89 543 60 67

513 100 313

Różne

korona zębowa
Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Protezy zębowe, Różne

Korony zębowe – dlaczego warto zdecydować się na ich założenie?

Jeśli nasze zęby są przebarwione, zniszczone, złamane to stomatolog może nam zaproponować założenie korony zębowej. Jakie są rodzaje koron zębowych i dlaczego warto zdecydować się na nie? Na te pytania znajdziesz odpowiedzi w naszym artykule. Zapraszamy do zapoznania się z nim! Czym są korony zębowe? Korony zębowe są dedykowane osobom, które pragną całkowicie przykryć uszkodzony ząb lub zaatakowany przez próchnicę, zatem korona zębowa ma funkcję wzmacniającą i ochraniającą. Zaletą koron jest także poprawienie wyglądu zęba oraz jego wyrównanie. Korony zębowe wykonuje się najczęściej po leczeniu kanałowym przednich i tylnych zębów. To uzupełnienie protetyczne jest mocowane na stałe i można go używać tak, jak używa się naturalnych zębów. Nie wyjmuje się ich z ust i nie wypadają, tak jak to ma czasem miejsce w przypadku protez ruchomych. W jaki sposób mocuje się korony zębowe? Jeśli nasz ząb jest zdrowy to korona zębowa zostanie umieszczona na jego pozostałościach. Taki ząb jest uprzednio szlifowany, a później nakleja się na niego koronę. Kolor korony zębowej jest odpowiednio dobrany tak, aby pasował do pozostałych, zdrowych zębów. Korony protetyczne stomatolog zakłada także jako uzupełnienie, elementy mocujące dla mostu protetycznego. Zazwyczaj zakładanie korony zębowej ma miejsce na wcześniej wstawionych implantach zębowych. Pamiętajmy, iż wtedy korona nie jest montowana bezpośrednio na implant tylko za pomocą specjalnego tytanowego łącznika, który jest zatopiony w kość szczęki. Rodzaje koron zębowych Ze względu na materiał, z jakiego wykonane są korony zębowe stosujemy następujący podział: – korony porcelanowe – mogą być na podbudowie metalowej lub ceramicznej. Rdzeń metalowy zalecany jest do zębów bocznych – korony porcelanowe na podbudowie metalowej ze złota – dobry dentysta poleci, aby założyć je w przypadku gdy mamy bardzo zniszczone zęby, złoto ma silne działanie przeciwpróchnicze, ale należy pamiętać, iż korony te są mniej naturalne – nie przepuszczają światła jak naturalne zęby. Odradza się je osobom uczulonym na metal. – korony pełnoceramiczne – są niezwykle estetyczne, przez co trudno je odróżnić od naturalnych zębów, najczęściej stosuje się je do wypełnienia zębów przednich, kiedy to zależy nam na pięknym uśmiechu. Korony te są z podbudową z tlenku cyrkonu, są także bardzo wytrzymałe, chociaż zdaniem części lekarzy są mniej trwałe niż korony metalowe. – korony pełnometalowe – współcześnie bardzo rzadko stosowane – kompozytowe, akrylowe – są to korony tymczasowe. W wyjątkowych okolicznościach, gdy nie ma możliwości założenia koron porcelanowych (np. z powodu twardości materiału) to dopuszczalne jest uzupełnienie stałe tymi koronami Kto powinien zdecydować się na korony zębowe? To uzupełnienie protetyczne jest stosowane między innymi jako rekonstrukcja zębów leczonych kanałowo. Ponadto koronę zębową zakłada się w przypadku leczenia zębów z wrodzonym brakiem szkliwa czy też w celu odbudowy zębów uszkodzonych lub startych. Zaleceniami do założenia korony są także: – ochrona słabego zęba przed złamaniem – w celu umocowania mostu – do pokrycia implantu – do pokrycia zęba uszkodzonego – nadanie zębom naturalnego wyglądu, – szybsze leczenie ortodontyczne – korony są także zakładane gdy w zgryzie są wady i można je poprawić za pomocą korekty kilku zębów. Przeciwwskazania do wykonania koron zębowych Zanim zdecydujemy się na założenie koron, nasz stomatolog musi ocenić stan zęba. Koron zębowych nie wykonuje się w przypadku, gdy: – pozostałość zęba znajdującego się nad dziąsłem wynosi mniej niż 2-3 mm – zęby są silnie zniszczone przez próchnicę, czyli choroba dosięga do poziomu dziąsła albo jeszcze głębiej Wtedy konieczne będzie wydłużenie korony klinicznej danego zęba, a następnie zostaje wykonana korona tymczasowa. Po pół roku dentysta może założyć koronę porcelanową. Przebieg założenia korony Pierwszym etapem jest opiłowanie zęba w odpowiedni sposób. Powierzchnia zęba zmniejszana jest ze wszystkich stron – o około 1-2 mm lub więcej z każdej strony – gdyż taka będzie grubość ścianki korony. Zabieg ten jest bezbolesny, dentysta podaje nam znieczulenie miejscowe. Następnie wykonuje się wyciski; szczęki lub żuchwy z oszlifowanym filarem i wycisk przeciwstawny. Tak przygotowany wycisk jest wysyłany do laboratorium protetyki stomatologicznej. W tym czasie pacjent nosi akrylową koronę tymczasową. Kiedy lekarz dentysta otrzymuje gotową koronę, dopasowuje ją do zęba i cementuje na stałe. Tuż po zabiegu pacjent może odczuwać dyskomfort, gdyż będzie musiał przyzwyczaić się do nowego kształtu zęba z koroną. Czy korony zębowe są trwałe? Pytanie, które najczęściej pada z ust pacjentów, to: „jak długo będę nosić taką koronę, czy jest ona wytrzymała i trwała?”. Oczywiście wszystko zależy od materiału, z którego została wykonana korona oraz precyzji i umiejętności dentysty oraz później – naszej dbałości o higienę jamy ustnej. Dobrze wykonana korona może służyć nawet 10-15 lat. #korony zębowe

