89 543 60 67

513 100 313

Różne

profesjonalne osłony szczęki
Bez kategorii, Nagłe wypadki, Ogólnie, Pogotowie stomatologiczne, Różne, Zdrowie

Ochraniacze na zęby – elektronika w służbie sportu

Choć obecnie uprawianie różnych sportów ogranicza się do ćwiczeń w domowym zaciszu to mimo wszystko w przypadku niektórych dyscyplin, jeszcze przed powrotem do standardowych treningów warto zastanowić się nad zaopatrzeniem się w dodatkowe akcesoria. Kwestia ta jest zwłaszcza istotna w przypadku sportów walki, takich jak boks czy karate. W jaki sposób można chronić swoje zęby, aby nie być narażonym na wybicie zęba czy inne urazy stomatologiczne? W naszym najnowszym wpisie pragniemy opisać, dlaczego należy nosić ochraniacze na zęby w trakcie walk. Ochraniacz na zęby – najważniejsze informacje Ochraniacz na zęby, czyli tzw. szczęka bokserska, to niezbędne akcesorium bokserów, jest to specjalna wkładka do ust, która powinna chronić przed uszkodzeniem zęby, wargi oraz dziąsła. Ochraniacze z reguły są wykonane z tworzywa sztucznego (pochodnej plastiku lub gumy). Tego typu ochraniacze są zarezerwowane nie tylko dla osób uprawiających sporty kontaktowe (m.in. boks, karate), ale także sięgają po nie coraz częściej piłkarze, siatkarze, piłkarze ręczni, narciarze i snowboardziści. International Dental Federation opracowała listę sportów, biorąc pod uwagę ryzyko urazu stomatologicznego. Zgodnie z nią football amerykański, hokej, jazdę na deskorolce, rugby oraz jazda na rowerze górskim są dyscyplinami wysokiego ryzyka, zaś koszykówkę, piłkę nożną, piłkę ręczną, piłkę wodną oraz gimnastykę uznaje się za dyscypliny umiarkowanego ryzyka urazów stomatologicznych. Ciekawostką jest fakt, iż urazy stomatologiczne częściej przytrafiały się osobom uprawiającym piłkę wodną, karate czy piłkę ręczną niż taekwondo, dlatego tak istotne jest, aby osoby uprawiające pozornie mniej niebezpieczne sporty także zdecydowały się na takie rozwiązanie. Dla kogo są przeznaczone ochraniacze na zęby? Warto dodać, że mogą je nosić zarówno starsi sportowcy, jak również dzieci i młodzież, gdyż są one dostosowane do wszystkich kategorii wiekowych. Jeśli uprawiacie sport kontaktowy wyczynowo lub amatorsko – to koniecznie w taki sposób powinniście zadbać o swoje bezpieczeństwo. Dlaczego warto zaopatrzyć się w profesjonalne osłony szczęki? Ochraniacze na zęby mają wiele funkcji, chronią przede wszystkim zęby, lecz również dzięki absorbowaniu oraz rozpraszaniu siły uderzenia, zapobiegają powstawaniu urazów czy obrażeń: tkanek miękkich, uszkodzeniu stawu skroniowo-żuchwowego oraz złamaniu szczęki oraz żuchwy. Jak podają statystyki National Youth Sports Foundation w USA ponad 5 milionów zębów każdego roku zostaje utraconych w trakcie zajęć sportowych. Ale przecież to tylko część osób, bowiem na całym świecie każdego roku miliony starszych i młodszych sportowców musi skorzystać z natychmiastowej pomocy stomatologicznej, gdyż doszło do uszkodzenia zębów lub jamy ustnej. Prawie prawie 40% wszystkich urazów stomatologicznych to właśnie urazy spowodowane brakiem ochrony.  Takich urazów można było uniknąć, wystarczyło założyć osłonę szczęki. Indywidualny czy uniwersalny model – jaki wybrać? Na rynku są dostępne dwa rodzaje ochraniaczy na szczękę: indywidualny i uniwersalny. Ten pierwszy, jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany na zamówienie, wiernie odwzorowując zębów pacjenta. Drugim rodzajem jest ochraniacz uniwersalny, który produje się seryjnie i zostaje uformowany dopiero w ustach posiadacza. Chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że lepszy jest typ indywidualny, robiony na zamówienie. Indywidualne ochraniacze mają liczne zalety, w tym: doskonale dopasowują się do warunków anatomicznych danej osoby, w trakcie noszenie są stabilne, nie spadają ani nie utrudniają oddychania czy też mówienia, można swobodnie otwierać usta. Ponadto, mają pożądaną grubość oraz długość w każdym miejscu. Warto zaznaczyć, że indywidualny ochraniacz ma za zadanie nie tylko zapobiegać bezpośrednim i pośrednim urazom zębów, lecz również będzie także chronić usta oraz policzki przed zranieniem zębami, pochłaniając siły mogące doprowadzić do złamania kąta żuchwy bądź kłykcia. Jak przygotowuje się profesjonalne osłony szczęki? W przygotowaniu ochraniacza na zęby nieodzowną rolę odgrywa technologia próżniowa oraz praca technika laboratoryjnego. Pierwszym etapem jest wykonanie wycisku zębów przez stomatologa. Wycisk ten służy do stworzenia modelu gipsowego i zapewnia odpowiednie dopasowanie. Następnie technik stworzy właściwy ochraniacz z termoplastycznego materiału w technice próżniowej. Na kolejnej wizycie pacjent musi przymierzyć dany model, aby ewentualnie zostały wprowadzone poprawki – ochraniacz musi być wygodny i idealnie pasować do zgryzu. Przygotowanie modelu jest poprzedzone szczegółowym wywiadem z pacjentem, gdyż lekarz musi dowiedzieć się: – do jakiego sportu będzie używany ochraniacz? – jaki jest wiek pacjenta? – czy pacjent stosował wcześniej ochraniacze? – czy pacjent ma korony, mosty protetyczne, lub implanty? Dzięki temu najlepiej będzie można dopasować ochraniacz do potrzeb danej osoby. Ochraniacze mogą być wykonane w różnych kolorach. Jak należy dbać o swój ochraniacz na zęby? Aby Wasz ochraniacz na zęby jak najdłużej Wam służył należy odpowiednio o niego zadbać. Po zakończonym treningu i wyjęciu z zębów koniecznie należy go opłukać pod bieżącą wodą. Do przechowywania ochroniacza przyda się suchy, zamknięty pojemnik – np. taki jak do przechowywania sztucznej szczęki. Pamiętajcie, aby ochraniacz znajdował się z dala od źródeł gorąca. Nowoczesna technologia w ochraniaczach na zęby Współczesna technologia znalazła zastosowanie także w przypadku ochraniaczy na zęby. Wiele osób nawet nie przypuszcza, że niektóre ochraniacze na zęby są wyposażone m.in. w skomplikowane urządzenia takie jak: akcelerometry, żyroskopy, sensory sił mechanicznych, które umożliwiają analizę aktualnych danych w czasie rzeczywistym na urządzaniach mobilnych. Ma to na celu zebranie jak najwięcej informacji na temat źródeł niebezpieczeństwa, jego charakteru: kierunku, siły, przyspieszenia, częstotliwości. Dane te mogą pomóc w opracowaniu zaleceń czy też planu treninowego, tym samym sportowcy będą mogli zminimalizować zagrożenie w sportach kontaktowych. Specjalistyczne ochraniacze na zęby, które są naszpikowane elektroniką wysyłają sygnały dźwiękowe i świetlne, od razu gdy zadziałają na nie siły niebezpieczne dla zawodnika. Za sprawą LED-owych diod umieszczonych na ochraniaczach, można zauważyć, jaka jest siła uderzenia, gdyż zmienia się ich kolor w zależności od poziomu niebezpieczeństwa. Jest to o tyle ważne, że często w trakcie walki, zawodnik będący pod wpływem adrenaliny nie odczuwa bólu. Elektroniczne ochraniacze, choć na razie nie są aż tak popularne, jak te tradycyjne, to z czasem mogą być stałym elementem wyposażenia każdego sportowca. Na zakończenie warto dodać, iż zgodnie z fragmentem przysięgi Hipokratesa „lepiej zapobiegać niż leczyć” jeśli uprawiacie sporty zawodowo lub amatorsko, to warto nosić ochraniacz na zęby, bowiem chirurgiczne procedury naprawiania uszkodzonych, wybitych zębów lub innych urazów jamy ustnej są nie tylko bardzo skomplikowane, lecz także w porównaniu do ceny ochraniacza, dość kosztowne.   # ochraniacze na zęby  # sport # urazy stomatologiczne # wybicie zęba # profesjonalne osłony szczęki

weganizm
Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Różne, Zdrowie

Dieta wegańska a zdrowe zęby – na co należy zwrócić uwagę?

