby po każdym posiłku, a także nicią dentystyczną. Większość dzieci myje zęby  niedbale i niesystematycznie. Należy pamiętać, że dzieci uczą się, naśladując rodziców, szybko przejmują zarówno ich dobre, jak i złe nawyki. Weź więc sprawę w swoje ręce i daj dobry przykład swojemu dziecku.   Regularne wizyty u dentysty Regularne wizyty u lekarza dentysty umożliwiają wychwycenie wszelkich nieprawidłowości we wczesnym stadium. Regularne wizyty warto rozpocząć z dwulatkiem, a nawet wcześniej tj. w chwili pojawienia się zębów. Dzięki temu wizyta u dentysty będzie dla dziecka czymś naturalnym. Dobrze jest w domu poćwiczyć otwieranie buzi, na przykład w formie zabawy w dentystę. W gabinecie, dokładnie obejrzymy zęby Twojego dziecka i doradzimy taki plan działania, który ochroni Twoje dziecko przed próchnicą.   Zdrowie zębów dziecka Pamiętaj! Codzienna higiena, racjonalna dieta oraz regularne wizyty w gabinecie stomatologicznym to gwarancja na piękny i zdrowy uśmiech Twojego dziecka na lata.

Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Zdrowie

Jak chronić szkliwo zębów ?