demineralizacja szkliwa
Estetyka uśmiechu, Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Różne, Zdrowie

Demineralizacja zębów – czyli co zrobić, gdy nasze szkliwo jest osłabione?

Odczuwasz przykry ból podczas jedzenia niektórych produktów? Taki stan może być spowodowany odwapnieniem szkliwa. W jaki sposób możemy zapobiegać demineralizacji zębów oraz jak przebiega leczenie – o tym przeczytasz w naszym artykule. Istotne funkcje szkliwa Zapewne wiele osób nie zdaje sobie sprawy, jak ważną funkcję pełni w naszym życiu szkliwo. To właśnie ta zewnętrzna warstwa zębów jest najtwardszą substancją w ludzkim ciele. Szkliwo składa się głównie z minerałów i małej ilości (około 4%) wody oraz materiału organicznego. Głównym składnikiem szkliwa są jony wapnia i jony fosforanowe, występujące naturalnie w organizmie. Zadaniem szkliwa jest ochrona zębów oraz funkcja estetyczna. Funkcja ochronna wyraża się w ochronie zębiny przed czynnikami: – termicznymi (zimne pokarmy); – fizycznymi (żucie); – biologicznymi (bakterie powodujące próchnicę); – czynnikami chemicznymi (kwaśne pokarmy). W momencie gdy występuje odwapnienie szkliwa odczuwamy nadwrażliwość zębów. Funkcja estetyczna łączy się z funkcją ochronną, gdyż szkliwo chroni zęby przed przebarwieniami, zapewniając im piękny, śnieżnobiały wygląd. Składnik szkliwa – hydroksyapatyt jest strukturą stabilną chemicznie nie wchodzącą w reakcje z związkami powodującymi przebarwienia. Pamiętajmy również, iż szkliwo odpowiada za kształt i wielkość zęba. Tworzenie szkliwa kończy się jednoczasowo z wyrznięciem się zęba. Wtedy już ząb jest w pełni uformowany. Demineralizacja zębów – przyczyny i objawy Choć szkliwo jest twarde i bardzo odporne na różne czynniki, to może się zdarzyć, iż w pewnych warunkach może dojść do wypłukania wapnia. Ma to miejsce, gdy zęby są narażone przez dłuższy okres czasu na działania cukrów lub kwasów, naruszających szkliwo. W wyniku takiego naruszenia następuje ługowanie niektórych składników mineralnych (takich jak wapń). Tuż pod szkliwem znajduje się druga warstwa zęba, składająca się z miliona drobnych rurek prowadzących do zakończeń nerwowych. Stąd też bierze się ból podczas spożywania ciepłych i zimnych posiłków. Nadwrażliwość zębów jest dla nas sygnałem, aby jak najszybciej udać się do dentysty, który stwierdzi jak daleko posunięta jest demineralizacja zębów. Jest to szczególnie istotne dla osób noszących stały aparat nazębny, gdyż zęby są wtedy wyjątkowo podatne na proces demineralizacji, ponieważ aparat sprzyja osadzaniu się resztek jedzenia. Jeśli nasz stomatolog stwierdzi jedynie początki demineralizacji (objawem są często białe miejsca na zębach) to przy zachowaniu prawidłowej higieny jamy ustnej i stosowaniu diety bogatej w niezbędne minerały możliwa jest remineralizacja szkliwa. Demineralizacja zębów: przyczyny Główną przyczyną demineralizacji zębów jest nieprawidłowa i