Od dłuższego czasu sporą popularnością zarówno wśród młodych, jak i starszych, cieszy się dieta wegańska. Jest ona bardziej rygorystyczna od wegetariańskiej, gdyż zakłada unikanie wszelkich produktów pochodzenia zwierzęcego, a zatem także jajek czy mleka. Przejście na dietę wegetariańską wymaga sporych wyrzeczeń oraz rozsądnego ułożenia jadłospisu, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych składników, takich jak: witaminy, minerały. Najważniejszą kwestią, gdy odchodzi się od produktów pochodzenia zwierzęcego jest skomponowanie takich różnorodnych zestawów, zawierających odpowiednie zamienniki, które zapewnią ciału właściwą równowagę. Dieta jarska ma wiele zalet dla ludzkiego organizmu, jednakże warto pamiętać, iż nieprawidłowo zbilansowana, może mieć negatywny wpływ na nasze zdrowie, w tym na stan naszych zębów. Jakie produkty należy włączyć do swojej diety? Więcej na ten temat można przeczytać w naszym artykule. Dieta wegańska – blaski i cienie  Właściwie ułożona dieta wegańska może przyczynić się do zminimalizowania występowania typowych chorób cywilizacyjnych, takich jak: otyłość, cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze.  Z drugiej strony u wegetarian częściej obserwuje się niedobór witaminy B12 i witaminy D oraz minerałów: żelaza, wapnia (jeśli rezygnują także z nabiału) czy cynku – a brak tych składników może być potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia zębów i szkliwa.  Dieta uboga w wymienione wcześniej elementy może znacznie osłabiać szkliwo i zębinę. Szczególnie groźny jest niedobór witaminy D, bowiem gdy taki stan utrzymuje się przez długotrwały czas to może przyczynić się do rozwoju chorób przyzębia, osłabienia struktury zęba i rozwoju próchnicy. Kolejnym problemem, z jakim borykają się wegetarianie, jest ewentualność wystąpienia kwasowej erozji szkliwa. Jest ona nieodwracalna i bardzo niebezpieczna dla zębów, tym bardziej, iż w początkowej fazie jest ona niewidoczna gołym okiem. Dopiero po pewnym czasie powierzchnia zębów matowieje, pojawiają się także zagłębienia w szkliwie, na koniec dochodzi do ubytku nie tylko szkliwa, ale także zębiny z ryzykiem obnażenia miazgi włącznie. Erozja szkliwa jest powodowana przez kwasy, których źródłem są surowe warzywa i owoce, a jak wiemy są one zasadniczym składnikiem diety wegan. Do produktów szczególnie sprzyjających powstawaniu erozji szkliwa należą: owoce, owoce cytrusowe, soki owocowe, koktajle owocowe i warzywne, kwaśne napoje gazowane, a także rozpuszczalne tabletki zawierające witaminę C. Nie oznacza to, iż należy całkowicie z nich zrezygnować, gdyż wystarczy po spożyciu owoców takich jak cytrusy, maliny czy wiśnie, przepłukać usta wodą w celu zneutralizowania działania kwasów. Pamiętajcie także, aby po zjedzeniu wspomnianych wcześniej owoców, wstrzymać się z myciem zębów przez co najmniej pół godziny, ponieważ zbyt szybkie szczotkowanie może wywoływać podrażnienie szkliwa. Jakie produkty należy spożywać, aby mieć zdrowe zęby? Osoby stosujące dietę wegańską powinny włączyć do swojego menu takie produkty jak: biała fasola, suszone figi, tahini, migdały oraz mleko roślinne, gdyż stanowią one istotne źródła wapnia, a jak wiadomo pierwiastek ten ma ogromny wpływ na budowę zębów. Jakie produkty są dobrym zamiennikim dla tradycyjnego źródła wapnia: – Mleko roślinne (sojowe, ryżowe lub inne) – średnio szklanka zawiera około 200–300 mg wapnia, – Nasiona Chia – 100g nasion zawierają 631 mg wapnia – Masło migdałowe – 2 łyżki to 111 mg wapnia – Suszone morele – 1/2 filiżanki = 35 mg wapnia – Brokuły gotowane – w 1 szklance tego warzywa znajduje się 62 mg wapnia – Jogurt sojowy – 150g jogurtu zawiera ok. 300 mg wapnia Warto także zadbać o utrzymanie właściwego poziomu witaminy B2 oraz B12, gdyż odpowiadają one za wzmocnienie szkliwa oraz zębiny. Witaminy te znajdują się najczęściej w mięsie, jajkach oraz rybach i dlatego jeśli wykreślimy takie produkty z naszego jadłospisu należy sięgnać po suplementy diety. Alternatywnie można spożywac takie produkty jak: mleko sojowe, szpinak, brokuły czy tofu, ponieważ te produkty są bogate w witaminy jak B2 i D. Dieta wzbogacona o świeże warzywa i owoce Wegetarianie, którzy troszczą się o kondycję własnych zębów, powinni także spożywać dużą ilość warzyw i owoców. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że produkty takie jak: buraki, maliny, jagody czy wiśnie, poprawiają kolor zębów. Ponadto, naturalne kwasy zawarte w niektórych owocach obniżają pH środowiska jamy ustnej, które w rezultacie prowadzi do uszkodzeń szkliwa. Oprócz wyżej wspomnianych zalet, owoce i warzywa zaopatrują organizm w niezbędne składniki odżywcze, minerały i witaminy. W diecie wegańskiej nie powinno także zabraknąć nasion chia, masła migdałowe, suszonych moreli czy też brokuł i jogurtu sojowego. Profilaktyka – jak weganie powinni dbać o zęby? W przypadku wegan bardzo ważna jest prawidłowa higiena jamy ustnej. Poprawne szczotkowanie zębów ochroni zęby przed próchnicą. Warto zwrócić uwagę na to, iż kolorowe owoce (fioletowe, pomarańczowe czy czerwone) mogą powodować powstanie trudnych do usunięcia przebarwień, których nie zalecamy usuwać na domowymi metodami. W takiej sytuacji należy skorzystać z profesjonalnej pomocy stomatologa, który przeprowadzi wybielanie zębów. Nie można także zapominać o wizytach kontrolnych oraz regularnym przeprowadzeniu zabiegu higienizacji.   # dieta wegańska  # weganizm # witaminy # minerały # źródła wapnia # zamienniki # pielęgnacja jamy ustnej # wizyty kontrolne # podrażnienie szkliwa # osłabienie szkliwa i zębiny  

wady zgryzu
Anatomia, Ogólnie, Różne, Wady zgryzu

Progenia – na czym polega ta wada zgryzu? Jak można ją leczyć?