/

Dlaczego należy dbać o zdrowe szkliwo zębów? Szkliwo jest jedną z najtwardszych tkanek w ludzkim organizmie. Ta twarda, zewnętrzna warstwa otaczająca zęby odgrywa bardzo ważna rolę. Osłania wnętrze zęba, które jest bardziej miękkie i skupia w sobie nerwy i naczynia krwionośne. Szkliwo chroni zęby przed codziennym zużywaniem się wynikającym z gryzienia i żucia, jak również ekspozycji na skrajne wartości temperatur pochodzące od spożywanych gorących i zimnych potraw i napojów. Szkliwo chroni zęby także przed erozyjnym działaniem kwasów i innych substancji chemicznych. Co się dzieje, jeżeli szkliwo zaczyna się zużywać? Pod szkliwem znajduje się mnóstwo mikroskopijnych kanalików. Jeżeli szkliwo ściera się lub jego warstwa staje się cienka, mikroskopijne kanaliki ulegają odsłonieciu. Kiedy tak się stanie, kanaliki mogą przepuszczać bodźce takie jak gorąco lub zimno do nerwów, powodując nagłe odczucie nadwrażliwości. Zużyta lub cienka warstwa szkliwa może prowadzić również do próchnicy zęba, która będzie wymagała wizyty u stomatologa. Uszkodzenia szkliwa są nieodwracalne. Dlatego ważne jest, żeby im zapobiegać, zabezpieczając szkliwo i ograniczając ryzyko erozji i próchnicy. Czym spowodowane jest zużywanie szkliwa? Wiele czynników może przyczyniać sie do uszkodzeń szkliwa. Oto niektóre z nich: – Substancje chemiczne w jamie ustnej – Kwas produkowany przez bakterie bytujące w płytce nazębnej – Napoje kwaśne, gazowane lub z dużą zawartością cukru takie jak soki i koktajle owocowe oraz wino – Posiłki kwaśne lub z dużą zawartością cukru – Problemy trawienne powodujące pojawienie się kwasu żołądkowego w jamie ustnej, np. Refluks żołądkowo-przełykowy, zgaga i refluks kwasowy – Bulimia i inne schorzenia, w przypadku których wymioty powodują pojawienie się kwasu żołądkowego w jamie ustnej – Suchość w jamie ustnej – ślina pomaga zapobiegać próchnicy przez neutralizowanie kwasów i wymywanie resztek jedzenia – Nieprawidłowe szczotkowanie zębów – Szczotkowanie na krótko po spożyciu kwaśnego posiłku lub napoju – Płukanie jamy ustnej wodą po szczotkowaniu zębów pastą z fluorkiem Jakie są objawy zużycia szkliwa ? Jeżeli szkliwo jest zużyte: faktura, kształt i wygłąd zębów mogą się zmienić. Oto typowe symptomy: -Nadwrażliwość (kłucie, mrowienie lub ból) podczas spożycia gorącego, zimnego lub bardzo słodkiego pożywienia i napojów – Pożółkły kolor, niewielkie przebarwienia lub pożółknięcia zębów, ponieważ szkliwo staje sie cieńsze i powoduje prześwitywanie zebiny – Ukruszenia i drobne pęknięcia, na krawędziach zębów mogą być widoczne niewielkie pęknięcia i nierownóści – W późniejszych stadiach, w pobliżu krawędzi tnących zęby wydają się nieco przezroczyste lub „szkliste” Najważniejsze wskazówki dotyczące ograniczenia zużycia szkliwa 1. Ograniczenie spożywania kwaśnego pożywienia i napojów, takich jak owoce cytrusowe, soki owocowe, koktajle owocowe i wino. Jeżeli spożywa się soki z owoców cytrusowych, należy pić je podczas posiłków, aby zminimalizować ich wływ na szkliwo. 2. Nie nadużywać produktów spożywczych i napojów o wysokiej zawartości cukru, takich jak słodycze, suszone owoce i napoje gazowane. 3. Po spożyciu kwaśnego pożywienia lub napojów należy plukać jamę ustną wodą. 4. Pić napoje gazowane i soki owocowe przez słomkę skierowaną ku tylnej części jamy ustnej, żeby omijać zęby. 5. Kwaśne napoje pić szybko i nie przetrzymywać w ustach. 6. Kończyć posiłek szklanką mleka lub kawałkiem sera, żeby zneutralizować kwasy. 7. Żuć gumę bez cukru po posiłku. To pomaga neutralizować kwasy z pożywienia i napojów, zwiekszając przepływ sliny. 8. W przypadku suchości w ustach lub problemów z niskim wydzielaniem śliny, pić więcej wody w ciągu dnia. 9. Leczyć schorzenia, które powodują pojawianie się kwasu w ustach, takie jak refluks żołądkowo-przełykowy lub bulimia. 10. Używać miękkiej szczoteczki do zębów i unikać zbyt intensywnego szczotkowania 11. Odczekać co najmniej godzinę przed myciem zębów, jeżeli były wystawione na działanie kwasów z pożywienia lub napojów. Kwas powoduje, że szkliwo mięknie i staje się bardziej podatne na zużycie podczas szczotkowania. 12. Stosować pastę do zębów z fluorem aby wzmocnić zęby przed erozją wywołaną działaniem kwasów i próchnicy poprzez przywracanie twardości szkliwa. 13. Stosować płyn do płukania jamy ustnej z fluorkiem w celu dodatkowej ochrony przed erozją kwasową i próchnicą. Płyn do płukania z fluorkiem moze pomóc w przywracaniu twardości szkliwa, w miejscach, do których nie dociera szczoteczka do zębów. Jak właściwie dbać o szkliwo zębów? Własciwa higienia jamy ustnej pomaga w zapobieganiu zużywania szkliwa i próchnicy zębów. Ważne jest, żeby między wizytami u stomatologa mieć dobre nawyki dotyczące higieny jamy ustnej, aby unikać powszechnych problemów takich jak zużycie szkliwa, próchnica zębów czy choroby dziąseł. Regularne stosowanie past do zębów zawierających fluorek oraz płynów do płukania jamy ustnej pomoże utwardzić i ochronić szkliwo przeciwko kwasom pochodzącym z bakterii, pożywienia, napojów oraz związanych z problemami zdrowotnymi, które powoduja pojawienie sie kwasów żołądkowych w jamie ustnej. Należy postępować według poniższego trzystopniowego planu codziennej higieny jamy ustnej: 1. Szczotkowanie Należy stosować się do naszych zaleceń. Dowiedz się więcej na temat prawidłowego szczotkowania zębów. 2. Stosowanie nici dentystycznej – Czyscić przestrzenie miedzy zębami co najmniej raz dziennie, stosując nić dentystyczną, taśmę lub specjalne szczoteczki – Poprawne używanie nici dentystycznej może początkowo powodować niewielkie krwawienie dziaseł. Jeśli krwawienie utrzymuje się lub potrzebny jest instruktaż w używaniu nici, należy się z nami skonsultować. 3. Stosowanie płynu do płukania ust Podczas szczotkowania zębów oczyszcza się tylko 60% ich powierzchni pozostawiając bakterie płytki nazębnej w miejscach trudnodostępnych, np. między zębami. Dlatego zalecamy dodatkowe środki higieny jamy ustnej, czyli stosowanie nici dentystycznej i płynu do płukania jamy ustnej. – Płukać jamę ustną po myciu zebów, stosując dobry przeciwbakteryjny środek z fluorkiem. – Płukać usta przez 30 sekund, przepuszczając płyn wokół zębów i między nimi przed wypluciem płynu. Stosowanie płynu do płukania ust z fluorkiem oraz pasty z fluorkiem może zapewnić otrzymanie dawki fluorku wystarczające, aby zapewnić skuteczną ochronę przed prochnicą.