nienależyta higiena jamy ustnej, ponadto dieta bogata w produkty zawierające duże ilości cukrów i kwasów. O cukrach i spożywaniu w nadmiernych ilościach słodyczy zazwyczaj pamiętamy, jednak warto mieć na uwadze fakt, iż negatywny wpływ na stan zębów mają także kwaśne potrawy. Kwas cytrynowy, który można znaleźć zarówno w cytrynach, jak i limonkach, grejpfrutach czy soku pomarańczowym jest wyjątkowo żrący dla szkliwa zębów. Takimi produktami są także pomidory, podobnie jak kiszona kapusta czy barszcz. Aby nie dopuścić do demineralizacji szkliwa konieczne jest szczotkowanie i gruntowne płukanie jamy ustnej w ciągu godziny od spożywania tych pokarmów. Jakie inne czynniki mogą wpływać na demineralizację zębów? Odwapnienie zębów może być spowodowane także: – wiekiem, – gromadzeniem się płytki nazębnej, – stosowanie produktów do wybielania zębów, – częstym myciem zębów zbyt twardą szczoteczką, – popękaniem zębów, – ubytkami spowodowanymi próchnicą, – niektórymi chorobami. Największy wpływ na remineralizację szkliwa ma niedoczynność tarczycy oraz refluks jelitowo – żołądkowy. Remineralizacja Najprostszym sposobem na odbudowanie szkliwa jest właściwa dieta. Należy spożywać pokarmy zawierające minerały wykorzystywane przez organizm do odbudowy szkliwa. W trakcie jedzenia pamiętajmy, aby żuć je powoli, aby minerały mieszały się ze śliną. Takimi pokarmami bogatymi w minerały są m.in.: – sery, – seler, brokuły, rzepa, – mięso, – owies, – jajka, – soja. Zasada jest bardzo prosta: im więcej wapnia w diecie tym mniejsza podatność szkliwa na kwasy produkowane przez bakterie próchnicotwórcze. Ponadto istotna jest odpowiednia higiena jamy ustnej, która uniemożliwi gromadzenie się kamienia nazębnego. Koniecznie zdecydujmy się na profesjonalne czyszczenie zębów i usuwanie kamienia. Mamy także dobrą wiadomość dla osób uwielbiających żuć gumę, gdyż żucie gumy bez cukru pomaga w usuwaniu resztek jedzenia spomiędzy zębów. Możemy również płukać przez 15 do 20 minut jamę ustną olejem kokosowym, dzięki czemu pozbędziemy się z jamy ustnej bakterii i toksyn oraz przyspieszymy proces leczenia. Demineralizacja zębów: leczenie Powszechnie uznaje się, że fluor posiada właściwości zapobiegające demineralizacji, gdyż staje się częścią struktury zęba. W tym celu warto zdecydować się na zabieg fluoryzacji. Dobry stomatolog dostosuje metodę leczenia do stopnia demineralizacji. Warto wiedzieć, iż istnieją także nowe technologie, które inicjują remineralizację poprzez stosowanie różnych środków w postaci past lub płynów do płukania jamy ustnej, tym samym zapewniających obecność wapnia i fosforanów w ślinie. Środki medyczne (pasty czy płukanki) mogą doraźnie nam pomóc, gdyż sukces całkowitego wyleczenia zależy przede wszystkim od zachowania odpowiedniej diety i utrzymywaniu higieny jamy ustnej. # demineralizacja zębów # odwapnianie szkliwa # remineralizacja # dieta # nadwrażliwość zębów  