Problem wad zgryzu dotyczy sporej grupy pacjentów. Wady zgryzu należy leczyć nie tylko ze względów estetycznych, lecz przede wszystkim dlatego, że mogą one negatywnie wpływać na kondycję całego organizmu. Niektóre wady są tak niewielkie, że nawet nie zwracamy na nie uwagi. Niestety, bardzo często można u pacjentów zdiagnozować takie wady, które kwalifikują się do leczenia i to nie tylko ze względów estetycznych. Taką wadą jest właśnie progenia. Co warto wiedzieć na jej temat i w jaki sposób odbywa się leczenie – na te i inne pytania odpowiemy w tym artykule. Progenia – jak objawia się tak wada zgryzu? Progenia jest uznawana za wrodzoną wadę kostną zgryzu. Pacjenci cierpiący na tę chorobę wyróżniają się charakerystycznym wyglądem, bowiem można zaobserowować nieprawidłowy rozwój żuchwy w stosunku do szczęki, żuchwa jest zbyt mocno wysunięta do przodu, a zatem u osób tych występuje nieproporcjonalne wysunięcie brody i dolnej wargi. Dolna warga znajduje się zazwyczaj przed górną, a w zaawansowanym stadium może być silnie napięta. Zgładzeniu ulega bruzda wargowo – bródkowa. Warto zaznaczyć, że progenia, inaczej nazywana przodozgryzem nie jest zbyt powszechna. Według Małgorzaty Pobol-Aidi jest najrzadszą wadą zgryzu w Polsce, bowiem występuje jedynie u około 10 procent pacjentów z wadami zgryzu. Przyczyny występowania progenii – czy jest ona dziedziczna? Bardzo często pacjenci zastanawiają się, czy progenia jest chorobą dziedziczną. Niestety, trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Naukowcy klasyfikują progenię żuchwy jako wadę wrodzoną, jednakże nie odkryto mutacji w konkretnym genie, która byłaby odpowiedzialna za rozwój przodozgryzu. Warto dodać, iż przyczyną, która bezpośrednio może wpłynąć na pogłębienie przodozgryzu jest zbyt późne wprowadzenie twardych pokarmów do diety dziecka czy też ssanie palca.  Jakie utrudnienia mają pacjenci z progenią? Choć z pozoru przodozgryz jest błahym problemem, to zbagatalizowanie go może spowodować wiele powikłań. Przede wszystkim nieprawidłowe ustawienie szczęki i żuchwy utrudnia odgryzanie kęsów pokarmowych i żucie. Pacjenci mają również problemy z oddychaniem, co jest zwłaszcza odczuwalne w nocy. Ta wada zgryzu powoduje suchość jamy ustnej i gardła, chorzy częściej cierpią na infekcje górnych dróg oddechowych, paradontozę oraz próchnicę. Progenia – jak zatem wygląda i przebiega leczenie tej wady zgryzu? W trakcie leczenia konieczna jest kompleksowa konsultacja ze spacjalistami takimi jak: – ortodonta, – chirurg szczękowo–twarzowy, – protetyk. W przypadku gdy progenia żuchwy została zdiagnozowana na wczesnym etapie, a zmiany nie są zaawansowane, możliwe jest leczenie wyłącznie z pomocą ortodonty. Dzięki aparatom ortodontycznym zostanie przywrócony właściwy stosunek anatomiczny między szczęką a żuchwą. Gdyby takie leczenie nie przyniosło spodziewanych efektów niezbędna będzie operacja progenii. Wtedy opisane wcześniej leczenie ortodontyczne musi poprzedzić taki zabieg. Dobry stomatolog ustali indywidualnie plan leczenia adekwatny do stanu zaawansowania choroby. Na zakończenie pragniemy zaznaczyć, że sama operacja progenii jest refundowana przez NFZ, jednak koszty koniecznego leczenia ortodontycznego poprzedzającego zabieg pacjent musi sam ponieść. # progenia # wady zgryzu # leczenie ortodontyczne # ortodonta  # chirurg szczękowo–twarzowy      

maska wysoce filtrująca
Bez kategorii, Ogólnie, Różne, Zdrowie

COVID-19 – praca lekarza dentysty podczas pandemii

Od grudnia ubiegłego roku jesteśmy świadkami walki społeczeństwa na całym świecie z bardzo groźnym, nieznanym przeciwnikiem, czyli koronawirusem Covid-19. Walka ta jest o tyle trudna, gdyż mamy do czynienia z nieznanym zagrożeniem, które bardzo szybko przenosi się drogą kropelkową. W tym trudnym czasie nadzwyczajne środki ostrożności obowiązują zwłaszcza personel służby medycznej, w tym stomatologów i innych pracowników asystujących przy wykonywaniu zabiegów stomatologicznych, bowiem w ich trakcie istnieje zwiększone ryzyko infekcji. W naszym artykule pragniemy zaprezentować ogólne zasady związne z higieną i zapewnieniem bezpieczeństwa, zarówno personelowi medycznemu jak również pacjentom, do których należy zastosować się w czasie pandemii Covid-19. Rekomendacje PTS nas czas trwania epidemii Covid-19 Ścisłe prezydium Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, przy współpracy ze Stomatologicznym Centrum Transferu Technologii NZOZ Akademickiej Polikliniki Stomatologicznej UM Wrocław oraz zewnętrznymi ekspertami opracowało rekomendacje w formie zaleceń i algorytmów postępowania. Takie wytyczne są wskazówkami dla stomatologów, dzięki którym zostanie zminimalizowane ryzyko infekcji. Należy mieć na uwadze, że konkretna decyzja dotycząca danego przypadku jest podejmowana bezpośrednio przez lekarza prowadzącego, który odpowiada za leczenie w porozumieniu z pacjentem lub jego opiekunem prawnym. Jak powinien być przygotowany gabinet stomatologiczny i pracujący w nim personel? Osoby powyżej 60. roku życia lub z chorobami układu krążenia, nadciśnieniem, chorobami układu oddechowego i/lub cukrzycą powinny (jeśli jest to możliwe) pracować w trybie zdalnym. W przypadku, gdy home office jest niemożliwe to zaleca się przeprowadzanie u wszystkich osób pracujących w gabinecie codziennego pomiaru temperatury ciała termometrem bezdotykowym oraz 1 raz w tygodniu należy złożyć deklarację epidemiologiczną. Istotne jest, aby cały personel medyczny oraz administracyjny obiektu został odpowiednio przeszkolony, a zatem konieczne jest zapoznanie go z aktualnymi procedurami dotyczącymi zagadnień ochrony przed wirusem SARS CoV-2 (Covid-19). Ponadto, w gabinecie powinny zostać powieszone lub udostępnione w widocznym miejscu numery telefonów do: – powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej, – firmy wykonującej transport sanitarny pacjentów z podejrzeniem infekcji koronawirusem SARS CoV-2 [Covid-19] (lista z OW NFZ), – oddziału zakaźnego lub obserwacyjno-zakaźnego. Osoby pracujące w danej instytucji powinny mieć ze sobą szybki kontakt, np. drogą telefoniczną czy internetową (popularne komunikatory), dzięki czemu umożliwione zostanie przekazywanie  najpilniejszych wiadomości. W gabinecie konieczne jest wyznaczenie i odpowiednio oznakowanie punktów, w których pracownicy i pacjenci (lub osoby im towarzyszące) mogą myć i dezynfekować ręce. Przypominamy, iż czynności te pozwają zapobiegać przenoszeniu się wirusa. Personel gabinetu powinien także prowadzić rejestr osób wchodzących. Jak należy się umówić na wizytę stomatologiczną? Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego (PTS) zapisy powinny być przyjmowane telefonicznie lub online. Raczej odradza się rejestrację osobistą. Pacjenci powinni skorzystać z konsultacji stomatologicznej online, lekarze są zobowiązani do wystawiania e-recept, aby jak najbardziej ograniczyć liczbę osób odwiedzających gabinet. Tradycyjne wizyty stomatologiczne są wskazane jedynie w niezbędnych sytuacjach, o których opowiemy więcej w dalszej części naszego wpisu. Specjalista powinien odnotować w dokumentacji medycznej pacjenta udzielenie teleporady. W trakcie rozmowy telefonicznej, mającej na celu umówienie wizyty konieczne jest przeprowadzenie wywiadu epidemiologicznego, ze szczególnym uwzględnieniem pobytu za granicą w ciągu ostatnich 14 dni. Jeśli pacjent zgłasza takie objawy jak: duszność i objawy grypopochodne (kaszel, podwyższona temperatura ciała, katar) konieczne jest przesunięcie wizyty na późniejszy termin. Personel musi zadbać o to, aby wszystkie planowane wcześniej wizyty, zwłaszcza u osób z grupy ryzyka, tj. powyżej 65. roku życia, z chorobami współistniejącymi (w szczególności choroby układu krążenia, nadciśnienie, cukrzyca), czy też u pacjentów immunoniekompetentnych, powinny zostać przeniesione telefonicznie na inny czas. Pracę w gabinecie stomatologicznym należy tak zorganizować, uwzględniając bezpieczny margines czasu, aby w przypadku wystąpienia opóźnień w realizacji świadczeń pacjenci nie byli narażeni na dodatkowy kontakt ze sobą, np. w poczekalni. Dlatego tak ważna jest dłuższa przerwa pomiędzy kolejnymi osobami, dzięki czemu personel będzie miał czas na dokładnie zdezynfekowanie sprzętów i otoczenia oraz wywietrzenie gabinetu lekarskiego. Procedury przy wejściu do gabinetu Wszystkie osoby przekraczające próg gabinetu stomatologicznego powinny zdezynfekować ręce. Kolejno odbywa się kontrola epidemiologiczna w izolowanym pomieszczeniu, która polega na bezdotykowym pomiarze temperatury ciała oraz wypełnieniu obowiązkowej deklaracji epidemiologicznej. Gdyby lekarz miał jakiekolwiek wątpliwości co do stanu zdrowia pacjenta to zalecane jest odroczenie jego wizyty na 14 dni. W przypadku gdy z konsultacji stomatologicznej muszą skorzystać dzieci/osoby niepełnoletnie lub wymagające  osoby towarzyszącej – także ta osoba musi przejść opisaną wcześniej procedurę. Warto pamiętać, iż pacjentowi może towarzyszyć wyłącznie jedna osoba. W wyjątkowych okolicznościach jest dopuszczalna obecność dodatkowego opiekuna (np. asysta medyczna). WHO zaleca, aby osoby przebywające w pomieszczeniu lub też stojące w kolejce zachowywały odstęp od siebie wynoszący od 1 metra do ok. 2 metrów. Środki bezpieczeństwa w poczekalni/rejestracji/ w gabinecie – tylko niezbędne wyposażenie gabinetu Pracownicy przychodni powinni zadbać o to, aby w rejestracji medycznej możliwe było zachowanie bezpiecznej odległości od pacjenta (minimum 1 m), dobrym rozwiązaniem jest także montaż przezroczystych płyt pleksiglasowych. Zgodnie z aktualnymi zaleceniami ograniczone zostało także wyposażenie gabinetu, bowiem w gabinecie i w rejestracji powinny pozostać jedynie te sprzęty i akcesoria, z których personel na bieżąco korzysta, pozostałe należy uprzątnąć (schować lub przykryć jednorazowymi foliami i/lub serwetami). Na czas pandemii Covid-19 poleca się usunięcie wszelkich ulotek, prasy, podkładek pod myszki. Ponadto należy zaprzestać działalności kącików zabaw dla dzieci. Personel powinien używać ochraniaczy foliowych na czujniki rentgenowskie, ssaki, rękawy stomatologiczne, spluwaczki, uchwyty lampy przy unicie. Bardzo istotne jest, aby każdorazowo dezynfekować wszelkie: powierzchnie płaskie, komputery, w szczególności klawiatury i myszki w gabinecie zabiegowym, dbać o gruntowną dezynfekcję lampy unitu, Po każdej wizycie pacjenta należy dezynfekować klamki drzwi, pochwyty, przyciski, itp. Niezbędna jest także sterylizacja wszystkich instrumentów, które były wykorzystywane w trakcie zabiegu wewnątrz jamy ustnej, dotyczy to np. końcówek turbinowych, prostnic i kątnic stomatologicznych. Do dezynfekcji należy użyć środków antyseptycznych o odpowiednim stężeniu roztworu, zawierających m.in. także alkohol etylowy i alkohol izopropylowy. Dezynfekcja rąk i powierzchni płaskich – co należy wiedzieć? Należy mieć na uwadze, że powinno się dezynfekować suche ręce, nie mogą być one wilgotne, gdyż wtedy płyn dezynfekcyjny zostanie rozcieńczony, czynność tę należy wykonywać nie krócej niż przez 30 sekund. Naukowcy wykazali, że wirus ma zdolność przetrwania na twardych powierzchniach (plastik, metal/stal polerowana) nawet do 3 dni w temperaturze pokojowej i środowisku wilgotnym, dlatego należy zadbać o staranne odkażanie takich powierzchni w gabinecie oraz zaleca się utrzymywanie w nim jak najbardziej suchego powietrza – dobrze, aby w pomieszczeniach znajdowały się specjalne filtry

