Ogólnie

Na temat leczenia stomatologicznego i higieny jamy ustnej krąży wiele nieprawdziwych przekonań i mitów. Są one wynikiem braku właściwej wiedzy z zakresu stomatologii lub wcześniejszymi, nieprzyjemnymi wspomnieniami, bowiem jeszcze kilkanaście lat temu bezbolesne leczenie ubytków było prawie niemożliwe. Współcześnie nowoczesna stomatologia nie jest jedynie pustym frazesem, a faktycznym stanem, gdyż ta dziedzina zrobiła ogromny krok naprzód. W naszym artykule postanowiliśmy przedstawić najpowszechniejsze mity na temat zębów, które mogą prowadzić do groźnych konsekwencji i wyjaśniamy, w jaki sposób należy postępować, gdy zauważymy opisane objawy u siebie. MIT 1: Pasty do zębów mogą wyleczyć paradontozę i nadwrażliwość. Producenci popularnych past do zębów reklamują swoje produkty hasłami, zapewniając nas, iż leczą one z powodzeniem paradontozę oraz nadwrażliwość zębów. Pamiętajmy jednak, że „nie wszystko złoto, co się świeci”, zatem preparaty do higieny jamy ustnej z pewnością nie są w stanie wyleczyć choroby, a jedynie mogą mieć charakter profilaktyczny. Jeśli zęby nie są w najlepszym stanie, od lat cierpimy na zapalenie przyzębia to nic nie zastąpi wizyty w gabinecie stomatologicznym. Erozja szkliwa, nadwrażliwość czy inne dolegliwości należy koniecznie zgłosić lekarzowi, gdyż w wielu przypadkach nie obejdzie się bez specjalistycznych zabiegów stomatologicznych, m.in. pomocne będzie usunięcie kamienia nazębnego, gdyż dokładne oczyszczenie jamy ustnej i przestrzeni zębowej nie jest możliwe w warunkach domowych (nawet jeśli posiadacie najnowocześniejsze szczoteczki do mycia zębów czy inne sprzęty). Uszkodzenia szkliwa mogą wywoływać przykry ból i nadwrażliwość, a wtedy ratunkiem jest wykonanie wypełnienia lub odbudowy z materiału kompozytowego. Gdyby stomatolog zdiagnozował niedobór fluoru – wtedy jest zalecana profesjonalna fluoryzacja zębów. Warto sobie uświadomić, iż wiele substancji zawartych w pastach i płynach do płukania ust faktycznie wspiera zdrowie zębów i wzmacnia szkliwo, jednak wybór konkretnego produktu powinniśmy skonsultować ze stomatologiem. Nie dla każdego np. pasta o zwiększonej zawartości fluoru jest odpowiednia – za duża dawka fluoru także może negatywnie odbić się na kondycji naszych zębów, podobnie wygląda sytuacja w przypadku past o wysokim współczynniku ścieralności, które mogą zbytnio osłabiać szkliwo. Mit 2: Guma do żucia niszczy zęby. Być może niektórzy z was słyszeli takie stwierdzenia z ust waszych rodziców czy nauczycieli. Ten mit może wynikać z faktu, że dawniej w składzie gum do żucia znajdował się cukier, a zatem wniosek był jeden – gumy negatywnie wpływały na kondycję zębów. Faktycznie, zbyt duże dawki cukru powodują powstawanie próchnicy. Żucie gumy z dodatkiem sacharozy dostarcza stopniowo jej znaczne ilości bezpośrednio na powierzchnię zębów, gdzie występuje idealne środowisko dla rozwoju bakterii. Obecnie większość gum do żucia nie zawiera cukru! A swój słodki smak gumy zawdzięczają rozmaitym substancjom słodzącym. Jak widzimy, gumy nie są szkodliwe, a nawet zalecane po posiłku, bowiem żucie gumy, bezcukrowej przez ok. 15 minut dziennie ma dobroczynny wpływ na jamę ustną, ponieważ w ten sposób zostaje usunięta płytka nazębna, zostaje zneutralizowane pH w ustach i oczyszczona przestrzeń międzyzębowa z resztek pokarmu. Choć żucie gumy wspiera higienę jamy ustnej i zapobiega powstawaniu groźnego kamienia nazębnego to nie zastąpi ono regularnego szczotkowania zębów minimum 2 razy dziennie! Mit 3: Zamiast leczyć zęby kanałowo lepiej je usunąć. Leczenie kanałowe kojarzy się przede wszystkim z bolesnym zabiegiem, który jest przeprowadzany etapowo przez wiele tygodni. Tak było dawniej, kiedy właściwe czynności były poprzedzone “zatruciem zęba”. Oczyszczenie i wypełnienie kanałów było możliwe dopiero po ok. tygodniu od zaaplikowania do zęba specjalnego preparatu, który doprowadzał do obumarcia miazgi. Taka metoda jest współcześnie coraz rzadziej stosowana, bowiem w wielu