Odbudowa zębów kompozytem
Estetyka uśmiechu, Nowoczesna stomatologia, Różne

Bonding czyli jak udoskonalić swój uśmiech

Zapewne wiele osób chciałoby poprawić wygląd swoich zębów, bo przecież nic tak nie szpeci, nawet najpiękniejszej buzi jak nierówne, ukruszone, pęknięte czy przebarwione zęby. Rozwiązaniem, jakie daje nam nowoczesna stomatologia jest bonding. Co kryje się pod tą nazwą i w jaki sposób zostaje zmieniony kształt zębów? Szybki sposób by mieć piękne zęby Bonding zębów polega na nakładaniu cieniutkich warstw kompozytu na zęby pacjenta. Ma to miejsce wyłącznie podczas jednej wizyty, a efekty są naprawdę zaskakujące. Bonding potrafi zamaskować wiele niedoskonałości: zmieni ukruszone, przebarwione, nierówne zęby w hollywoodzki uśmiech, ponadto odbudowa zębów kompozytem przykryje diastemę, ujednolici powierzchnię licową wielokrotnie plombowanego zęba. Co ważne, wykorzystywane materiały do bondingu doskonale naśladują naturalne uzębienie, są bardziej przezierne i wysokopolerowane, dzięki czemu tak szybko nie ulegają przebarwieniom. Przebieg bondingu Sama nazwa wywodzi się od sposobu aplikowania wypełnień kompozytowych w tkankach twardych zębów. Zabieg polega na łączeniu wypełnienia kompozytowego z tkankami twardymi zęba, podczas bondingu stomatolog: –  wytrawia szkliwo delikatnym kwasem; – nakłada żywice kompozytowe na wcześniej wytrawione tkanki; – na koniec nakłada właściwy kompozyt. Nakładana żywica kompozytowa musi mieć dopasowany kolor do pozostałych zębów. Po nałożeniu stomatolog nadaje jej odpowiedni kształt, kolejno utwardza przy pomocy specjalnego światła oraz  wygładza i poleruje, po to by nowy ząb pięknie się prezentował. Kto może zdecydować się na bonding? Bonding poleca się osobom, które są ogólnie zadowolone ze swojego uzębienia, pragną jedynie drobnych zmian i nie chcą, aby stomatolog ingerował w szkliwo – jest to niezbędne w przypadku mocowania pełnowymiarowych licówek. Należy zaznaczyć, iż bonding to nieinwazyjna technika, co oznacza, iż wymaga jedynie delikatnego wytrawiania, usuwającego tzw. osłonkę nabytą. Później bez przeszkód nasz stomatolog może zmniejszyć diastemę, wydłużyć za krótki ząb albo odbudować uszczerbienie, zabieg ten może też rozjaśnić pojedyncze zęby. Jedną z wielu zalet bondingu jest przede wszystkim niższy koszt niż w momencie gdybyśmy zdecydowali się na inne uzupełnienie protetyczne (np. licówki porcelanowe, korony i inne). Bonding nie zajmuje wiele czasu- cały proces zamyka się w jednej wizycie, zatem jeśli nie możemy sobie pozwolić na kilkakrotne przychodzenie do gabinetu, a chcemy mieć ładniejsze zęby to koniecznie weźmy tę opcję pod uwagę. Metoda ta może być również stosowana jako uzupełnienie tymczasowe (na czas dłuższej terapii, aby szybko poprawić uśmiech). Przeciwwskazania Bonding nie powinien być wykonany u osób cierpiących bruksizm, czyli nawykowe zaciskanie zębów czy zgrzytanie zębami. Należy pamiętać, iż jeśli zdecydujemy się na bonding musimy mieć wszystkie zdrowe zęby, zwłaszcza bez dużej skłonności do próchnicy oraz chorób przyzębia. Konturowanie zębów Stomatologia estetyczna w ostatnich latach poczyniła wielkie postępy. Wśród popularnych zabiegów, które mają na celu polepszenie wyglądu zębów znajduje się również konturowanie. Polega ono na delikatnym zeszlifowywaniu nadmiaru szkliwa tam, gdzie zęby mają niewłaściwy rozmiar lub kształt. Nie musimy się obawiać, gdyż odbywa się ono wyłącznie w obrębie szkliwa i jest bezpieczne dla zębów. Za sprawą specjalnych wierteł, soflexów i finirów uzyskamy efekt uporządkowania i harmonii.  Metodę tą można również łączyć z bondingiem, dzięki czemu rezultat przerośnie nasze oczekiwania. Bonding to nie wybielanie zębów! Nie należy używać pojęcia bondingu by opisywać wybielanie (w anglosaskiej terminologii: bleaching). W przypadku wybielania chemicznie odzyskujemy dawną, naturalną barwę zęba, nie ma natomiast mowy o nanoszeniu na powierzchnię zęba na stale jakiejkolwiek substancji – tak jak to ma miejsce w bondingu. Ponadto wybielanie nie wpływa na kształt korony zęba, widzimy jedynie zmiany w barwie.