konsultacja dentystyczna online
Ogólnie, Różne, Usługi stomatologiczne, Zdrowie

Porada dentystyczna bez wychodzenia z domu w czasie COVID-19 | e-recepta

W związku z rozwijającą się epidemią koronawirusa w Polsce i na całym świecie niezbędne było wprowadzenie szeregu ograniczeń, które mają zapobiegać rozprzestrzenianiu się Covid-19. Przypominamy, iż obowiązują restrykcje dotyczące m.in. swobody poruszania się, a zatem należy ograniczyć do absolutnego minimum wychodzenie z domu. Dozwolone jest wyłącznie przemieszczanie się do pracy, na niezbędne zakupy żywnościowe oraz do apteki. Ponadto po ulicach nie można poruszać się w grupach większych niż dwie osoby. W naszym wpisie chcemy omówić bardzo ważną kwestię związaną ze zdrowiem, a mianowicie co zrobić, gdy musicie wykupić przepisany przez specjalistę lek na receptę? W jaki sposób działa e-recepta? Pandemia SARS-COV-2 Tak jak wspominaliśmy w naszym wcześniejszym artykule SARS-Cov-2 to nowy szczep koronawirusa, który wywołuje u chorych zespół ostrej niewydolności oddechowej, tym samym bezpośrednio prowadzi do ciężkiego zapalenia płuc. Koronawirus z łatwością przenosi się drogą kropelkową, na przykład podczas kichania albo kaszlu, ale także rozmowy. Należy zaznaczyć, iż wirus nie jest przenoszony przez zwierzęta. Najwyższe zagrożenie infekcją dotyczy osób przebywających w zatłoczonych, zamkniętych przestrzeniach lub w trakcie bliskich kontaktów. Chorobę można rozpoznać po następujących symptomach: wysoka gorączka (powyżej 38 stopni), kaszel, duszności, problemy z oddychaniem, bóle mięśni, zmęczenie. Konsultacja lekarska online – ratunek dla osób przewlekle chorych, ale nie tylko… Gdy powszechnie mówi się o zagrożeniu koronawirusem SARS-CoV-2 nie lada problem mogą mieć osoby, które regularnie przyjmują określone leki w momencie, gdy będą potrzebowały nową  receptę, gdyż do tej pory konieczna była wizyta w gabinecie lekarskim. Obecnie procedura ta została uproszczona, dzięki e-receptom. Kiedy możemy otrzymać e-receptę bez wychodzenia z domu? Na początku 2020 roku wprowadzono udogodnienie, dzięki któremu możliwe jest otrzymanie recepty w formie elektronicznej. Taką receptę wystawiają specjaliści nie tylko w trakcie tradycyjnej wizyty, ale także – co w czasie pandemii COVID-19 jest na wagę złota – podczas konsultacji lekarskiej online lub telefonicznej. Takie rozwiązanie jest istotne zwłaszcza dla pacjentów zaliczanych do grup podwyższonego ryzyka, którym szczególnie zagraża koronawirus – seniorom oraz osobom cierpiącym na choroby przewlekłe (np. cukrzycę, choroby autoimmunologiczne, nadciśnienie), czy też dla osób, które przebywają w domowej kwarantannie. Jak można odebrać e-receptę? Jeśli zaistniała taka potrzeba i skontaktowaliście się ze swoim lekarzem, a ten przepisał Wam wybrany lek dostępny na receptę to procedura otrzymania wirtualnej recepty wygląda następująco: – Otrzymacie kod e-recepty na podany przez siebie numer telefonu w wiadomości SMS lub załącznik PDF na pocztę mailową. E-recepta będzie również dostępna na Internetowym Koncie Pacjenta (IKP). – E- receptę można także otrzymać jako tradycyjny wydruk informacyjny, który należy pokazać w aptece. Internetowe Konto Pacjenta – jak można je założyć? Każdy pacjent może uzyskać najważniejsze wiadomości związane ze stanem swojego zdrowia lub bliskich (np. swoich dzieci, dot. terminów obowiązkowych szczepień) internetowo. Na koncie pacjenta zostaną wyświetlone wszystkie e–recepty. Aby założyć takie konto należy zalogować się za pomocą Profilu Zaufanego (zakładamy go albo online, przez swoje internetowe konto w banku, albo osobiście w urzędzie – konieczne jest okazanie się swoim dowodem tożsamości). IKP jest aktywne na portalu www.pacjent.gov.pl. Realizacja e-recepty w aptece Gdy już posiadacie potrzebną e-receptę musicie się udać do najbliższej apteki, aby ją zrealizować. Należy pamiętać, aby mieć ze sobą: – czterocyfrowy kod z SMS-a oraz swój numer PESEL (lub pacjenta, dla którego wykupujecie receptę); lub – przeznaczony do zeskanowania kod kreskowy z e-recepty przesłanej mailem. Dzięki tym informacjom farmaceuta uzyska dostęp do danych Systemu Informacji Medycznej dotyczących określonego zlecenia. Nadanie upoważnienia bliskiej osobie W niektórych przypadkach (gdy pacjent nie może samodzielnie wykupić recepty i odebrać leku) można nadać wybranej osobie odpowiednie upoważnienie w systemie IKP. Istotne jest, aby obie osoby, a zatem upoważniający, jak i pełnomocnik miały aktywne Internetowe Konto Pacjenta. Upoważnienie umożliwia pełnomocnikowi uzyskanie dostępu do wybranych danych na określony czas. Tym samym taka osoba może odebrać Waszą e-receptę. Upoważnienie będzie niezwykle pomocne w przypadku osób starszych czy też przewlekle chorych, które nie są w stanie samodzielnie odebrać leków lub też pacjentów przebywających na domowej kwarantannie. Wtedy należy przekazać lek, pozostawiając go pod drzwiami mieszkania. Jak długo jest ważna e-recepta? Po otrzymaniu e-recepty należy zwrócić uwagę na jej terminową realizację, aby nie straciła ona swojej ważności. Z reguły e-recepta jest ważna 30 dni, ale są i takie, które są ważne 7, 120 lub 365 dni. Jeśli dana receta ma być przez rok ważna, lekarz musi to zaznaczyć. Poniżej przedstawiamy ważność e-recepty na niektóre leki: – antybiotyki — pacjenci mają tylko 7 dni na zrealizowanie e-recepty, – preparaty immunologiczne – ważna przez 120 dni, – 1 rok (365 dni) – na wybrane leki stosowane w terapii osób przewlekle chorych, gdy dane medykamenty są stale przyjmowane. W tym przypadku musicie zwrócić uwagę, aby lekarz zaznaczył, że e-recepta ma być ważna przez 365 dni — musi być określona „data realizacji do..” określonego dnia. Choć e-recepta jest wystawiona na 365 dni, to możliwe jest jedynie przepisanie leku maksymalnie na 360 dni kuracji. Gdyby lekarz nie uzupełnił daty realizacji („data realizacji od …”), to czas na wykupienie e-recepty liczy się od momentu jej wystawienia. W przypadku gdy specjalista zaznaczy późniejszą datę realizacji, to na e-recepcie  będzie ona również widoczna — od tego dnia można wykupić lek, wtedy 30 dni ważności e-recepty liczy się od wpisanego terminu. Jakie są zalety e-recepty? Tradycyjne papierowe recepty mogły ulec zniszczeniu czy zgubieniu, co w przypadku e-recepty jest niemożliwe. Zaletą e-recepty jest także możliwość jej realizacji w dowolnej aptece bez konieczności robienia odpisu, np. gdy któregoś z przepisanych leków nie znajdzie się w jednej aptece, recepeta zrealizowana częściowo nie straci także refundacji. W przypadku tradycyjnych recept wypisywanych przez lekarza pismem ręcznym (niewyraźnym) istniało prawdopodobieństwo złego odczytania przez farmaceutę i wydania niewłaściwego leku,  e-recepta jest zawsze czytelna. Porada dentystyczna online w czasach koronawirusa Ze względu niebezpieczeństwo infekcji koronawirusem SARS-CoV-2, stomatologów obowiązują nowe zasady przyjmowania pacjentów, o których pisaliśmy w naszym wcześniejszym artykule. Większość wizyt w gabinetach stomatologicznych, które nie były konieczne lub też nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia czy życia pacjentów musiała zostać odwołana lub zawieszona. W wyjątkowych okolicznościach pacjenci mogą zdecydować się na konsultację online z jednym ze specjalistów. Porada stomatologiczna będzie się odbywać bez wychodzenia z domu. Gdyby konsultacja stomatologiczna online była niewystarczająca, lekarz może zdecydować o konieczności  skierowania pacjenta na