Higiena jamy ustnej, Zdrowie

Higiena jamy ustnej – szczotkowanie zębów

/

Prawidłowe szczotkowanie zębów jest najlepszym sposobem utrzymania higieny jamy ustnej, co pomaga ograniczyć ryzyko powstania i próchnic zębów. Sposób szczotkowania zębów oraz częstotliwość wykonywania tych zabiegów pozwala utrzymać zdrowe zęby oraz usunąć płytkę  nazębną. Zaleca się stosowanie manualnych lub elektrycznych szczoteczek do zębów z miekkim włosiem wykonane z włókna syntetycznego, oraz powinny one być poręczne. Jak często należy myć zęby? Szczotkowanie dwa razy dziennie nie wystarcza. Konieczne jest, aby myć zęby po każdym posiłku: nawet po dobrym szczotkowaniu, wciąż pozostaje między 100 a 1000 bakterii na mm². Po dwóch godzinach, w tym samym miesjcu jest ich już 2,000,000. Niezbędne jest więc mycie zębów po posiłku. Wybór szczoteczki do zębów Najważniejszą cechą jest elastyczność włókien, która zależy od ich długości  i średnicy. Musimy kupować szczoteczki do zębów o miękkich włóknach, które pozwalają jako jedyne, na skuteczne i nieagresywne szczotkowanie. Regularne szczotkowanie twardą szczoteczką powoduje recesję przyzębia. Wybór pasty do zębów Głównym zastosowaniem pasty do zębów jest ułatwienie usuwania płytki nazębnej. Pierwszym aktywnym składnikiem pasty jest fluor. Wzmacnia on powierzchowną warstwę szkliwa i czyni ja bardziej odporną na kwasy wytwarzane przez bakterie. U dorosłych, skuteczna pasta do zębów powinna zawierać co najmniej 1000 ppm (części na milion) fluoru. Techniki szczotkowania zębów Skuteczność szczotkowania zębów nie zależy od czasu jaki poswięcamy myciu zębów. Najważniejszy jest sposób szczotkowania zębów. Najlepszym sposobem, aby nie ominąć jakiejś części  jamy ustnej podczas mycia zębów jest szczotkawanie metodyczne. Należy wykonywać ruchy okrężne szczotką w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Dla każdego łuku zębowego, szczotkowanie rozpoczyna się od zewnętrznej strony ostatniego zęba na jednym boku i kończy się na powierzchni wewnętrznej tego samego zęba na tej samej stronie. W celu zapewnienia skuteczności (i aby nabyć pewnej wprawy), szczotkowanie powinno odbywać się w ten sam sposób za każdym razem. Nie zapomnij, że szczotkowanie języka rowniez odgrywa ważną rolę w higienie jamy ustnej gdyż bakterie znajdujące się na płytce znajdują się również na języku. Profilaktyka i higiena jamy ustnej  Kluczem do zdrowych zębów i pięknego uśmiechu jest systematyczna i prawidłowa higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty w gabinecie stomatologicznym.

Prywatne Centrum Stomatologiczne

Stomatolog – Dentysta – Gabinet Stomatologiczny – Prywatne Pogotowie Stomatologiczne – Olsztyn – Zawsze blisko swoich pacjentów

Tel: 89 543 60 67

Kom: 513 100 313

Mail: Support@doctordent.pl

ul. Pstrowskiego 14D/1
10-602 Olsztyn
Województwo warmińsko-mazurskie

Facebook Envelope
Copyright © Wszystkie prawa zastrzeżone | Teresa Rokicka-Morabet, Abdellatif Morabet 2016-2025