Choroby przyzębia, Higiena jamy ustnej, Ogólnie, Profilaktyka, Różne, Zdrowie

Bolesne owrzodzenia w jamie ustnej – profilaktyka i leczenie aft i pleśniawek

Pojawienie się aft w jamie ustnej może nam znacznie uprzykrzyć życie, bo choć są one niewielkie to utrudniają spożywanie pokarmów, a nawet czasem mówienie. Mówi się, iż aby pokonać wroga, należy go najpierw poznać, dlatego warto przeczytać poniższy materiał, dzięki czemu poszerzymy swoją wiedzę o aftach: ich powstawaniu, leczeniu i profilaktyce. Czym są afty? Dla niektórych osób nazwa ta – afta może brzmieć nieco obco, jednakże z tymi niewielkimi i bardzo bolesnymi owrzodzeniami spotykamy się dość często. Afty to ubytki błony śluzowej w jamie ustnej, są one pokryte białym nalotem i otoczone rumieniowatym, zapalnym obrzeżem. Występują pojedynczo lub w grupach na podniebieniu miękkim i języku. Ich ulubionym miejscem lokalizacji jest miękki fałd skóry, który stanowi połączenie wewnętrznej strony policzków z dziąsłami. Średnica aft wynosi od 1 mm do 2 cm, ale zazwyczaj nie są większe niż 5 mm. Często afty są mylnie utożsamiane z pleśniawkami. Pleśniawki, w odróżnieniu od aft, są spowodowane działaniem grzybów- drożdżaków. Rodzaje aft Afty dzieli się na dwa rodzaje: – afty mniejsze, czyli afty przewlekle nawrotowe – afty duże. Przyczyny powstawania aft Trudno jednoznacznie podać przyczynę powstawania tych dość bolesnych owrzodzeń, gdyż może to być m.in. nieodpowiednia higiena jamy ustnej, wyrzynające się ósemki, termiczne i mechaniczne urazy błony śluzowej, choroby migdałków czy przewodu pokarmowego. Afty mogą być także efektem stresującego trybu życia, osłabienia, spożycia niektórych potraw czy też niedoboru witamin. Jeśli w naszym organizmie jest za mało żelaza, kwasu foliowego czy witaminy B12 to zwiększa się prawdopodobieństwo pojawiania aft.  Tutaj należy wspomnieć, iż na aftozę częściej zapadają kobiety niż mężczyźni, gdyż u pań tego typu braki witamin i mikroelementów są powszechniejsze niż u panów. Wśród przyczyn powstawania aft każdy stomatolog poda także czynniki genetyczne i predyspozycje rodzinne. Badania wskazują, iż 30 procent pacjentów cierpiących na to schorzenie posiada w swojej rodzinie krewnego, którzy borykają się z tym samym problemem. Ponadto, jeśli u obydwojga rodziców pojawiają się afty, istnieje 90 procent ryzyka, że ich dziecko także będzie cierpieć na tę dolegliwość. Afty mogą być również spowodowane kontaktem z brudnymi, nieumytymi rzeczami, np. owocami czy – jak to ma miejsce w przypadku dzieci – wkładaniem do buzi brudnych rąk czy przedmiotów. Należy zaznaczyć, iż według badań nawracające afty towarzyszą także wielu chorobom ogólnoustrojowym, takim jak: niedokrwistość z niedoboru żelaza, zaburzenia układu nerwowego, choroby przewodu pokarmowego, celiakia, choroba Crohna, nietolerancja pokarmowa, zaburzenia hormonalne, zakażenie wirusem HIV czy białaczka. Sytuacja nie jest jednoznaczna, gdyż afty mogą pojawiać się zarówno u chorych, u których lekarze zdiagnozowali wcześniej wymienione choroby, jak i u osób zdrowych z prawidłowymi wynikami badań, u których morfologia, a także poziomy witaminy B12, żelaza i glukozy nie wykraczają poza normę. Bolesne dolegliwości Pojawienie się aft nie jest przyjemne, gdyż ranom towarzyszy duży ból, pieczenie utrudniające jedzenie: niemożliwe jest jedzenie kwaśnych i słonych pokarmów, niekiedy możemy mieć gorączkę czy powiększone węzły chłonne (szczególnie, gdy afta jest pod