ukruszony ząb
Nagłe wypadki, Pogotowie stomatologiczne, Protezy zębowe, Różne, Usługi stomatologiczne

Złamany ząb, ukruszony ząb – jak zapobiegać i jak przebiega leczenie?

Z różnych powodów zęby łamią się i kruszą. Problem ten może być spowodowany m.in. nieleczonymi ubytkami próchniczymi i uszkodzenia mechanicznymi. Gdy taka sytuacja będzie mieć miejsce w Waszym przypadku należy zachować zimną krew i jak najszybciej udać się do swojego stomatologa. Dlaczego zęby się kruszą i łamią oraz jak przebiega leczenie złamanego lub ukruszonego zęba? Na te i inne pytania odpowiemy w naszym artykule. Pęknięty, złamany ząb – przyczyny Tak jak wspominaliśmy w naszych wcześniejszych wpisach szkliwo pokrywające zęby jest najsilniejszą tkanką w ludzkim ciele, ale nie możemy zapominać, iż stosunkowo bardzo łatwo ulega uszkodzeniom. Szkliwo może zostać naruszone na wiele sposobów np. po upadku, podczas uprawiania sportów (np. sztuk walki), gry w piłkę, w poważnym wypadku samochodowym czy po uderzeniu. Warto zwrócić uwagę, że niektóre nawyki i zachowania mogą również sprzyjać uszkodzeniom, wśród nich wyróżnia się: obgryzanie paznokci, gryzienie ołówka, długopisu, trzymanie szpilek między zębami (częsta parafunkcja krawców), a także skubanie słonecznika i wiele innych. Złamanie zęba może być także wynikiem spożywania niektórych pokarmów.  Amerykańskie Stowarzyszenie Stomatologiczne opracowało listę produktów, które mają najgorszy wpływ na zęby, a są to: twarde cukierki – np. landrynki, kawa, suszone owoce, chipsy, napoje gazowane, alkohol, cytrusy, alkohole, napoje energetyczne oraz izotoniczne. Wszystkie te produkty prowadzą do rozwoju próchnicy, gdyż jak wiadomo choroba ta znacznie osłabia ząb, który jest jeszcze bardziej narażony na większe ryzyko złamania podczas nadgryzania twardych produktów. Ponadto, na złamanie czy też ukruszenie bardziej narażone są zęby po leczeniu kanałowym, martwe, które są słabsze od zdrowych. Czynnikiem, który wpływa na kruszenie czy złamanie zębów jest brusizm, gdyż w trakcie niekontrolowanego stykania się zębów górnych z dolnymi może dojść do uszkodzenia. Co zrobić, gdy złamie się ząb? Jeśli zorientujecie się, że Wasz ząb jest pęknięty lub ukruszony koniecznie należy jak najszybciej umówić się na wizytę w swoim gabinecie stomatologicznym. Pamiętajcie, że czas gra na Waszą niekorzyść, a zatem im szybciej zostanie postawiona diagnoza, tym macie większe szanse, że Wasz ząb zostanie uratowany. Warto pamiętać, iż złamany lub ukruszony ząb może podrażnić wargi lub język, dlatego tak istotne jest, abyście od razu zareagowali. Bardzo często ukruszony ząb wystarczy wypolerować i wygładzić lub też wymienić wypełnienie, jeśli jego fragment uległ naruszeniu. Nawet jeśli ułamany lub ukruszony ząb nie będzie Wam przeszkadzał w codziennym życiu to miejcie na uwadze fakt, że nieleczony ząb będzie stopniowo coraz słabszy, tym mamy będzie się musieli liczyć z jego utratą. Złamany ząb w obrębie szkliwa i zębiny, można odbudować lub przykleić. Sytuacja jest bardziej skomplikowana, gdy złamanie nastąpiło w obrębie miazgi. Leczenie ukruszonych zębów Ukruszony lub ułamany ząb można uratować na rozmaite sposoby. Pierwszą z nich jest bonding, czyli odbudowa ukruszonych lub ułamanych zębów za pomocą kompozytu stomatologicznego. Taka metoda sprawdzi się w przypadku niewielkiego pęknięcia, gdy pacjent ma przebarwione, ukruszone lub zniekształcone zęby. Bonding może być także wypełnieniem tymczasowym.  Rozwiązanie to jest korzystne finansowo oraz zaleca się je, gdy pacjentowi zależy na szybkim leczeniu. Korony Na uszkodzony lub ułamany ząb bardzo często zakłada się korony. Korony stomatologiczne są bardzo często wykorzystywane do rekonstrukcji uzębienia. Korona doskonale wzmacnia zęby oraz chroni je przez utratą (warto pamiętać, iż ząb bez korony ząb jest mniej podatny na uszkodzenia), podatno ma ogromne zalety estetyczne. Licówki Licówki mogą nie tylko skorygować przebarwione zęby, ale taże te starte czy też ułamane zęby np. na skutek urazów mechanicznych czy odwapnień szkliwa. W ostateczności złamany ząb jest usuwany. Miejsce usuniętego zęba można uzupełnić implantem, który przy dobrym traktowaniu może pozostać z Wami do końca życia. Jak widzimy, współczesna medycyna umożliwia leczenie ukruszonych czy ułamanych zębów z powodzeniem, przywracając pacjentom piękny uśmiech. # złamany ząb # próchnica # bruksizm # bonding # licówki # korona

najczęstsze stomatologiczne mity
Bez kategorii, Ogólnie, Profilaktyka, Różne, Zdrowie