nowoczesnych gabinetach stomatologicznych leczenie kanałowe przeprowadza się w ciągu jednej wizyty w sposób skuteczny i w pełni komfortowy dla pacjenta. Zastosowanie innowacyjnych metod, w tym użycie znieczulenia komputerowego sprawia, iż zabieg ten jest bezbolesny, a efekty dzięki narzędziom diagnostycznym –  zadowalające, zatem oczywiste jest, iż lepiej wyleczyć kanałowo ząb niż go usunąć. Ząb po zabieg endodontycznym może nam posłużyć przez wiele lat. Decyzja o usunięciu zęba powinna być ostatecznością, gdyż wiąże się z poważnymi konsekwencjami dla całej jamy ustnej i w stosunkowo szybkim czasie po ekstrakcji należy uzupełnić brak np. przy użyciu implantu dentystycznego. Zachęcamy do regularnego kontrolowania stanu swoje jamy ustnej oraz dbania o jej higienę. W razie wątpliwości warto pytać swojego stomatologa o poradę,  gdyż tylko w ten sposób zapewnicie sobie piękny uśmiech i zdrowe zęby.   # pasty do zębów # nadwrażliwość # nowoczesna stomatologia # fluoryzacja zębów # niedobór fluoru

Osoby cierpiące na zaburzenia żywieniowe to grupa pacjentów, u których niezbędna jest konsultacja stomatologiczna ze względu na występowanie objawów patologicznych w jamie ustnej, ale także z powodu pogorszenia estetyki uśmiechu (zniszczone korony kliniczne zębów, próchnica, itp.), co również negatywnie wpływa na ich samoocenę. Z jakimi zaburzeniami odżywiania mamy do czynienia najczęściej? Jakie uszkodzenia i choroby zębów mogą one wywołać? Na te i inne pytania odpowiemy w naszym artykule. Zaburzenia żywieniowe – anoreksja i bulimia Do najczęstszych zaburzeń łaknienia są zaliczane: anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny oraz bulimia. Obie choroby mają podłoże psychiczne, w przypadku anoreksji chorzy drastycznie, często niemal do zera ograniczają spożywanie pokarmów, a te zjedzone również usuwają przy pomocy wymiotów. Osoby cierpiące na bulimię zmagają się z atakami objadania się, a następnie targane wyrzutami sumienia – prowokują wymioty, aby pozbyć się jedzenia z żołądka. Jak podają wyniki badań National Disorder Association, na tego rodzaju zaburzenia żywieniowe cierpi aż 70 milionów osób na świecie, w Polsce problem anoreksji dotyczy 2 proc. Najczęściej schorzenia te występują w grupie nastolatków (13 do 18 roku życia), szczególnie dziewcząt, ale mogą się także ujawnić w późniejszym wieku. Warto pamiętać, iż zaburzenia żywieniowe coraz częściej dotyczą także mężczyzn. Anoreksja a stan jamy ustnej Zarówno anoreksja, jak i bulimia negatywnie wpływają na stan jamy ustnej i mogą doprowadzić do utraty zębów. Do typowych problemów stomatologicznych, które obserwuje się u anorektyków zalicza się: ubytki twardych tkanek zębów niepróchnicowego pochodzenia, kserostomię, powiększenie ślinianek przyusznych, zapalenie kątów ust i języka, przebarwienia i rozchwianie zębów, uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej, a nawet – raka gardła lub przełyku. Kwasowa erozja szkliwa u osób cierpiących na anoreksję Aby utrzymać właściwą wagę pacjenci prowokują wymioty (nieraz po kilkanaście razy dziennie), tym samym kwaśna treść żołądka (kwasy żołądkowe), o pH wynoszącym mniej niż 1, wchodzi w kontakt ze szkliwem zębów i doprowadza do charakterystycznych ubytków, zlokalizowanych na powierzchniach przedsionkowych lub podniebiennych zębów. Erozja szkliwa pojawia się na zębach już w przeciągu 1-2 lat, natomiast zmiany patologiczne z czasem będą dalej postępować, obejmując coraz głębsze warstwy zębiny, a nawet sięgają miazgi. Zęby stale narażone na działanie kwasów żołądkowych sukcesywnie tracą szkliwo i szybciej ścierają się. Na ich powierzchni pojawią się przebarwienia, stają się one również bardziej żółte, co świadczyć będzie o odsłonięciu zębiny, wewnętrznej warstwy zęba, która naturalnie ma właśnie odcień żółci. W zaawansowanym stadium występuje także nadwrażliwość zębów na bodźce termiczne i mechaniczne. Co więcej, u pacjentek prowokujących wymioty lekarze mogą często zauważyć urazy błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Okaleczenia i otarcia na podniebieniu miękkim są skutkiem prowokowania wymiotów za pomocą palców lub różnych przedmiotów. Bulimia a refluks żołądkowo- przełykowy Jedną z przykrych konsekwencji bulimii jest także zabójczy dla zębów, refluks żołądkowo-przełykowy, obecny również w nocy, co oznacza, że erozja szkliwa ma miejsce nawet wtedy, gdy chory nie jest tego świadomy. Zazwyczaj uszkodzenia wywołane refluksem występują po jednej stronie szczęki, zależnie od pozycji w trakcie snu. Restrykcyjna dieta przyczyną zapalenia dziąseł Uboga w witaminy i mikroelementy dieta osób cierpiących na zaburzenia żywieniowe, częste głodówki, sprawiają że dochodzi do zmniejszeniem wydzielania śliny, pacjent odczuwa ciągłą suchością w ustach, co w dalszej konsekwencji może prowadzić do zapalenia dziąseł. Atrycja Termin ten wywodzi się z łaciny „attritum” i oznacza pocieranie „czegoś o coś”. Proces ten jest naturalną koleją rzeczy, ścierania ma miejsce w wyniku kontaktu zęba z zębami przeciwstawnymi, jednakże w niektórych sytuacjach jest zjawiskiem patologicznym – gdy ścieranie następuje o wiele szybciej niż powinno, jako następstwo np. bruksizmu. Abrazja Innym rodzajem ścierania zębów jest abrazja, która jest spowodowana fizycznymi (mechanicznymi) czynnikami zewnętrznymi. Z reguły przyczyną powstawania takich ubytków jest nieprawidłowe szczotkowanie zębów, ale nie tylko bowiem jest ona również zauważana u pacjentów wykonujących określony zawód i np. przytrzymujących w ustach rozmaite przedmioty (np. długopisy, ołówki) lub też mających pewne przyzwyczajenia (obgryzanie paznokci, palenie fajki, łuskanie ziaren słonecznika, dyni, orzechów zębami). Abrazja związana z zawodem jest widoczna u muzyków, krawców, cieśli, kwiaciarek i wywołana jest przytrzymywaniem między zębami przedmiotów takich jak ustniki, szpilki, gwoździe. Abrazja powstaje na skutek działania czynników mechanicznych, ale w przypadku osób cierpiących na zaburzenia odżywiania czynniki chemiczne (kwasy) z pewnością mogą przyspieszyć proces utraty tkanek zmineralizowanych zęba. Abfrakcja Kolejną nieprawidłowością jest abfrakcja, która powstaje na skutek ekscentrycznego działania sił żucia – prowadzą one naprężeń i przeciążeń w okolicy szyjki zęba. W wyniku abfrakcji następuje rozerwanie krystalicznych elementów szkliwa i zębiny, pęknięcia i odłamania struktur zęba. Rozmiar ubytku zależny jest od siły okluzji. Abfrakcje zazwyczaj występują u osób z bruksizmem i osób starszych. Jak dbać o zęby – rady dla osób z zaburzeniami żywieniowymi Jeśli problem zaburzeń odżywiania dotyczy was lub waszych bliskich to oprócz specjalistycznej pomocy psychologicznej należy również zadbać o profilaktykę i higienę jamy ustnej. Zaleca się używanie miękkiej szczoteczki do zębów oraz stosowanie pasty o niskim współczynniku ścieralności (RDA < 40). Ponadto pamiętajmy o szczotkowaniu zębów we właściwy sposób – należy całkowicie wyeliminować ruchy szorujące na rzecz ruchów pionowych. Pod żadnym pozorem nie należy myć zębów tuż po wymiotach! W takiej sytuacji lekarze proponuje płukanie jamy ustnej dwuwęglanem sodu lub wodorotlenkiem magnezu, dzięki czemu zneutralizuje się działania kwasu żołądkowego w jamie ustnej. Dobrze jest mieć zawsze pod ręką gumę bezcukrową, zawierającą dwuwęglany lub mocznik, alternatywnie z gumą zawierającą fluor. Nie należy także zapominać o regularnym odwiedzaniu swojego gabinetu dentystycznego, gdyż w przypadku początkowych zmian erozyjnych szkliwa należy systematycznie poddawać się profesjonalnym zabiegom higienicznym (usuwanie kamienia nazębnego, fluorkowanie). W momencie wystąpienia dużych ubytków szkliwa należy zabezpieczyć brakujące tkanki wypełnieniami światłoutwardzalnymi, koronami lub licówkami. # zaburzenia żywieniowe # anoreksja # bulimia # refluks żołądkowo-przełykowy # kwasy żołądkowe # zapalenie dziąseł # próchnica # nadwrażliwość zębów # przebarwienia # abrazja # atrycja # abfrakcja # erozja # choroba próchnicowa