językiem) i ogólnie uskarżać się na złe samopoczucie. Skuteczne metody leczenia aft Jeśli w naszych ustach pojawi się jedna, niewielka afta to można zastosować domowe metody, które przyspieszą gojenie się ranki. Należy płukać jamę ustną mieszankami antyseptycznymi oraz ziołowymi: szałwią lekarską, rumiankiem, miętą, melisą, herbatą, wodą różaną, gdyż zmniejszają one stan zapalny i ból oraz wykazują działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Poleca się także do miejsca, gdzie występuje afta przykładać wyjałowionym gazikiem gencjanę (potocznie zwaną fioletem). W momencie wystąpienia wielu aft i towarzyszącemu im dużego bólu należy niezwłocznie ustalić termin wizyty w gabinecie stomatologicznym, by dentysta mógł ocenić faktyczny stan naszej jamy ustnej i zalecieć stosowanie odpowiednich środków koagulacyjnych i przyżegających, a nawet w ostateczności wdrożyć antybiotykoterapię lub leczenie sterydami. Z pewnością stomatolog poprosi nas by dla naszego dobra ograniczyć spożywanie alkoholu i papierosów oraz unikać  cytrusów, gorących potraw i czekolady. Dla złagodzenia bólu warto zaopatrzyć się także w żel znieczulający. Afty a pleśniawki – czym się różnią? Bardzo podobne do aft są pleśniawki, które również występują na błonie śluzowej jamy ustnej i mają ten sam biały kolor. Jednakże ich powstawanie jest wynikiem zakażenia drożdżycą (grzyby Candida albicans). Ma to miejsce, gdy w organizmie brakuje witamin (głównie z grupy B12), żelaza, jest obniżona sprawność układu immunologicznego. Pleśniawki mogą pojawić się u diabetyków, chorych na chorobę nowotworową czy gruźlicę. Przyczynami powstawania pleśniawek są także: przyjmowanie doustnej antykoncepcji, stan po przebytych antybiotykoterapiach i brak przyjmowania leków tzw. osłonowych, nieprawidłowa higiena jamy ustnej, palenie papierosów, noszenie protezy zębowej. Pleśniawki pojawiają się najczęściej na języku i podniebieniu. W ostrej odmianie biały nalot może nawet krwawić np. w przypadku spożywania twardych posiłków. W ramach leczenia stomatolog z pewnością poleci stosowanie leków przeciwgrzybiczych – rzadziej stosuje się leczenie doustne (antybiotykoterapia). Pleśniawki u noworodków Rodzice nowonarodzonych dzieci nie powinni się zbytnio martwić, gdy dowiedzą się, iż ich maluch zaraził się pleśniawką, gdyż jest to typowe dla malutkich dzieci. Noworodki (5-7 doba życia) mogą podczas porodu zostać zakażone przez bakterie z pochwy matki. W przypadku dzieci powierzchowny nalot zazwyczaj obejmuje całe wnętrze jamy ustnej (podniebienie, policzki, język, dziąsła, a nawet gardło, przełyk, a w ciężkich przypadkach oskrzela). Pleśniawki u takich maluszków leczy się pędzlując jamę ustną dziecka płynem przeciwgrzybiczym (np. nystatyna, gencjana). Zaleca się także by matki karmiące smarowały tym płynem również swoje sutki. Leczone pleśniawki zazwyczaj znikają po około 5-10 dniach. Profilaktyka Zarówno w przypadku pleśniawek, jak i aft istotna jest profilaktyka. Choć przyczyny powstawania aft nie są do końca ustalone to warto odpowiednio zadbać o jamę ustną. Właściwa higiena zapobiegnie powstawaniu tych przykrych dolegliwości.  

Prywatne Centrum Stomatologiczne

Stomatolog – Dentysta – Gabinet Stomatologiczny – Prywatne Pogotowie Stomatologiczne – Olsztyn – Zawsze blisko swoich pacjentów

ul. Pstrowskiego 14D/1
10-602 Olsztyn
Województwo warmińsko-mazurskie

Copyright © Wszystkie prawa zastrzeżone | Teresa Rokicka-Morabet, Abdellatif Morabet 2016-2025