Fakty i mity stomatologiczne

Niektóre nieprawdziwe informacje na temat higieny jamy ustnej oraz zdrowych zębów są przekazywane z pokolenia na pokolenia, nie zwracając uwagi na aktualne badania i zalecenia lekarzy. W naszym najnowszym artykule pragniemy wyjaśnić i obalić kilka takich mitów, bowiem mogą być one szkodliwe dla naszego zdrowia. Mit #1: Ciężarne kobiety nie powinny poddawać się leczeniu stomatologicznemu – FAŁSZ! Dość powszechnym mitem jest opinia, iż kobiety w ciąży powinny unikać leczenia stomatologicznego, gdyż przeprowadzane zabiegi mogą zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Temat ten omawialiśmy szerzej w jednym z naszych wcześniejszych artykułów, teraz jedynie pragniemy uświadomić wszystkie panie, że bardziej szkodliwy jest stan zapalny zęba i stres związany z bólem niż proponowany przez dentystę zabieg. Podsumowując, należy przed i w trakcie ciąży zaplanować sobie wizyty dentystyczne. Mit #2: Innym mitem jest przeświadczenie, że ciąża wiąże się z utratą zębów. Mówi się nawet, że na każde dziecko przypada jeden ząb, który wymagał usunięcia. Oczywiście tak naprawdę w organizmie kobiety zachodzą różne zmiany hormonalne, jednakże nie powodują one wypadania zębów. Ciężarne kobiety powinny zatem zadbać o higienę jamy ustnej, gdyż choroby dziąseł mogą przyczynić się do pojawienia sią komplikacji, jednak warto mieć świadomość, że ciąża sama w sobie nie spowoduje, że zęby nagle zaczną wypadać. Mit #3: Osadzający się na zębach kamień dentystyczny nie tylko szpeci, ale i szkodzi – PRAWDA Wielu pacjentów bagatelizuje problem kamienia nazębnego, sądząc, iż jest to jedynie defekt kosmetyczny, jednakże wbrew pozorom regularne usuwanie kamienia to nie kaprys, ale zabieg konieczny, który pozwoli zachować zęby i całą jamę ustną w dobrym stanie. Pacjenci usuwający kamień nazębny rzadziej cierpią na choroby przyzębia, ponadto dentysta bez trudu może zdiagnozować drobne zmiany próchnicze. Mit #4: Prostowanie zębów w dorosłym życiu jest niemożliwe – FAŁSZ Aparat na zębach do tej pory kojarzył się z dziećmi lub z młodzieżą, ale w ostatnim czasie coraz więcej dorosłych, w tym celebrytów i gwiazd, decyduje się na prostowanie zębów. Współczesna stomatologia i protetyka daje nadzieję na piękny, holywoodzki uśmiech także dorosłym. Mit #5: Lecznie stomatologiczne musi być bolesne  – FAŁSZ Taki mit jest przyczyną, powodującą u wielu osób lęk przed wizytą u stomatologa. Warto pamiętać, iż nowoczesne leczenie dentystyczne w większości przypadków jest całkowicie bezbolesne. Przed rozpoczęciem leczenia warto porozmawiać ze swoim dentystą o obawach i lękach, dzięki czemu specjalista dobierze odpowiednie znieczulenie. Mit #6: Nić dentystyczna jest dokładniejsza niż szczoteczka – PRAWDA W tym przypadku musimy potwierdzić, iż jeśli we właściwy sposób używacie nić dentystyczną to usuwa ona 90 proc. osadu, który gromadzi się w miejscach niedostępnych dla szczoteczki, gdzie po pewnym czasie może rozwinąć się próchnica. Pamiętajcie jednak, iż nić nie może zastąpić szczoteczki – oba akcesoria się uzupełniają i pomagają utrzymać czystość jamy ustnej. Mit #7: Próchnicą można się zarazić – PRAWDA Nawet nie zdajemy sobie sprawy, iż próchnicą można się zarazić, np. poprzez pocałunek, dlatego aby nie narazić bliskich na taką przykrą chorobę należy regularnie sprawdzać stan swojej jamy ustnej. Istotne jest także leczenie próchnicy u dzieci z mlecznymi zębami, gdyż może się ona przenieść na stałe uzębienie. Jeśli macie lub podejrzewacie u siebie próchnicę to nie należy brać smoczka dziecka do buzi, by nie zarazić malucha własną próchnicą, gdyż bywa, iż nawet nie wiemy, iż na nią cierpimy. Mit #8: Próchnica jest widoczna – FAŁSZ Wiele osób jest przekonana, iż próchnica może zostać zauważona, jednakże tak jest dopiero, gdy choroba ta jest w bardzo zaawansowanym stanie. Należy pamiętać, iż próchnica w początkowym stadium rozwija się zazwyczaj w trudnodostępnych miejscach i drąży w głąb zęba. Dlatego tak istotne jest, aby dbać o zęby, dokładne szczotkowanie zębów może zapobiec rozwijaniu się bakterii. W tym momencie pragniemy zaznaczyć, iż częstsze szczotkowanie nie oznacza zdrowszych zębów, bowiem nadmierne mycie powoduje ścieranie szkliwa oraz ich uszkodzenia. Dentyści zalecają, aby myć zęby tylko 2-3 razy dziennie przez około 2 minuty, nie więcej. Pasta do zębów, podobnie jak same szczoteczki, ma właściwości ścierne. Ponadto, nie możemu zapominać o wizytach profilaktycznych, które umożliwiają wczesne wykrycie i wyleczenie próchnicy. Mit #9: Wybielanie jest szkodliwe dla zębów ?? Stwierdzenie to nie jest do końca bezpodstawne, gdyż nadmierne wybielanie zębów może mieć negatywny wpływ na stan zębów, podobnie jak zbyt częste szczotkowanie. Jeśli zależy Wam na pięknym, śnieżnobiałym uśmiechu i zdrowych zębach to należy zdecydować się na profesjonalne wybielanie, które będzie przeprowadzone w trakcie 1-2 sesji. Wtedy też będzie można zaobserwować pewna wrażliwość i zaczerwienienie dziąseł, jednak zęby pozostaną nieuszkodzone.   # mity stomatologiczne  # próchnica # nić dentystyczna # wizyty dentystyczne # ciąża # częstsze szczotkowanie # wybielanie zębów

dewitalizacja
Ogólnie, Różne, Usługi stomatologiczne

Dewitalizacja i ekstyrpacja – czym różnią się te metody leczenia endodontycznego?

