Choroby dziąseł i języka – objawy, profilaktyka, leczenie
Choroby jamy ustnej, a zatem choroby dziąseł oraz choroby języka, dość często sprawiają problemy ogromnej liczbie pacjentów, jednakże zazwyczaj traktuje się je jako niegroźne dolegliwości i to jest bardzo poważne zaniedbanie, bowiem zmiany te mają wpływ na zdrowie całego organizmu. Jak walczyć z chorobami jamy ustnej? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedzi w naszym artykule. Jama ustna stanowi doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii, nawet osoby dbające o higienę jamy ustnej mogą borykać się z różnymi chorobami, w tym nieświeżym oddechem. Warto pamiętać, iż niektóre zmiany chorobowe w jamie ustnej mogą być objawem zaburzeń ogólnoustrojowych lub zwiastunem poważniejszych chorób. Zapalenie dziąseł Schorzeniem, które najczęściej występuje atakując tkanki okołozębowe jest zapalenie dziąseł. Szczególnie narażone na nie są osoby młode, które niedostatecznie dbają o higienę jamy ustnej, gdyż bezpośrednią przyczyną powstawania stanu zapalnego są bakterie namnażające się na szyjkach zębów w okolicy dziąsła. Rozwój drobnoustrojów ułatwia także: kamień nazębny, ubytki w wypełnieniach (tzw. plombach), źle dopasowane protezy czy wady zgryzu. Jakie są objawy zapalenia dziąseł? Gdy tylko zauważymy obrzęk, zaczerwienienie oraz krwawienie z dziąseł to koniecznie skontaktujmy się z naszym stomatologiem. W niektórych, ciężkich przypadkach zapaleniu może towarzyszyć gorączka, ślinotok oraz silne bóle, wynikające z dużego uszkodzenia tkanek jamy ustnej, które uniemożliwiają spożywanie pokarmów. Nieleczone zapalenie może spowodować zajęcie kości, tworzenie ropni przyzębowych, co w efekcie prowadzi do utraty uzębienia. Jak przebiega leczenie zapalanie dziąseł? W trakcie leczenie zapalenia dziąseł stomatolog zastosuje kurację miejscową środkami przeciwzapalnymi, czasem wystarczy podanie leków przeciwbólowych lub antybiotyku. Możemy się leczyć także naturalnymi metodami, np. naparami ziół (takich jak kwiat rumianku, czarnego bzu, nagietka, ślazu, lipy, liście mięty, szałwi, ziele tymianku, macierzanki, kora dębu lub kłącze pięciornika) lub mieszankami ziołowymi. Warto także stosować płukanie jamy ustnej roztworami gotowych nalewek lub użyć żelu. Jak mówi przysłowie – lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego tak istotna jest higiena jamy ustnej. Nieświeży oddech Powodem do ograniczenia kontaktów towarzyskich może być nieświeży oddech (halitoza), powodujący uczucie skrępowania i wstydu. Jego występowanie wiąże się nie tylko z niedostateczną higieną jamy ustnej, lecz również przewlekłym zapaleniem zatok czy też przyjmowaniem niektórych leków (np. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne). Za nieświeży oddech odpowiedzialny są również czynniki zmniejszające wydzielanie śliny w jamie ustnej, takie jak: spożywanie alkoholu, głodzenie, wysiłek fizyczny. Jak walczyć z nieświeżym oddechem? Jeśli macie odczucie, że z waszych ust nieprzyjemnie pachnie to nie zwlekajcie z wizytą w gabinecie stomatologicznym. Lekarz sprawdzi stan waszej jamy ustnej, w razie potrzeb usunie także kamień nazębny. Gdyby dolegliwości utrzymywały się, możecie spróbować neutralizować zapach żując świeże zioła: pietruszkę, koperek bazylię, miętę oraz gumę bez cukru, gdyż w ten sposób zwiększa się wydzielanie śliny i ułatwia się oczyszczanie jamy ustnej. Dobrze jest także spożywać spore ilości napojów (najlepiej wody mineralnej), aby jama ustna była stale nawodniona. Jeżeli i te metody zawiodą to niezbędne będzie sięgnięcie po substancje farmakologiczne. Skutecznymi środkami do zwalczania nieprzyjemnego oddechu są płyny i aerozole odświeżające, mają one często aromatyczny, ziołowy zapach (mięty, cytryny, szałwi, tymianku). Zwalczanie przykrego zapachu z ust, który jest spowodowany stanami zapalnymi dziąseł i obecnością bakterii odbywa się przy pomocy płynów do płukania jamy ustnej lub tabletek do ssania o działaniu