Jedną z istotnych części zęba jest miazga, w której to znajdują się naczynia krwionośne oraz nerwy, odżywiające ząb oraz unerwiające go. Niestety, zdarza się, iż miazga ulega zakażeniu, wywołanemu przez drobnoustroje chorobotwórcze, tym samym w jej obrębie rozwija się niebezpieczny dla całego organizmu stan zapalny. Należy pamiętać, iż leczenie stanu zapalnego jest konieczne! W naszym najnowszym materiale pragniemy przedstawiać dwa zabiegi: ekstyrpacja i dewitalizacja zęba, których zadaniem jest usunięcie z kanałów zęba miazgi chorobowo zmienionej, zainfekowanej drobnoustrojami. Jak się przeprowadza te zabiegi i na czym one polegają? Najważniejsze informacje na ich temat przeczytacie poniżej. Dewitalizacja miazgi – jak wyglądało leczenie? Jeszcze kilka lub kilkanaście lat temu walka ze stanem zapalnym wiązała się z kilkuetapowym leczeniem, „zatruwaniem” miazgi zęba i usuwaniem jej po okresie około 7-14 dni. Ówczesne metody znieczulania, niestety nie były tak skuteczne jak obecne, dlatego ból odgrywał istotną rolę, bowiem pozwalał lekarzowi ocenić, czy zainfekowana bakteriami miazga została usunięta w całości z kanału zęba. W trakcie zabiegu dentysta nakładał na obnażoną miazgę zęba preparat, którego składnikiem jest paraformaldehyd, odpowiedzialny za jej stopniowe obumieranie. Leczenie odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Uciążliwością dla pacjenta jest fakt, iż po zaaplikowaniu preparatu, można odczuwać ból trwający od kilku godzin do nawet kilku dni. Wtedy ulgę przynoszą stosowane zgodnie z zaleceniami stomatologa leki przeciwbólowe. Następnie ma miejsce usuwanie martwej miazgi oraz wypełnienie kanałów. Ekstyrpacja – nowoczesna metoda leczenia kanałowego Metodą powszechnie zalecaną przez współczesnych stomatologów jest ekstyrpacja. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne są badania kliniczne i diagnostyka radiologiczna. Z reguły zabieg ten jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, jednakże w wyjątkowych okolicznościach, zgodnie z wolą pacjenta może być wykonany w sedacji. Dla pacjentów mamy dobrą wiadomość, bowiem niezależnie od tego, jakie zostanie podane znieczulenie, możecie być pewni, iż cała procedura będzie bezbolesna. Skuteczne leczenie nie mogłoby się odbyć bez odpowiedniego sprzętu. Specjalista endodonta w swojej pracy korzysta z mikroskopu, dzięki któremu możliwe jest skrupulatne opracowywanie kanałów zęba. Kolejnym sprzętem pomocnym w trakcie leczenia kanałowego jest endometr,  określający długość kanałów, co również ma odzwierciedlenie w wysokiej precyzji działania. W trakcie opracowywania kanałów zęby są płukane preparatami antyseptycznymi. Na zakończenie lekarz dokładnie wypełnia kanały na całej ich długości aż do wierzchołków, niezbędna jest także diagnostyka radiologiczna. Etap ten wieńczy założenie wypełnienia kompozytowego. Dlaczego warto zdecydować się na ekstyrpację miazgi? Ekstyrpacja miazgi zęba to niezwykle precyzyjna metoda leczenia, mająca liczne zalety. Przede wszystkim jej prawidłowe wykonanie eliminuje możliwość wystąpienia powikłań typowych dla dewitalizacji, czyli niepełnego usunięcia zakażonej miazgi oraz pozostawienia ogniska zapalnego w organizmie. Pacjenci nie muszą się także obawiać niepożądanego działania toksycznego preparatu używanego do uśmiercania miazgi. Wadą ekstyrpacji jest jej czasochłonność, gdyż zabieg ten może potrwać nawet 2 godziny, dlatego jeśli zależy nam na tym, aby całe leczenie zakończyło się na jednej wizycie to wcześniej należy omówić tę kwestię ze swoim stomatologiem. Dodamy jedynie, że w nagłych przypadkach przeprowadza się dewitalizację zęba, która zajmuje mniej czasu. Leczenie endodontyczne u dzieci Nieco inaczej przeprowadza się leczenie zmienionej miazgi u najmłodszych pacjentów. U dzieci lekarz stosuje amputację przyżyciową, czyli pozostawienie części miazgi. Przed zabiegiem konieczna jest oczywiście konsultacja doświadczonego lekarza endodonty.   # ekstyrpacja  # dewitalizacja # leczenie endodontyczne # leczenie kanałowe # amputacji przyżyciowa

usuwanie złamanego narzędzia
Bez kategorii, Nagłe wypadki, Ogólnie, Różne, Usługi stomatologiczne

Usuwanie złamanego narzędzia z zęba po leczeniu kanałowym

Leczenie kanałowe jest bardzo wymagającym i dość skomplikowanym zabiegiem, w czasie którego z różnych przyczyn może dojść do złamania narzędzi chirurgicznych podczas opracowywania kanałów. Jak przebiega usuwanie złamanego narzędzia z zębów i czy zawsze jest to konieczne? Najważniejsze informacje na ten temat przeczytacie w naszym najnowszym wpisie. Złamanie narzędzi chirurgcznych – przyczyny Na wstępie pragiemy od razu wyjaśnić, iż złamanie narzędzi chirurgicznych nie musi być spowodowane brakiem odpowiednich umiejętności stomatologa, jego nieostrożnością czy też zaniedbaniami. Wiadomo, iż w przypadku leczenia kanałowego oczekuje się od stomatologa niezwykłej staranności, jednakże nawet najlepszym specjalistom może się zdarzyć taka sytuacja, bowiem narzędzia pękają nawet przy prawidłowo przeprowadzanych zabiegach. Jak podają statystyki złamanie instrumentów w kanałach korzeniowych występuje w ok. 0,4 – 4,4 proc. przypadków. Narzędzia wykorzystywane w trakcie leczenia kanałowego są bardzo cienkie, gdy nacisk i naprężenie są zbyt duże to mogą one tego nie wytrzymać. Ponadto powodem uszkodzenia narzędzia może być być jego wada materiałowa, zaklinowanie się podczas czyszczenia z miazgi, zbyt duże zakrzywienie kanału, które jest niewidoczne w dwuwymiarowym badaniu obrazowym, jego zarośnięcie czy też utrudniony dostęp do chorego zęba. Stomatolog od razu zauważy, iż narzędzie się złamało i może podjąć decyzję o jego natychmiastowym wyciągnięciu lub też w określonych sytuacjach może je pozostawić. Kiedy niezbędne jest usunięcie narzędzia z zęba? To, czy należy usunąć czy też zostawić dane narzędzie zależy przede wszystkim od tego, na jakim etapie doszło uszkodzenia oraz w jaki sposób ustawiło się w kanale. Wiadomo, iż jeśli jest to możliwe to stomatolog powinien się podjąć próby jego usunięcia. Jest to szczególnie ważne w przypadku, gdy narzędzie pękło w początkowej fazie zabiegu, kiedy ząb nie został jeszcze  oczyszczony, bowiem pozostawiony sprzęt będzie blokował dostęp do miejsca, wymagającego  opracowania. W jaki sposób odbywa się usuwanie złamanego narzędzia? Gdy narzędzie zaklinowało się i niestety lekarz nie może go ruszyć, z pomocą przychodzą ultradźwięki, które sprawiają, że odłamany fragment może się poluzować. Następnie dzięki umiejętnościom i inwencji lekarza możliwe jest usunięcie instrumentu. Dentyści w czasie zabiegu usuwania sprzętu używają się m.in. igieł i specjalnych szczypczyków. Przed zabiegiem usunięcia narzędzia dentysta zleci wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, zwłasczza wtedy gdy pacjent skarży się na uciążliwy ból i inne przykre dolegliwości, które wystąpiły po ostatnim leczeniu kanałowym. Przeciwwskazania do usunięcia złamanego narzędzia Usunięcie złamanego narzędzia nie może zostać przeprowadzone, gdyby czynność ta przyczyniła się do dodatkowego, nieodwracalnego uszkodzenia zęba Wtedy należy stosować metodę ominięcia przeszkody w celu dotarcia do dalszego odcinka kanału. Pamiętajcie, iż brak możliwości usunięcia odłamka narzędzia nie wiąże się z zaniechaniem dalszego leczenia kanałowego, także w takich wypadkach możliwe jest zakończenie leczenia z sukcesem. Pozostawienie części uszkodzonego narzędzia Jeśli dentysta oceni, iż usunięcie złamanego narzędzia jest niemożliwe, leczony kanał zostaje wypełniony, a dana część narzędzia pozostaje wewnątrz i uznaje się ją za „nieszkodliwą” część wypełnienia. Innym rozwiązaniem jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego – jest to resekcja  korzenia zęba razem z zainfekowaną lub zapaloną tkanką w nieoczyszczonym fragmencie kanału, w tym usunięcie części narzędzia. Kolejnym zabiegiem jest radektomia, czyli wycięcie korzenia w całości. Warto wiedzieć, iż w obu przypadkach pozostaje do wypełnienia puste miejsce po wyciętych częściach korzenia. Gdy ubytek jest niewielkich rozmiarów to z czasem sam pokryje się tkanką kostną.  Rozległe ubytki wymają uzpełnienia przy pomocy tzw. materiału kościozastępczego, jest to  np. wypełnienie syntetyczne materiałem ceramicznym. Nowoczesna stomatologia i ogromny postęp technologczny w tej dziedzinie sprawiają, że w większości przypadków takie operacje kończą się sukcesem. Usuwanie uszkodzonego narzędzia – czy jest to bolesny zabieg? Pytanie to najczęściej pada z ust osób, u których planowany jest taki zabieg. Oczywiście usuwanie uszkodzonego narzędzia, tak jak samo leczenie kanałowe, nie należy do najprzyjemniejszych, jednakże pragniemy uspokoić pacjentów, iż stomatolog dołoży wszelkich starań, aby zminimalizować uciążliwości i dyskomfort, dobierając odpowiednie znieczulenie. Zalecenia po zabiegu Po usunięciu złamanego narzędzia możliwe jest kontynuowanie leczenia kanałowego. Dentyści Większość zalecają  także wykonanie kontrolnego zdjęcia RTG, dzięki czemu można ocenić stan oraz sprawdzić, czy leczenie przyniosło oczekiwane rezultaty.   # usuwanie złamanego narzędzia # leczenie kanałowe # stan zapalny # resekcja wierzchołka korzenia # radektomia # ultradźwięki # materiał kościozastępczy # szczypce