bakteriobójczym. W składzie niektórych środków wspierających uzyskanie świeżego oddechu znajdują się jony cynku, wchodzą one w reakcję z odpowiedzialnymi za przykry zapach związkami siarki, tym samym pozwalają cieszyć się świeżym oddechem przez kilka godzin. Drożdżyca jamy ustnej Chorobą jamy ustnej, która również rokrocznie zbiera coraz większe żniwo jest drożdżyca, wywoływana przez zakażenie grzybem drożdżopodobnym z rodzaju Candida. Na rozwój kandydiozy mają także wpływ takie czynniki jak: niedobory witamin, szczególnie z grupy B, zaburzenia odporności, ciężkie choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca, białaczka, gruźlica, choroba nowotworowa) lub niedawno przebyta chemio- lub radioterapia. W przypadku zażywania leków, takich jak antybiotyki, sterydy, doustne środki antykoncepcyjne, leki immunosupresyjne również musimy uważać, gdyż sprzyjają one zakażeniu grzybami. Za wystąpienie drożdżycy są także odpowiedzialne: zła higiena jamy ustnej, zmniejszenie wydzielania śliny, długotrwałe stany zapalne błony śluzowej, noszenie protez zębowych i palenie tytoniu. Jak rozpoznać drożdżycę? Drożdżyca w ostrej formie przejawia się występowaniem miękkich, białych plamek, które są ściśle połączone z podłożem, a krwawią po próbie ich oddzielenia. Wykwity najczęściej obserwuje się na języku i na podniebieniu. Powstawaniu tego schorzenia sprzyjają: niedobory pokarmowe, awitaminoza – głównie witaminy B2, czy niedokrwistość. Zmiany mają charakter ognisk zapalno-nadżerkowych, nieostro odgraniczonych od skóry zdrowej, pokryte są szarobiałym nabłonkiem lub białawymi nalotami. Bardzo charakterystyczne jest pękanie kącików ust i towarzysząca temu bolesność. Proces zapalny może obejmować otaczającą skórę. Choroba ta może rozwinąć się także u niemowląt, wtedy nazwa się ją pleśniawkami. Pleśniawki to ostre zapalenie jamy ustnej, a najczęściej zapadają na nie noworodki zakażone podczas porodu grzybami drożdżopodobnymi, pochodzącymi z narządów rodnych matki. Pleśniawki objawiają się już po kilku dniach od zakażenia pod postacią biało-szarych, powierzchownych nalotów, które przywodzą na myśl zsiadłe mleko. Zmiany obejmują podniebienie, policzki, dziąsła i język, a w cięższych przypadkach również gardło, przełyk, a nawet oskrzela. Należy zwracać uwagę na pleśniawki, u noworodków, gdyż mogą utrudniać połykanie, a przy znacznym rozprzestrzenieniu się zmian nawet powodować upośledzenie oddychania. Jak przebiega leczenie drożdżycy? Stomatolog po rozpoznaniu drożdżycy zaleci stosowanie preparatów przeciwgrzybiczych, początkowo miejscowych, a gdyby okazały się one nieskuteczne – to konieczne będzie przeprowadzenie terapii doustnej. Nawet jeśli objawy ustąpią to należy kontynuować stosowanie leków przez 2 tygodnie po ustąpieniu objawów, gdyż istnieje możliwość nawrotów. Niepowikłane przypadki drożdżycy leczy się zakraplając do jamy ustnej lub przecierając błonę śluzową po każdym posiłku zawiesiną leku przeciwgrzybiczego. Pleśniawki zazwyczaj ustępują po 5-10 dniach leczenia. W momencie gdybyśmy nie zaobserwowali po tygodniu leczenia żadnej poprawy to należy udać się do lekarza, który przepisze mocniejsze leki przeciwgrzybicze. Aftozy Afty to także jedna z chorób jamy ustnej, która znacznie może uprzykrzyć nam życie. Na pojawienie się aft są zwłaszcza narażone młode kobiety w wieku 25-40 lat, jednakże tak naprawdę mogą one występować u każdego. Przyczyny ich powstawania nie są do końca znane. Zazwyczaj mówi się, iż głównym powodem jest spadek odporności organizmu. Czynnikami potęgującymi występowanie aft są także: urazy mechaniczne, stres, miesiączka, niedożywienie, alergie pokarmowe, przeziębienia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Powstawanie aft może być również wynikiem: energicznego szczotkowania zębów, czy niewłaściwie dopasowanymi protezami. Osoby palące papierosy to także grupa podwyższonego ryzyka powstawania aft. Jak można rozpoznać afty? Afty najczęściej pojawiają