czynnik krzepnięcia
Ogólnie, Różne, Zdrowie

Hemofilia w leczeniu stomatologicznym

Hemofilia, inaczej zwana skazą krotoczną jest chorobą, która wymaga od pacjenta zachowania szczególnej ostrożności na co dzień. Niestety, bardzo często zdarza się, iż chorzy obawiając się leczenia stomatologicznego i ewentualnego groźnego dla zdrowia krwawienia rezygnują z wizyt w gabinecie dentystycznym. Takie zachowanie może powodować jeszcze większe nieprzyjemności, bowiem może się to przyczynić do rozwoju rozległej próchnicy, a w efekcie usunięcia zęba. Współczesna stomatologia oraz odpowiednio wykwalifikowany lekarz stomatolog dają pacjentom nadzieją na bezproblemowe, skuteczne i w pełni bezpieczne leczenie. Co warto wiedzieć o hemofilii i w jaki sposób odbywa się leczenie stomatologoczne w przypadków pacjentów z hemofilią – na te i inne pytania można znaleźć odpowiedź w naszym najnowszym materiale. Hemofilia – „choroba królów”, czyli krótki rys historyczny choroby Hemofilia jest chorobą genetyczną, objawiającą się niedoborem czynników krzepnięcia. Choroba ta występuje dość rzadko, obecnie szacuje się, że cierpi na nią jedna na 10 tysięcy osób.  O chorobie tej pisano już w dawnych czasach, pierwsze wzmianki o hemofilii znajdziemy w Starym Testamencie, ponadto została ona także odnotowana na papirusach pochodzących ze starożytnego Egiptu. Hemofilia zapisała się także na kartach historii nowożytnej Europy, nazywano ją nawet„chorobą królów”. Skąd wzięła się ta nazwa? Choroba ta była powszechnym zjawiskiem wśród europejskich koronowanych głów. Wszystko zaczęło się od królowej Wielkiej Brytanii, Wiktorii Hanowerskiej, która zasiadała na tronie na początku XIX wieku, bowiem przekazała ona swoim dzieciom: Leopoldowi oraz Alicji i Beatrycze, wadliwy gen, który z czasem rozprzestrzenił tę chorobę wśród rodzin królewskich w całej Europie. Hemofilia miała ogromny wpływ na losy carskiej rodziny w Rosji. Na hemofilię cierpiał prawnuk królowej Wiktorii, syn cara Mikołaja II Romanowa, carewicz Aleksiej. Car Mikołaj abdykował nie na rzecz swojego syna (ze względu na jego zły stan zdrowia), tylko swojego brata, jednakże ten nie był chętny do objęcia tronu. Hemofilia była także przyczyną pojawienia się na carskim dworze szarlatana Rasputina, który obiecał uzdrowić Aleksieja. Zdaniem historyków to właśnie za jego sprawą został przyspieszony upadek caratu w Rosji oraz późniejsze przejęcie władzy przez komunistów. Innym członkiem rodziny królewskiej, na którego życie wpłynęła hemofilia, był książę Alfons, książę Asturii, syn hiszpańskiego króla Alfonsa XIII. Z chorobą tą zmagał się także Waldemar Hohenzollern, książę pruski. Hemofilia – leczenie dawniej i dziś Tak jak wcześniej wspominaliśmy chorzy cierpiący na tę chorobę mają niewystarczającą ilość czynników potrzebnych do krzepnięcia krwi. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, do krwotoku może dojść w wyniku operacji, w trakcie zabiegów stoamtologicznch (tj. nacinanie dziąsła, ekstrakcja zęba, usuwanie kamienia, itp.) poważnych i lekkich zranień, a nawet bez powodu. Warto pamiętać, iż intensywne krwawienie u chorych może mieć miejsce także przy takich zwyczajnych czynnościach takich jak np. szczotkowanie zębów. Jeszcze kilka czy kilkanaście lat temu medycyna i postęp medyczny nie były na tak zaawansowanym poziomie jak dziś, nie stosowano odpowiednich środków ochronnych, dlatego też pacjenci z tym poważnym schorzeniem o wiele gorzej znosili standardowe leczenie stomatologiczne. Nowoczesna stomatologia umożliwia bezpieczne usunięcie ubytków uzębienia u pacjentów cierpiących na hemofilię, bez ryzkowania ich zdrowia czy nawet życia. Jak można uniknąć krwawienia w trakcie zabiegu? Osoby chorujące na hemofilię powinny obowiązkowo przed każdą wizytą stomatologiczną powiadomić o tym fakcie lekarza. W przypadku, gdy może wystąpić krwawienie, pacjent powinien wcześniej przyjąć czynnik krzepnięcia. Chorzy nie powinni mieć powodu do obaw, gdyż dzięki precyzyjnemu ustaleniu planu leczenia oraz   dokładnemu wywiadowi z pacjentem, zabiegi stomatologiczne będą nie tylko bezbolesne, skuteczne, ale i bezpieczne. W dawnych czasach po ekstrakcji zęba chorzy na hemofilię byli   hospitalizowani, obecnie taka sytuacja występuje marginalnie. Higiena jamy ustnej u osób chorych na hemofilię Pacjeni z hemofilią muszą przestrzegać takich samych zasad higieny jamy ustnej jak zdrowi, a zatem konieczne jest staranne szczotkowanie szkliwa, dziąseł i języka. Wyjątek stanowi jedynie korzystanie z wykałaczek, nici dentystycznych czy specjalnych igiełek do oczyszczania przestrzeni międzyzębowej, gdyż wtedy należy bardzo ostrożnie czyścić zęby. Hemofilia nie jest przeciwwskazaniem do założenia aparatu ortodontycznego. Sytuacją wyjątkową jest wypadanie „mleczaków” i ich wymiana na zęby stałe, bowiem wtedy mogą wystąpić trwające kilka (lub kilkunaście) dni krwawienia – dzieci powinny w tym czasie przebywać pod obieką hematologa. Chorzy powinni zwrócić uwagę na wybór szczoteczki do mycia zębów oraz past, ponieważ zaleca się   wybieranie miękkich szczoteczek oraz delikatnych past, najlepiej przeznaczonych do zębów wrażliwych.   # hemofilia # skaza krwotoczna # konsultacja hematologiczna # nowoczesna stomatologia # ekstrakcja zęba # nacinanie dziąsła # czynnik krzepnięcia

Prywatne Centrum Stomatologiczne

Stomatolog – Dentysta – Gabinet Stomatologiczny – Prywatne Pogotowie Stomatologiczne – Olsztyn – Zawsze blisko swoich pacjentów

ul. Pstrowskiego 14D/1
10-602 Olsztyn
Województwo warmińsko-mazurskie

Copyright © Wszystkie prawa zastrzeżone | Teresa Rokicka-Morabet, Abdellatif Morabet 2016-2025